taotepaard.nl

Tao te paard

   May 11

Clinic “The Riders Seat” Tom Nagel – Dag 1

Op 11 en 12 mei ben ik naar de allereerste clinic van Tom Nagel in Nederland geweest. Hij heeft al vele malen clinics gegeven, maar nog nooit in Nederland. Deze clinic was georganiseerd door Ylvie Fros te Lunteren. De verzorging was uitstekend. De hele dag was er koffie en thee beschikbaar met wat lekkers en tussen de middag een uitgebreide broodjes lunch.

Beide dagen starten om 10.00 uur met theorie en na de lunch was er een praktijk gedeelte met 3 lessen met 3 deelnemers.

Theorie

De rode draad: het gebruik van de core-spieren: de psoas spieren. Deze vormen een verbinding tussen de ruggegraadwervels en het bovenbeen en zijn heel belangrijk bij het paardrijden.

Tom zijn clinic over de zit had 3 hoofdonderwerpen: Houding, Ademhaling en Bewustzijn. De eerste dag ging het voornamelijk over houding. De andere 2 kwamen de tweede dag aan bod.

Houding: Vormspanning – Zelfhouding – Beweging

Voor een goede zithouding heb je een bepaalde vormspanning nodig. Niet te ontspannen, maar ook niet te gespannen. Kracht met flexibiliteit. Om dit te ervaren deden we een aantal oefeningen. Daarnaast is zelfhouding belangrijk: stabiliteit en lift. Deze bereik je door de psoasspieren licht aan te spannen, je vanuit je zonnevlecht (het punt onder je borstbeen) op te richten en je hyoid spieren licht aan te spannen. Deze spieren zitten in je nek dicht tegen de wervelkolom en verbinden je oren en je onder kaak met het strottehoofd en verder met je sleutelbenen en je wervelkolom. Het licht aanspannen van de psoas spier zorg ervoor dat je wervelkolom aan de onderkant langer wordt en je binnenbeen spieren licht aangespannen worden. Span je verder je oppervlakkige buikspieren niet aan, dan komt er ruimte voor je organen en daarmee je ademhaling. Je wordt rechter, sterker, stabieler zonder je ontspanning te verliezen. Een uitstekende houding te paard.

De oprichting vanuit je zonnevlecht en het licht aanspannen van de hyoid spieren zorgt er voor dat het bovenste gedeelte van de wervelkolom langer wordt, je rechter wordt en je hoofd recht op je romp komt te staan.

Door deze spieren aan te spannen en de andere spieren te ontspannen, ben je flexibeler en sterker, zonder te veel energie te verliezen. Het aanspannen van deze spieren beschrijft Tom als een soort scheppen met een ijsschep. Ze moeten naar achteren vallen, daarvoor moet je het bekken iets kantelen, waardoor je rug minder hol wordt.

Met enkele oefeningen op de grond oefenen we het aanspannen van deze spieren en het tegelijkertijd ontspannen van andere spieren. Dit blijkt nog best lastig, want we zijn zo gewend om al onze ledematen vast te zetten met onze spieren. Voor paardrijden moet je echter stabiel zijn maar los en flexibel genoeg om de beweging te kunnen volgen. Het hoofd blijkt nogal eens een blokkade hierin.

Beweging: Bilateraal – Verticaal – Ritme

Een paard beweegt horizontaal bilateraal, een mens verticaal bilateraal. Als je rijdt moet je je verticaal blijven bewegen om het paard te kunnen toestaan om zich horizontaal te bewegen. Veel ruiters duwen met hun zit voorwaarts. Dit stoort echter het paard. De ruiter beweegt zijn bekken verticaal bilateraal en het paard neemt de ruiter horizontaal bilateraal mee. Overdreven gezien doe je te paard een soort snelwandelen, waarbij de zonnevlecht het centrum van de beweging is. De heup komt om en om rechts en links omhoog naar het tegenovergesteld liggende oor/schouder. Dit alles in het ritme van het paard en in de uitslag van het specifieke paard wat je rijdt. Bij een paard met kleine bewegingen blijven de beweging van de ruiter ook miniem. “Zit stil” zeggen tegen een ruiter is een slechte instructie. De ruiter zal zich al gauw in spieren en gewrichten vastzetten. We moeten niet stil zitten, maar het moet lijken alsof we stil zitten ten opzichte van het bewegende paard. Hiervoor moeten we dus volledig met het paard mee bewegen. Actief verticaal en passief horizontaal (door het paard).

Praktijk

Een makkelijke manier om het bekken recht te zetten, is om je knieen voor op het zadel te leggen, daarna je bekken precies op die plek houden, waarna je je benen weer naar beneden laat zakken. Een andere manier is in de beugels gaan staan, je bekken kantelen, zodat je geen holle rug meer hebt en dan recht naar beneden in je zadel zakken, zonder dat je de stand van je bekken veranderd. Daarna ga je rondstappen en met je enkels draaien. Vaak zitten de enkelgewrichten van ruiters vast, aangezien hen geleerd is de hakken uit te drukken. De enkels zijn echter erg belangrijk bij het veren en het volgen van de beweging. Na de enkels zijn de knieen aan de beurt. De onderbenen mee laten swingen in het ritme van de stap om de knieen los te maken. Vervolgens ga je je bekken de beweging laten volgen actief in bilaterale verticale beweging. Aandachtspunten zijn of je de beweging door je hele lichaam laat komen tot in je hoofd. Dit knikt miniem mee in het ritme, zodat het lijkt of het stil gehouden wordt. Als we het echter echt stil proberen te houden, dan stoppen we de beweging en storen we het paard.

Controles:

  • enkels meeveren, de voeten “stappen” mee in het ritme, happy feet
  • knieen meeveren
  • heupen stappen actief verticaal
  • zonnevlecht is zacht en laat beweging door
  • polsen zijn ontspannen recht en vlak (rechte lijn van onderarm naar duim en handrug)
  • hoofd volgt ritme

Een diepe inademing is het signaal voor je paard dat er iets gaat komen. Bijvoorbeeld een overgang. Blijf bilateraal in de overgang. Zet niet ineens je bekken stil. Blijf lopen, alleen in een ander ritme. Bij halthouden stapt je bekken door en de laatste pas zet je bij wanneer je stil staat. Een diepe inademing verbeterd ook je houding en kan je paard kalmeren als het te snel loopt. Dit was mooi te zien bij de ruiters in de les.


   May 02

Banita grazen in de bak terwijl Ilse weg is

Ik had Nobel en Banita weer in de bak gezet, omdat ik met Ilse naar les moest. Dit was de 2e keer dat ik ze buiten liet. Vorige keer had ze de hele bak nog omgeploegd en zich vreselijk opgewonden, nu was ze bij tijd en wijle onrustig, maar gaf zich dan ook al gauw weer over aan sprietjes zoeken langs de rand.

Een heel bemoedigend vooruitzicht, aangezien ik binnenkort ook weer eens een buitenrit wil kunnen maken met Ilse, zonder dat Banita de boel afbreekt omdat haar steun en toeverlaat vertrekt.


   May 02

Les van Ria met Ilse: Rechtuit met buiging, appuyeren, wijken

Ilse had niet zoveel zin om op de trailer te gaan. Die had het uurtje gras al in het hoofd 🙂

De les van Ria was weer heel leuk vanavond. Eerst in stap rechtuit met buiging, zodra er balans was een paar passen appuyeren en weer rechtuit met buiging. Als dat in balans ging, dan rechtuit met buiging, appuyeren, buiging wisselen en in wijken doorgaan en weer buiging wisselen en in appuyeren doorgaan en dan weer rechtuit met buiging. Goede buigingsarbeid, waarbij al snel balans kwam. Erg leuk vervolg op de les van vorige week.

Daarna tempo wisselingen in draf en ook rechtuit met buiging. Gewerkt aan het stretchen van de hals en het naar boven komen van de rug.

Toen weer een kleine pauze en wat stapwerk. Verzameling in stap en kwart wendingen om de achterhand. Gaat al heel goed, maar linksom is er nog wat te veel stuw.

In galop ook gewerkt aan het strechen van de hals en het naar boven brengen van de rug.


   Apr 30

Volgende stuk wei, de droogte duurt voort

Het pad achterlangs is nu kort genoeg. Aangezien we nog steeds geen regen hebben gehad na al die weken en het er voorlopig ook niet naar uitziet, was het tijd voor een nieuw stukje. Mazzelaars die zuiderlingen trouwens, die hebben flinke buien gehad. (haha, zou je anders ook niet zeggen als je geen wei of tuin had!)

Ze lopen nu in het stuk achter de bak. Ik heb het helemaal open gemaakt ook aan de zijkant naar het pad toe, zodat vervelende Nobel Banita niet in de draden kan jagen. Dan kan ze ergens heen vluchten.

Banita is op het ogenblik nogal overdreven onderdanig aangelegd en gaat meestal op een drafje aan de kant, of durft zelfs niet dichterbij te komen om ergens te eten. Ze is al weer in het draad terecht gekomen. Nu weer op een andere plek het haar van het been af. Gelukkig is het meestal niet erger, maar wel erg vervelend.

Hoe meer paniekerig ze reageert, hoe vervelender Nobel wordt. Ik zit er al over te peinzen om Nobel op de een of andere manier er maar weer eens een tijdje bij weg te halen, want dit is wel heel erg vervelend. Maar ja, de rangorde zullen ze toch samen uit moeten komen, haal ik ze uitelkaar, dan lost het ook niks op en gaat het weer vrolijk verder, zodra je de kudde weer herenigd.


   Apr 28

Les van Marjan met Banita: flink aan het werk

Vandaag toch wel weer een stapje verder. Het zadeltje weer op, waardoor je ook mooi de activiteit van de rug kunt zien. We zijn weer aan het werk gegaan op de cirkel, waarbij ik achteruit liep en haar nu heel fanatiek het achterbeen onder liet brengen en voor begrenzde, zodat ze zich er niet uit kon drukken. Je kon de spieren zo mooi aan het werk zien.

We hebben vandaag ook de schouderbuitenwaarts geïntroduceerd. Ik loop aan de buitenkant en vraag stelling en buiging met het hoofd naar buiten, waarbij de bakrand dan dus begrenzend werkt.

Met 2 teugels langs de bakrand moest ik meer op de plek van het zadel gaan lopen. Ik kreeg zo de schouderbinnenwaarts eigenlijk haast cadeau en kreeg ook een heel mooi los gevoel. Weinig hulpen nodig, ze liep mooi in eigen balans en ik zag me er zo al op zitten 🙂

Het zadel zit zo wel een beetje in de weg om de juiste teugelvoering te hebben, maar zo zie je ook weer goed welke kant extra aandacht nodig heeft.


   Apr 28

Stug en sloom

Vlak voordat ik les had met Banita wilde ik Ilse nog aan de hand trainen en longeren. Helaas was het geen top training. Ze was in alles heel traag en wilde niet mooi nageven (logisch als t achterbeen niet werkt).

Geprobeerd wat draf aan de hand om de achterbenen extra te motiveren onder te komen, maar dat was ook onbegonnen werk. Ze had er helemaal geen zin in.

De longe was nog de beste optie, maar erg veel moeite met de rechterbuiging. De galopjes links en rechtsom gingen echter niet onaardig, dus daar maar mee gestopt.

Misschien moet ze eens even een paar daagjes vrij hebben.


   Apr 25

Schouderbinnenwaarts afwisselen met renvers/appuyeren

Ilse nam bij het opzadelen het bit niet zo vanzelfsprekend aan als normaal en eigenlijk geeft ze al langer een beetje aan dat ze t bit niet zo fijn meer vind. Ik heb haar mond na gekeken, maar kan niet echt iets vinden. Het verhemelte ziet er mooi zacht roze uit en de tanden in de buurt van het bit zie ik zo op het eerste gezicht ook niets vreemds. In het werk valt er verder niets op. Misschien heeft het te maken met de staart en manen eczeem. Ze is er nogal gevoelig voor en voor het poetsen en opzadelen heb ik natuurlijk de eczeem deken al een tijdje af. Maar even in de gaten houden, want als Ilse zo iets aangeeft, is er meestal toch wel wat.

Zoals meestal begon ik de training met werken aan de hand. Ik heb het afwisselen van renvers en travers afgewisseld, zoals van de les van Natalie onder het zadel, maar dan aan de hand, zodat ik mooi ook kon zien wat er gebeurde. Een mooie opwarmer om soepel te worden. Vervolgens het appuyement meegenomen en nu meer opgelet dat de voorhand meer voorging en het achterbeen mooi richting massa trad. Ze wordt hier wel weer iets stuwerig van, maar dat zal met de tijd wel beter worden. Ze doet het steeds meer in balans.

Vervolgens de draf aan de hand geoefend. Voltes linksom en rechtsom afgewisseld en niet te lang, want dit is nog vrij pittig voor haar. Ik verbeelde me dat het al weer beter ging dan vorige week.

Na het werken aan de hand heb ik alle nieuwe dingen van de lessen even onder het zadel doorgenomen. Renvers / schouderbinnenwaarts afwisselen en op de buiging in de wervelkolom letten. Schouderbinnenwaarts en appuyeren afwisselen en daarbij opletten hoeveel balans er is. Aandraven vanuit travers. Het afwisselen van sbw met appuyeren heb ik ook even in draf geprobeerd en ik vond het nog niet eens zo slecht voelen. Ze vindt het duidelijk moeilijk, die afwisseling van het een naar het ander, maar ze doet erg haar best.

Als afsluiting heb ik de galop geoefend. Aanspringen vanuit travers in stap en dan op de volte, waarbij ik zelf heel erg oplette of ik zelf de goede zit had. Mijn binnenschouder achter mijn binnenheup, mijn binnenhand van de hals, mijn binnenbeen lang, etc. De eerste 2 voltes rechtsom gingen super. Daarna begon ze de verzameling en rondheid wat te verliezen en naar binnen te vallen en werd het voor mij moeilijker om de juiste zit te behouden, aangezien ik haar steeds wil beletten om naar binnen te vallen. Het valt nog niet mee om het gewoon te laten gebeuren en dan op te pakken, naar buiten zetten en het zelfde. Trouwens wel een goede graadmeter. Die 2 voltes gaan we uitbouwen.

Linksom gebeurd het tegenovergestelde. Wordt ze wat moe, dan gaat ze naar buiten uitwaaien, en het is voor mij moeilijk om in het midden te blijven zitten. Mijn binnenzitbeenknobbel wordt opgetild en ik word wat naar buiten gezet.

Doordat ik zoveel oefeningen heb, hoef ik alles maar een paar keer te herhalen en ben ik toch een uur aan het trainen. En Ilse houdt de moed erin, omdat ze niet oeverloos de zelfde moeilijke oefening hoeft te doen. Ze weet dat we wat anders gaan doen, zodra ze echt haar best erop heeft gedaan. Ze is dan ook enorm plezierig en gemotiveerd in het werk en fijn aan de hulpen. Als ik aan dik 2 jaar terug denk, dan is dat wel eens anders geweest.


   Apr 25

Conditie van de paarden

body condition scoring meer info op www.eigenpaard.nl

Ilse wordt aardig stevig, nog niet echt te dik, maar toch wel in de gaten houden nu. Ze is de leider en kan 2 keer zo snel eten als Banita en 3 keer zo snel als Nobel met zijn kleine mondje. Zelfs de 3x3cm maas hooinetten vertragen het niet genoeg en in het gras gaat het helemaal mega snel natuurlijk.

Ze staan sinds donderdag 21 april elke avond een uurtje op het achterste gedeelte van het track waar het gras al aardig hoog gegroeid was. Dat breng ik dan weer in mindering op het hooi. Ze krijgen nu met zijn allen in het totaal 9 plakken hooi verdeeld over de dag ipv 12 a 14 plakken. Banita krijgt regelmatig een halve nap brok met een halve nap daily plus. Ilse alleen Pavo vital na het werk en Nobel niks.

Banita ziet er prachtig uit. Precies zoals een paard er uit zou moeten zien en Nobel is ook iets aan de stevige kant.


   Apr 24

Squeeze game, sprongetje en trailer met tussenschot

Vandaag een zeer afwisselende training met Banita. Als eerste wat AR gedaan aan de hand, met wat voltes en wat rechtuit met buiging beide kanten om. Daarna wat gelongeerd in stap en draf.

Vervolgens heb ik de caveletti erbij gepakt en een squeeze gemaakt tussen bakrand en caveletti. Ze ging hier eigenlijk zonder aarzelen doorheen beide kanten om en ik kon haar er ook in halt laten houden. Dan is ze niet volledig ontspannen, maar ik vond het er al heel goed uitzien.

Toen de squeeze wat spannender door nog een cavelleti er boven op en het wat strakker tegen de kant te zetten. Ook hier ging ze weer keurig tussendoor. Dat vond ik voldoende voor vandaag.

Daarna de caveletti in de volte gezet en voor het eerst er in draf overheen. Dat ging keurig, dus besloot ik een klein sprongetje te bouwen van 2 caveletti op elkaar. Eerst weer even over een enkele caveletti gedraafd en toen op het sprongetje af. Ze aarzelde, ging in stap, kwam er te dicht onder, maar sprong toch. Ze raakte hem dus aan en was er danig van onder de indruk.

Daarna presteerde ze het om zich 2 x langs de sprong te wurmen ipv erover. Niet getreurd, gewoon opnieuw totdat het wel ging. En ja hoor, daar waaide ze er over. 3 x hoger dan nodig was 😀

Andere kant om het zelfde verhaal. Ze was er nogal opgewonden van geraakt, dus mooi genoeg en wat anders gaan doen: de trailer! Dit keer met tussenschot er in. Snurk! Dat was toch wel weer een heel stuk spannender. Ze moest het weer alleen doen van me. Ze kwam tot 4 benen op de klep en het hoofd en hals er in. Weer mooi genoeg. Volgende keer verder.


   Apr 22

Genieten of maai-arbeid

Terwijl wij heel hard in de tuin aan het werk waren om de bergen en dalen vlak te maken die er over waren van het aanleggen van het pad en de terrasjes en vervolgens de kale vlakte van een erfafscheiding te voorzien, waren de paarden aan het genieten…. Of waren zij ook heel hard aan het werk? Maaiwerkzaamheden om precies te zijn.


   Apr 19

Les van Natalie met Ilse: genoeg om weer mee aan de slag.

Na de les met Natalie moet ik altijd even een resume doen en vooral zo snel mogelijk thuis s’avonds, of de volgende morgen de dingen even opschrijven, want het is vaak zo veel!

Ik begon de les aan de hand met wat schouderbinnenwaarts en travers. Natalie was hier wel tevreden over. Vervolgens vanuit de renvers de hoek door op de korte zijde afwenden en een appuyement inzetten. Hierbij moet ik er voor zorgen dat de voorhand meer voor komt. De voorhand blijft te recht voor de achterhand, waardoor haar achterbenen het zwaartepunt niet meer vinden. Ik moet dus de schouder meer van me afduwen. Op die manier wordt het weer een tandje zwaarder, dus daar kunnen we weer verder mee oefenen.

Daarna was draven aan de hand aan de beurt. Ook hier heb ik weer nieuwe input gekregen. Ilse draaft wat makkelijk, wat slofferig. Ze moet wat sneller/energieker worden met het achterbeen, zodat het beter onder komt en het een echte verzamelde draf gaat worden, ipv een slof/langzame draf. Hiervoor moet ik haar dus steeds aanmoedigen en aansporen en zelf een iets hoger tempo aannemen. Ze kan deze draf nu nog niet in een normaal wandel tempo laten zien. Dat is nog veel te zwaar.

Het was al lang geleden dat ik voor longeerles was geweest, dus ik had de spullen nu meegenomen. Ook hierover was Natalie grotendeels tevreden. De 3 gangen, de overgangen en het halthouden zitten er wel in. Nu kan ik aan de longe gaan werken aan het verbeteren van de draf rechtsom. Hierbij vindt Ilse het moeilijk om EN de buiging EN het ondertreden en gewicht opnemen van het binnenachterbeen voor elkaar te krijgen. Hier kan ik dus aan gaan peuteren, totdat beide met meer kwaliteit samen komen. Vanuit de galop kan ik een energiek achterbeen meenemen naar de draf, en dan in de draf aan de buiging peuteren, door de volte te vergroten en haar van de binnenschouder af te halen.

Na het longeren was er nog steeds tijd over, dus gauw zadel erop en nog wat dingen rijdend doorgenomen. Leuke nieuwe oefening gekregen, waarbij ik renvers en schouderbinnenwaarts afwissel. Rechtsom is het omstellen van de renvers naar de schouderbinnenwaarts moeilijk en linksom is het moeilijk van schouderbinnenwaarts naar renvers, omdat Ilse moeite heeft met de rechterbuiging in de wervelkolom. De buiging komt hoofdzakelijk uit de hals. Ik moet dus in mijn lijf de shape heel precies aangeven en blijven vragen en peuteren tot de buiging er is. Ze wordt vanzelf handiger en soepeler.

Als laatste de galop even doorgenomen. Rechtsom valt ze nogal op de binnenschouder en ik ga verkeerd zitten, omdat ik haar met de indirecte binnenteugel de hele tijd wil tegenhouden. Ik moet in plaats daarvan een beetje met haar naar binnenvallen, zodat de ontspanning bewaard blijft en vervolgens haar tussen de hulpen oppakken en met zit, benen en tussen de teugels weer naar buiten meenemen. Hierbij is het van belang dat mijn zit ten allen tijde een duidelijke rechtszit blijft. Ook kan ik dit afwisselen met meer buiging vragen met mijn binnenbeen. En soms juist wat meer tussen de hulpen naar binnen zetten (als ze sterker en handiger wordt).

Linksom gaat de galop beter, maar ook hier mag ik haar tussen de hulpen oppakken en de volte vergroten en verkleinen, zodat we ons beide wel op beide zijdes ontwikkelen.

Ondanks de afleiding van de donderjagende jonge paarden in de wei naast de bak heeft Ilse weer super haar best gedaan en ik was weer heel trots op mijn meisje 🙂


   Apr 18

Les van Ria met Ilse: appuyeren

We zijn bezig geweest met de balans in het appuyeren in stap. De oefening ging als volgt. Eerst rechtuit met buiging, langs de hoefslag, totdat er een mooie balans kwam, waarbij ze het zelf deed en ik geen hulpen meer nodig had om haar van de schouder af te halen, op het been hangen te voorkomen, e.d.. Zodra de balans zonder hulp er was een paar passen appuyement totdat de balans verloren dreigde te gaan en dan weer rechtuit met buiging.

Dit was een fijne oefening om het appuyement te verbeteren. Hoe meer balans er komt, hoe meer je het kunt uitbreiden naar langer appuyeren en ook steeds ruimer appuyeren.

Ilse pakte het goed op. Weer iets waar we thuis weer mee verder kunnen oefenen.

Daarna gewerkt aan het verzamelen in draf. Hierbij moet ik erg opletten dat ik mijn handen niet te ver uit elkaar doe. Ik heb de neiging om de buitenteugel helemaal weg te gooien, terwijl ze daar vooral linksom al niet naar toekomt. Dus buitenhand niet te ver naar voren en met zit en been meer buiging vragen. We hebben de “1e versnelling” en de “2e versnelling” in draf steeds afgewisseld, zodat ze in het tempo zelf en in de overgangen haar balans kon vinden. Ook hierin valt te zien dat ze steeds verder vooruit gaat en erg haar best doet.

Ilse bleef ondanks de spannende dingen bij de buitenbak mooi geconcentreerd en het lukte, afgezien van een paar momentjes, om haar ontspannen te houden. Was weer een fijne les.


   Apr 18

Afspraak

Jippie, de hoefsmid heeft eindelijk gereageerd. Hij heeft het smoordruk, maar volgende week dinsdag ben ik de eerste!


   Apr 17

Verwonding

Verwonding aan het achterbeen. Balen!

Toen ik donderdagavond bij de paarden kwam zag ik dat Banita nare verwondingen aan het achterbeen had. T was al weer dichtgegaan en ze kreupelde niet, dus we hebben volstaan met smeren met betadine zalf.

De afgelopen dagen hebben we calendula zalf gebruikt, in de hoop dat het mooi zal helen.

Er zitten twee grote schaafplekken op het linkerpijpbeen aan de buitenkant en in de kootholte uitlopend naar buiten zit een flinke jaap. Het heelt inmiddels vrij mooi en ze blijft er even vrolijk en fris onder. De verzorging er van heeft ze het niet zo op staan, maar gelukkig leert ze snel, dus laat ze het steeds beter toe.


   Apr 17

Droog

Gespleten hoeven door de droogte. Vreselijk gezicht. Hoefsmid op vakantie?

T is al zo lang droog! We hebben zo nu en dan wel een miezertje gehad, maar t stelt nog steeds niet veel voor. Normaal krijgen de paarden water uit de waterput, maar die staat al weken droog. T pad blijft grotendeels stevig, maar de paddock en t voorste gedeelte van het track bij de ingang zijn erg los en droog. We hebben vandaag weer een gedeelte zand aangebracht op het track. Eindelijk is al het zand  opgeruimd en mocht het ooit weer regenen, is het risico op gladheid klein.

De hoeven van de paarden zijn verschrikkelijk droog. Die van Banita en Nobel zien er overigens nog wel goed uit, maar die van Ilse zien er echt niet zo geweldig meer uit. Ik heb de hoefsmid nog niet te pakken gekregen. Geen reactie op sms en voice mail.


   Apr 16

Christ premium bbp

Ilse met geleende Christ bbp

Aangezien Carine helemaal niet fit was, mocht ik de barebackpad dit weekend nog houden. Zij zou toch niet gaan rijden. Nou dat sla ik natuurlijk niet af! Wat een genot! Het zit heerlijk, je voelt je veel dichter bij je paard en je voelt ook veel beter wat er onder je gebeurd. Zo krijg ik heel snel feedback of ik zelf soepel ben en de goede hulpen geef.

Laatste fase galop voor de zweeffase

En ik heb vandaag weer een galopje aangedurfd en nu wat langer. Mijn zusje heeft er een hele serie foto’s van kunnen nemen en het ging weer heerlijk. Ik ben zo verbaasd over mijzelf dat ik nog niet helemaal toegekomen ben aan de kwaliteit van de galop, maar daar komen we vast later wel aan toe 🙂

Thanks Carine!


   Apr 16

Nieuwe foto’s

Wennen aan werken aan de hand met 2 teugels

Vandaag was mijn zusje er met haar nieuwe camera. Ik heb beide paarden getraind en ze heeft prachtige foto’s gemaakt. Ik ben super blij met het nieuwe foto materiaal. Zowel Ilse als Banita lieten zich van de beste kant zien.

Meestal maak je foto’s van het werk en van zijkant op stand. We hebben nu ook foto’s van voor en van achter genomen, zodat we later goed kunnen zien hoe de ontwikkeling verloopt.

Met Banita heb ik wat voltes en wat rechtuit met buiging langs de hoefslag gedaan. De caveletti hebben we ook weer meegenomen aan de longe zowel links als rechtsom. We moesten wel lachen, want als het kan smokkeld ze liefst bij 1 van de caveletti. Over eentje? Geen probleem hoor! Twee, hmm nou vooruit dan… maar drie? Je moet dus bij alle 3 heel erg opletten! 🙂

Als laatste weer even met 2 teugels gewerkt en we kwamen zowaar onbedoeld in onze eerste schouderbinnenwaarts terecht. Knappe meis!


   Apr 16

Lekker liggen soezen

 

Lekker soezen op het track

Kijk dan toch! Wat mijn man en mij nooit zou lukken, is mijn zusje wel gelukt. Een foto van de paarden liggend op het track. Als ze de achterdeur horen, of ons zien staan ze al. Maar we hadden de achterdeur super stil open gedaan en van mijn zus verwachten ze geen hooi, dus bleven ze liggen. Gesnapt!

Nobel helemaal plat


   Apr 14

Galop met barebackpad!

Galop met bbp - Foto gemaakt door Inge de Wolf

Vandaag was ik heel laat van t werk terug, dus moest ik de les van Marjan afzeggen. Marjan was zo lief om ook wel later te willen, maar ik had ook nog een afspraak met Carine om even te kijken of een zadel paste, dus later ging niet. Carine had een 2e hands Spaans zadel opgesnort op internet en de verkoper zou vandaag met het zadel komen. ‘t Was een mooi zadel, maar helaas was de boom te ruim voor Carine haar paard.

Carine had ook een nieuwe barebackpad binnen gekregen. De Christ Premium die ik ook zo graag wil! En dat paste natuurlijk wel. Ik heb hem even geprobeerd op haar paard en t zat heerlijk, maar ik mocht hem ook nog mee naar huis nemen om op Ilse te proberen. Super lief!

Dus thuis gekomen nog net voor het donker snel met Ilse aan de gang. En het was heerlijk! Ik voelde me er zelfs zo vertrouwd op, dat ik mijn eerste galopje met paard zonder zadel ooit heb aangedurfd. En het ging nog goed ook.


   Apr 13

Hernieuwde zin

Banita had een beetje t zin er af van de AR. Ik denk dat het voor haar wat te eentonig was. Als je nog in de basis bezig bent is het natuurlijk steeds het zelfde en ze is enorm slim en leergierig, dus heeft ze meer uitdaging nodig.

Deze uitdaging bied ik naast de AR door Parelli oefeningen te doen. Circling game, driving game over balkjes, om balkjes en andere obstakels, laveren tussen balkjes door. Ik ben nog niet aan de vele ideeen met de squeeze game toe gekomen helaas.

De AR hebben we sinds de laatste les met Marjan uitgebreid met even met 2 teugels werken, maar dat vindt ze nog niet zo denderend. Ze houdt er al niet zo van opgesloten te zijn, en als er dan ook nog hulpen met de buitenteugel komen, dan wordt ze wat pissig. We houden het dan ook nog kort. Het enige wat ze hoeft te doen, is leren op een ophouding op de buitenteugel ook terug te komen en met de indirecte buitenteugel wat naar binnen te komen.

Door de Parelli oefeningen tussendoor is heeft ze wel weer wat meer zin in het werk, omdat ze nieuwschierig is waar ik allemaal mee kom.

Aan de longe nemen we nu ook steevast een drafje mee.


   Apr 13

Dag en nacht buiten

De mooie dagen houden maar aan, dus had ik vrijdag besloten de paarden te laten overgaan naar dag en nacht buiten. De eerste nacht heb ik Banita nog even apart gezet, want die was nogal overstuur van de plotse verandering en in combinatie met dat ze de laagste in rang is kwam ze zo niet aan eten toe. In de paddock met wat brokjes en haar eigen hooi leek ze snachts gekalmeerd.

Zaterdag was ze al rustiger dat ik ze niet kwam ophalen en heb ik haar alleen even apart gezet voor haar brokjes en daarna gewoon weer met de anderen op het track. Nu na een paar daagjes lijkt het helemaal prima te gaan.

Ik heb met Banita dit weekend ook even aan de hand gegraasd langs de weg. We gaan in de toekomst steeds wat verder weg wandelen voordat er gegraasd mag worden. Zo kan ze mooi in alle rust vast voorbereid worden op buitenritten.


   Apr 12

Trots paard, trotse eigenaar

Wauw wat was Ilse vandaag op dreef! Eerst kort gelongeerd om op te warmen, waarbij ik ook weer even een galopje beide kanten om mee nam. Toen ik een overgang terug vroeg, kwam hier ineens zo’n prompte reactie op dat ze ineens halthield… vanuit de galop en mooi op de volte! Super!

appuyeren aan de hand

Bij het werken aan de hand mooie buiging, fanatiek voorwaarts swingend achterbeen, uiterste oplettendheid en een prachtige trotse houding. De laatste tijd hebben we steeds gewerkt aan het buigzaam maken van het binnenachterbeen en met name linksom zag je dat ze daar moeite mee had. De heup kwam naar boven ipv naar beneden. Maar nu ging dat toch al wel een stuk beter in alle oefeningen. Met name het appuyement verbeterd dit probleem specifiek bij Ilse en dat kan ik nu dus ook zien in de kwaliteit van het appuyement. Het gaat haar veel gemakkelijker af.

Het ging zo goed, dat ik bij het werk aan de hand in draf ook het appuyement heb geïntroduceerd. Misschien veel te snel, aangezien schouderbinnenwaarts nog maar net gaat en we de travers in draf aan de hand nog maar niet aanstippen, maar ze was zo mooi rond en verzameld, ik dacht: proberen kan geen kwaad. En het ging nog niet eens zo gek. Ik was helemaal trots!

Als afsluitend onderdeel heb ik kort gereden met bbp, waarbij ik weer het aandraven vanuit de travers heb geoefend, afwisselend met de schouderbinnenwaarts. Ook nu voelde ik dat ze me linksom aan de binnenkant minder omhoog wipt. Het is nog steeds niet zo comfortabel als rechts, maar vooruitgang is er. Onder bbp in draf had ik nog nooit een appuyement gedaan, maar omdat we toch zo bezig waren dit ook maar eens geprobeerd. En weer een positieve verassing! Wat gaat ze ineens fijn vooruit en wat was ze bereid om allerhande moeilijks te proberen.

Gelijk naar de opstapkruk om rugsparend af te stappen. En ook hier liet ze zien hoe goed ze haar best deed. Stap voor stap op de centimeter nauwkeurig naast de kruk. Ik kon er zo afglijdend. Ik was helemaal lyrisch, mijn avond kon niet meer stuk!


   Apr 11

Nobele tandjes

Toen ik met Ilse stond te knuffelen beet Nobel mij zo maar in de buik. Tijd om wat Parelli te doen om leiderschap duidelijk te krijgen. Het is toch een aparte snuiter. In het tijdsbestek van 5 seconden kan hij bijten, afkauwen en oversprong gedrag vertonen! Vooral als hij achterwaarts moet of voorhand wijken.

Circling game gaat vrij goed, zij het dan dat hij zelf graag het tempo bepaald.

We hebben alles even door genomen maar hij blijft lastig. Nog een hele uitdaging dit heerschap!


   Apr 10

Gecombineerd AR en Parelli

Na wat andere training was het nu toch weer tijd om met Banita wat academische rijkunst opleiding op te pakken. Voltes, rechtuit met buiging, afgewisseld met voltes, wat tempo wisseling langs de bakrand en wat longeerwerk. De tempowisselingen gingen eigenlijk al heel goed. Ze let door de Parelli oefeningen nu beter op en ik hoef dus alleen maar zelf mijn tempo aan te passen en dan reageert ze. Geen hulp aan het hoofd meer nodig.

Aan de longe wat draf gedaan, maar helaas verliest ze daarbij die mooie voorwaartsneerwaartse houding nog wat. Daarom dacht ik dichter bij haar te gaan lopen en dan te draven, maar daar raakte ze helemaal van in de paniek. Te veel druk van bakrand en mij dus. Ze schoot me zo uit de handen en vloog naar de uitgang. Ik dacht dat ze er zo overheen zou zeilen, maar gelukkig werd het een sliding stop en zenuwachtig getrampel in de hoek. Ilse stond god zij dank aan de andere kant in de weg.

Ik liep rustig op haar af en kon haar ook zo weer pakken. Nog even wat Parelli oefeningen opgepakt, zoals circling game en laveren langs en over caveletti en ze was zo weer bij de les. Echt een topperd!

Ze is toch wel erg claustrofobisch aangelegd. Dat merk ik ook hoe ze reageert in vrijheid met Ilse en Nobel. Als ze van een omheining en een paard druk voelt, dan raakt ze in paniek en doet domme dingen. Daar moeten we toch maar eens flink op gaan trainen. Leuk! Heb er al weer zin in 🙂


   Apr 10

Tweede lading zand

We zijn weer flink aan het scheppen, kruien en harken geweest. Het voorste gedeelte van het track heeft nu ook een nieuwe laag zand. Deze week wordt regen voorspeld, dus dan hebben we het mooi klaar voor het weer glibberig kan worden.

De helft is nu klaar en het zand is nog steeds niet op, dus we kunnen komend weekend nog een deel van zand voorzien.

We zitten overigens wel om regen te snakken, de paddock is heel zwaar en het track langs de bak begint ook wel erg los te worden. Bovendien zou het mooi zijn als het gras nog een scheutje krijgt. Ik zit te dubben wanneer en hoe ik het gras-eet seizoen begin nu we er een nieuw paard bij hebben…. De overgang moet natuurlijk geleidelijk gaan en bovendien zit ik met het feit dat Banita nog niet helemaal haar plek gevonden heeft. Als de andere 2 haar te fanatiek uit het gras willen houden, dan maak ik me wat zorgen over paarden die in de draden vliegen enzo…. Nog maar even peinzen.


   Apr 09

Trailertraining

Aangezien we weer hooi gehaald hadden, was het schot er weer uit, lag er lekker hooi in de trailer en rook het er ook nog eens lekker naar hooi. Weer een perfect moment om met Banita met de trailer te spelen.

Als eerste met haar samen erin lopen. Dat ging zonder aarzelen goed. De spanning begint echter zodra ze zo opgesloten staat en dan wil ze er gelijk weer uit. Voordat zij het beslist, geef ik de hulp dat ze er weer achteruit uit moet. Eerst liep ze er nog op de punten van de tenen af, maar ze wordt al wat handiger op de klep.

Vervolgens weer oefenen dat ze zelf de klep op gaat terwijl ik naast de trailer sta, aangezien ik altijd alleen ben en dus ook alleen moet kunnen laden. Al vooruit en achteruitgaand, kwamen we vandaag steeds iets verder, totdat ze er ineens helemaal in stond en daar zelfs aan het hooi begon te knabbelen met het hoofd laag. Om te voorkomen dat ze vanzichzelf zou schrikken heb ik haar snel weer gevraagd om achterwaarts te komen en vervolgens natuurlijk gigantisch beloond.

Het neemt veel tijd op deze manier, maar zo kom ik in de toekomst nooit ineens laadproblemen tegen, omdat ze paard er altijd met angst in is gegaan en alleen omdat ik het zo graag wou. Banita gaat het allemaal op eigen kracht en eigen vertrouwen doen 🙂 Super paardje!

Als ze de volgende keer ook weer IN de trailer durft te ontspannen, dan kunnen we de keer daarna er aan denken om te gaan trainen met het schot er bij of de klep eens dicht te doen.


   Apr 06

Parelli

Vandaag niet kaptoom maar halster. Eerst kort even een paar voltes en toen rechtuit met buiging, maar vandaag viel ze de hele tijd op de binnenschouder en als ik haar dan van me afduwde werd ze wat pissig en soms liet ze zelfs met klappende lipjes weten dat ze dit echt niet op prijs stelde. Vandaag dus moeilijk.

Het leek me verstandig om dus wat aan de bestuurbaarheid en gehoorzaamheid te werken. En Parelli is hier heel geschikt voor. Ik had nog caveletti staan van een training met Ilse, dus die heb ik in de training ook gebruikt. Eerst samen met haar er doorheen gelaveerd, waarbij haar gevoeligheid voor druk nog steeds duidelijk naar voren komt. Tussen 2 caveletti door voelt ze duidelijk de druk van beide kanten en probeert dan naar voren weg zo snel mogelijk er van af te zijn. Oefening baart echter kunst.

Daarna heb ik haar aan de lange lijn er doorheen gestuurd, zodat ze het zelf moest doen. Ze werd al mooi gevoelig op de aanwijzingen links om en rechtsom. Als afsluiter met de caveletti heb ik haar er over heen laten gaan. Hier moest ik nog wel om lachen, aangezien ze ze liever niet alle 3 achterelkaar nam. Steeds piepte ze er bij eentje tussenuit. Ook dat ging na een paar keer wel goed.

Als laatste oefening ben ik weer met haar naar de opstapkruk gegaan. Deze keer heb ik haar er aan alle kanten langs laten lopen terwijl ik er zelf op stond. Van dat feit ansich trok ze zich niet veel aan. Met haar hoofd boven de kruk of naast de kruk is ook totaal geen  probleem meer. Er echt feitelijk dicht naast parkeren en dan echt stil staan is nog steeds wel een uitdaging. Maar dit gaat vanzelf komen als ze meer vertrouwen krijgt in de squeeze game.


   Apr 05

Overstappen

Had al een hele tijd niet meer overstappen gedaan met Banita. Ik was wel benieuwd of ze het nog had onthouden. En dat had ze. Ze begint er nu echter ook slim in te worden. Aangezien ze het moeilijk vindt om haar ene achterbeen voor haar andere te zetten en niet vooruit te mogen (verzamelende effect), en vervolgens het gewicht er echt op te zetten, doet ze het nu zo snel mogelijk. En ze wacht niet eens meer op de hulp. Floep andere kant. Ik kan me niet eens meer voorbereiden om haar de juiste buiging te geven en dan de hulp te geven haha.

T is zo’n grappig en slim paard 🙂 In mijn energie en beweging doe ik dus heel rustig en mijn stem ook, om haar duidelijk te maken dat dit echt geen beloning gaat opleveren. Uiteindelijk deed ze beide kanten op weer een paar mooie pogingen.


   Apr 04

Les van Ria met Ilse: Galopje

Deze keer hebben we de galop er ook weer eens bijgepakt en dit ging zowel links als rechtsom eigenlijk best wel goed. Als het heel goed is voorbereid, springt ze mooi rond aan blijft dan in de galop ook vrij rond.

In de draf ging het dit keer even mis. Ilse kan soms ineens helemaal gestresst raken. Aan de buitenkant is er dan niet veel te zien, maar het hele paard is strak en ze kan de balans ook niet meer vinden. Heeft ze dat stadium bereikt, dan zit er maar 1 ding op: gaan stappen, ontspanning zoeken, en opnieuw beginnen. Gelukkig kent mijn instructrice haar ook goed, dus ze vraagt me op zo’n moment nooit om door te klooien. Zij weet ook dat we dan meer afbreken, dan dat we opbouwen.

Afsluitend hebben we geoefend op het vierkant halthouden. Bij het halthouden loopt Ilse graag van de achterhand af. Het werkt het beste als je haar een beetje overvalt met het halthouden en dan moet ik in mijn lijf ook precies de juiste dingen aangeven. Ik kan dit gevoel nog niet goed onder woorden brengen (anders zou ik al mijn overgangen ook wel perfect kunnen rijden 🙂 ), maar zal hier later nog eens mijn best op doen.


   Apr 03

Barebackpad: comfortabel draven

In vervolg op de les van Natalie en Ria weer aan de slag met het dragend en comfortabel draven. De barebackpad is een goede controle, want dan voel je alles 3 x beter dan onder zadel.

Na eerst aan de hand wat oefeningen gedaan te hebben, eerst alle zijgangen in stap doorgenomen en losgewerkt. Daarna in travers aandraven om het rond te houden en dit afwisselen met schouderbinnenwaarts om verzuring te voorkomen.

Na de draf nog geoefend met verzamelen en verruimen in draf. Kijken of ze mijn zwaartepunt volgde. Dat ging ook prima. Wat is het toch een knap paard!


   Mar 31

De wind in het hoofd

Ilse had zogezegd de wind in t hoofd. Aangezien ze vrijdag en maandag al zo goed onder het zadel had gepresteerd, wilde ik nu alleen aan de hand en aan de longe werken. Ik had 3 caveletti uitgezet om wat omheen en over te laveren, zodat we ook weer eens wat afwisseling hadden. Ze was grappig en ondeugend vandaag. Het werd dus meer een Parelli sessie dan een Academische Rijkunst sessie. Maar dat gaf niks. Ze was enorm aan de hulpen en heel voorwaarts en daar kon ik dus weer leuk mee werken.

Het halthouden op de cirkel aan de longe ging echt super en het draven aan de hand ook. Ze ging ook heel netjes over de balkjes zonder gestommel.


   Mar 31

Les van Marjan met Banita

Vandaag twee nieuwe dingetjes geprobeerd. Even met 2 teugels aan de hand gewerkt, en daarmee ook iets meer naar schoudervoor. Banita vond de druk van de indirecte buitenteugel maar vreemd. Maar het ging eigenlijk best goed. In het longeren was ze even flink ondeugend, maar we konden het heel mooi afsluiten met een mooi voorwaartsneerwaartse houding en een mooi ontspannen stap en draf aan de longe.


   Mar 30

Eindelijk regen!

Om te kunnen groeien heeft het gras een aantal dingen nodig:

  • zon
  • warmte
  • voedingstoffen
  • water

De temperatuur is al een tijdje heel geschikt en ook de zon doet heel erg zijn best, maar als de andere twee afwezig zijn, kan het gras nog steeds niet groeien en komt het boordevol fructaan te zitten, wat gevaarlijk is voor paarden die gevoelig zijn voor koliek of hoefbevangenheid.

Al geruime tijd had het niet geregend, maar eindelijk is het dan zover. Wat ruikt de lucht dan heerlijk fris! En nou de grasprietjes uit de grond kijken 🙂


   Mar 29

Brand

De training viel vandaag niet mee. Verderop in of achter het natuurgebeid was er brand, en je hebt van die mensen die meldingen via bakjes volgen en dan vervolgens op de brand afvliegen (get a live zou ik zo zeggen). Het was dus bij ons dus veel drukker dan normaal met mensen die met de auto aan de kant stonden met het bakje luid aan. De geur van rook en het aanzicht van het vuur zal ook wel niet zo meegeholpen hebben.

Het was dus moeilijk om Banita ontspannen en geconcentreerd te krijgen. Dat ik er zelf al moeite mee had, hielp natuurlijk ook niet mee. Een hele goede oefening om te zien hoe het in een beetje vreemde omstandigheden gaat.

Met die spanning gaat Banita veel te snel lopen en komt dan te veel op de voorhand. Van de vooruitgang die we geboekt hadden de afgelopen weken, was nu weinig te zien. Toch was ik wel tevreden hoe ze toch haar best deed om uit te voeren wat ik vroeg.


   Mar 28

Les van Ria met Ilse: Dragende draf

Wauw, de les van vrijdag van Natalie was al super en nu konden we daar prachtig op doorborduren.

Voor het eerst weer in de buitenbak sinds de winter. Er kwam van alles langs en er werd met de tractor gewerkt achter de haag, dus het was nog best wel spannend. Toch kon ik haar op een gegeven moment voldoende laten concentreren.

In de stap eerst gewerkt aan nageeflijkheid, de hals verlengen, over de rug naar de hand toekomen. Vervolgens in de draf hetzelfde en geprobeerd het dragende gevoel mee te nemen van vrijdag die vanuit het ondertredend achterbeen in de travers en de schouderbinnenwaarts kwam, maar dan wat meer in de voltes en rechtuit, ipv de zijgangen. En het ging super!

Nog een dimensie van gevoel er bij. Voelde ik al of de heup naar voren kwam en de heup wilde zakken, nu voelde ik het kantelen van het bekken en de voorwaartse drang onder mijn zit doorkomen. Zo gaaf als je je instructrice “ja dit, ja zo” hoort zeggen en je vervolgens het gevoel er aan kunt koppelen en innerlijk ook weet en voelt: “dit is het” ! En omdat ik het nu zo goed voelde, kon ik er ook naar op zoek gaan en het ophalen, door in mijn eigen lichaam aan te geven wat ik wilde. En die Ilse maar sjouwen. Ze houdt het natuurlijk niet heel lang vol, maar ik kon het steeds weer ophalen.

In het wijken raakte het even verloren, maar al gauw voelde ik dat dit door mijn eigen lijf kwam. Daarna ging het veel beter, omdat ik geen lichamelijke hulpen meer gaf, maar alleen richting aan de energie gaf en het dus heel vloeiend kon gaan.

Wat was ik trots op mijn meisje!!! En nu maar hopen dat ik dit niet meer vergeet en de volgende training het gevoel weer kan ophalen.


   Mar 25

Les van Natalie met Ilse: aandraven vanuit travers

Aangezien we wat krap in de tijd zaten, warmde ik op aan de hand, terwijl mijn vriendin haar les nog gaande was. Er was nog wat calamiteit, omdat Nobel en Banita balorig waren en Banita het presteerde om met haar voorbenen achter het schrikkoord te komen (stond niet aan) en vervolgens de boel kapot te trekken. Zowel wij als de paarden schrokken zich rot!

Banita en Nobel dus toch maar binnen gezet. Zonde met dat mooie weer, maar als ze zich niet kunnen gedragen, dan hebben ze pech. De omheining weer even met noodoplossing gerepareerd en toen kon ik mijn les beginnen, gelijk er maar op… de barebackpad. Natalie vroeg gelijk of ik kon draven op barebackpad. Mijn antwoord was dat dat niet een onverdeeld succes was, maar we zouden gaan kijken.

Na de zijgangen in stap te hebben doorgenomen, gingen we eerst de stap verzamelen en verruimen vanuit de zit. Ilse reageerde prima, alhoewel ze dit nog wel moeilijk vindt.

Daarna rechtsom begonnen vanuit de travers aan te draven om zoveel mogelijk een dragende overgang te krijgen. Dit ging eigenlijk wel heel goed en omdat de draf dragend was, kon ik ook prima zitten. Daarna hetzelfde linksom. Nu drukte Ilse echter haar rug weg al in de stap in de travers en het lukte maar niet. Volgens mij had ze in haar hoofd dat ze in travers linksom niet kon aandraven, want toen ik het eenmaal in een soort schouderbinnenwaarts/travers had gedaan was het ok en kon het ook vanuit de travers. Ze bleef mooi rond over de rug. Ze zet me aan de binnenkant wel duidelijk omhoog, omdat ze moeite heeft haar linkerheup te laten zakken. Gaaf dat ik dit duidelijk kon voelen.

Eerder in de les ook al zo’n joepie moment, omdat ik natuurlijk al langer draf oefen met bbp zelf, maar nu eindelijk iemand had die mee kon kijken. En dan hoor je welke stukjes er goed uitzien en dat dat dan ook nog klopt met je gevoel. En dan ontdek je ook nog dat je met je soepele heupen de boel ook nog kunt beïnvloeden en dat je paard dan ook nog reageert! Yes! Heerlijke les!


   Mar 25

Les van Natalie met Banita: tempowisselingen aan de bakrand

Aan Natalie de oefeningen laten zien zover Banita en ik nu zijn en zo te horen vond ze het allemaal wel goed gaan.
De voltes, de voltes afgewisseld met een paar passen op de hoefslag en rechtuit met buiging langs de hoefslag. Om een stapje verder te gaan kon ik het nu iets moeilijker maken voor Banita door de stuw wat weg te nemen en het tempo dus te verlagen. Daar was ik inderdaad ook al wat mee bezig in de trainingen.

Het lukte eerst niet zo heel goed, maar na wat pogingen en in mijn eigen lijf duidelijk aangeven wat ik vroeg ging het al beter. Voor de komende tijd is het huiswerk rechtuit met buiging langs de bakrand en daarin tempo wisselingen en halthouden (naast vooral zo doorgaan). Banita ook weer even naast de opstapkruk gezet en ze staat er nu al redelijk netjes naast, terwijl ik er nog voorsta. Hier oefenen we ook rustig mee door.


   Mar 24

Les van Marjan met Banita: recht halthouden

Marjan kon duidelijk de vooruitgang zien en vond Banita er ook al beter uitzien. Het gaat ook best goed. Ze gaat goed vooruit. We hebben de voltes doorgenomen en rechtuit met buiging. Het buitenbeen treed al veel meer onder de massa en ze zwaait al minder uit. We hebben wat meer geoefend op het halthouden, maar dat vindt Banita nog wel heel moeilijk zonder uitzwaaien. Naast de bakrand gaat het echter al heel prima, zonder dat ze zichzelf nog vooruit stuwt of uitzwaait.

Bij het longeren zijn we hier ook mee bezig geweest. Zodra ik halthouden aan de longe vraag en Banita reageert, moet ik gelijk naar haar toe lopen, zodat ik haar voor ben en ze zich niet naar mij toe kan draaien. Hier kunnen we wel weer even verder mee oefenen.


   Mar 23

Appuyeren met buiging en voorwaartsvoorwaartse tendens

Begonnen met aan de hand werken en alle zijgangen een beetje doorgenomen. Lastig dat het al weer donker was, zo kon ik al weer de heup niet goed zien. Ik kijk uit naar de lange zomeravonden! Voor mijn gevoel liet ze die hier en daar weer wat zakken als ik travers en schouderbinnenwaarts afwisselde of een soort van samen nam.

Het appuyeren ging vandaag ineens veel beter! Na initieel weer wat gepluk en geduw om haar in de juiste houding te krijgen, had ze het ineens te pakken. Mooi in buiging én voorwaarts neerwaartse  (of eigenlijk voorwaarts-voorwaartse) tendens. Ineens konden de zijwieltjes er af en deed ze het zelf. Voor wat ik uit mijn ooghoeken kon zien gingen de achterbenen ook mooi naar het zwaartepunt. Joepie!

Ook de draf aan de hand weer even mee genomen. Voltes en rechtuit met buiging. Vooral rechtsom is dit nog wel een uitdaging in verband met het rechterachterbeen wat moeite heeft met dragen. Ik merk wel dat het voor haar een hele goede oefening is, omdat ze zo echt niet kan stuwen en de buikspieren meer moet aantrekken.

De galop even aan de longe doorgenomen en ook het halthouden. Meestal is het naar halthouden gaan een beetje een uitgaand kaarsje, maar nu liet ze hier ineens een hele prompte overgang zien vanuit de draf. Al weer joepie.

Als laatste met bbp gereden, waarbij het stilstaan na het opstijgen weer even wat aandacht behoeft, aangezien ze zelf besloot aan te stappen. Na inbuigen links en rechts in stilstand ben ik begonnen met achtjes te rijden om zo weer naar de binnenheup te voelen, of de nieuwe binnenheup bij het wisselen van hand ook prompt gaat zakken. Dit wil wel eens een pas of 3 duren. Hier hebben we nog wel wat meer training voor nodig.

Ook al rijdend alle zijgangen doorgenomen, waarbij in het appuyement te merken was dat ze het echt begreep en kon. Ook hier mooi voorwaarts/voorwaartse tendens én buiging. Ik hoefde niet veel hulpen te geven.

In draf nog even wat schouderbinnenwaarts geoefend op de volte en langs de bakrand, waarbij ik in mijn gevoel aldoor aangaf dat ik de voorbenen elegant naar voren wilde hebben en ook hier geprobeerd te voelen naar het wat ronder worden van de heupen.


   Mar 22

Parkeren naast de opstapkruk

Weer heerlijk met Banita getrained. Als eerste even wat rond gestapt en daarna een paar voltes links en rechtsom. Vervolgens voltes om het binnenachterbeen onder de massa te krijgen, afgewisseld met een paar passen rechtuit met buiging op de hoefslag om het buiten de massa zetten van het buitenachterbeen te voorkomen. Daarna wat meer lange zijde gepakt en het tempo gewisseld om meer buiging in het achterbeen te krijgen, ipv stuw. Hier en daar valt al een neiging te zien, maar ze vindt dit nog wel erg moeilijk.

Als laatste van de dressuurmatige training eventjes nageven in stilstand,  met wat lager door nageven. Het links en rechts doorkomen door de wervelkolom is in het donker haast niet te zien. Afsluitend gelongeerd en geoefend halt te houden op de cirkel. Dit is nog steeds een hele uitdaging. Of ze draait naar me toe, of ze staat niet stil.

Hierna een beginnetje gemaakt met het parkeren naast de opstapkruk. Aangezien ze bij het halthouden graag naar me toe draait, valt dit nog niet mee, maar voor vandaag was ik wel heel tevreden. Dit gaan we langzaam uitbouwen tot ze er echt netjes naast staat en dan ga ik het combineren met zelf op de opstapkruk staan.

Als laatste even wat Pat Parelli oefeningen door genomen. Met de circling game nu geprobeerd of ze echt achter me langs ook doorloopt zonder dat ik wat doe. Er waren 2 sends per circel nodig om te voorkomen dat ze naar me toe kwam. Super toch? Duurt niet lang meer of dit gaat helemaal perfect. Ik had al een hele tijd geen driving game gedaan en met name de voorhand had ik eigenlijk geen aandacht besteed, dus dat werd ook nodig tijd. Een keurige halve cirkel kon ik al heel blij mee zijn. Achterhand heb ik wat meer geoefend dus dat gaat al veel beter. Als beide wat meer bevestigd zijn, kunnen we sidewards game gaan oefenen. Als laatste heb ik haar nog even om de kruk en in achtjes gezonden en dat ging ook al veel makkelijker. Ook in squeez tussen mij en de kruk door. Genoeg voor vandaag.


   Mar 21

Les van Ria met Ilse: tempo controle in orde

Het was al weer even geleden, aangezien Ria ziek was geweest en ikzelf ook daarvoor nog eens had afgezegd. Aan Banita was duidelijk te merken dat de gewenning aan de vertrekkende Ilse een beetje weg was. Ze heeft zich enorm druk gemaakt terwijl we weg waren. Ilse was er ook niet zo happig op om weg te gaan.

Tijdens de les deed ze wel ongelovelijk haar best. In stap gymnastiseren door schouderbinnenwaarts en travers te rijden en schouderbinnenwaarts af te wisselen met renvers en dan in renvers de bocht door. Blijven peuteren tot ze echt nageeflijk en over de rug liep. Ik moet ook steeds op mijn eigen lijf letten, want ik merk dat ik toch gauw verstijf. Dit bewust zijn helpt echter enorm mee en dat kun je ook in Ilse haar lijf dan weer zien.

In de draf ook schouderbinnenwaarts rijden en dan een halve volte naar de andere kant om het binnenachterbeen op te halen gevolgd door weer een schouderbinnenwaarts. Door de tempowisselingen raakte ze op een gegeven moment in de stress en dan gaat ze heel kort ademhalen. Tijd voor een pauze aan de lange teugel en het goede voorbeeld geven. Adem in, adem uit. Het hielp niet erg. Ik voel duidelijk wanneer die stress komt. De rug houdt ze dan strakker en ze is minder in staat echt in balans te lopen.  Het heeft dan geen zin om door te gaan, opnieuw opbouwen is dan beter.

Volgens Ria was de tempo controle nu in orde en kon er meer aandacht besteed worden aan het ondertreden van het binnenachterbeen en daarmee samenhangend, de nageeflijkheid.


   Mar 21

Tevreden in het zonnetje

Zoals het zich nu laat aanzien gaat het met de nieuwe opstelling van het hooi heel goed. Ze moeten allemaal de zelfde kant op, maar kunnen elkaar niet beletten om te eten. Toen ik thuis kwam stonden ze alle 3 heel tevreden heel dicht bijelkaar in het zonnetje. Daar wordt ik dan ook weer helemaal gelukkig van.


   Mar 20

Trailertraining

De trailer stond nog zonder schot en lekker ruikend naar hooi, dus hebben we van het weekend ook weer een trailer training gedaan. Het ging super. Met mij loopt ze zo de trailer in. Er is wel duidelijk spanning. Een trailer schommelt in verhouding met een vrachtwagen natuurlijk wat en is ook veel claustrofobischer. Maar ze deed het toch maar. We zijn een paar keer in en uit gegaan, om ook het achterwaarts van de klep af te oefenen. Dit kent ze natuurlijk nog niet zo goed.

Daarna weer aan het oefenen met haar zelf de trailer op te sturen. Ook hier is vooruitgang. Ze gaat nu zelf met twee benen zover de klep op, dat ze net het hoofd in de trailer heeft. Verder durft ze nog niet, maar dat hoeft ook niet. We hebben alle tijd. Als ik straks altijd in mijn eentje moet reizen, moet ze het echt helemaal zelf in alle vertrouwen doen.


   Mar 20

Verbetering van de bodemgesteldheid van het track

Gister hebben we een nieuwe lading hooi gehaald. Heerlijk als dat weer op zolder ligt. Ik heb toch een beetje een boerinnenhartje 🙂

Vandaag was het tijd om de mindere stukken van het track met zand te verbeteren. Mijn man kruiwagen na kruigenwagen naar binnen rijden en ik het met de hark te plek werken. Pittig karwei en het is nog niet klaar, maar we zijn al een heel eind. Het pad langs de weg is klaar.

Daarna heb ik de bak afgesloten voor de paarden en het stuk achter de bak ook, omdat ik nog steeds bang ben dat ze elkaar daar klem gaan lopen. Banita denkt naar China te moeten als ze in de bak is, dus we moeten toch maar proberen om het zonder de bak te doen in het paradise. Het rijden en trainen is anders geen doen en ik heb geen tijd om de bak elke dag te vlakken. Enfin in het mooie weer even met de trekker en sleep rondgecrosst en dat ziet er weer netjes en bruikbaar uit.

Het hooi hebben we nu ook verplaatst, anders gaan Ilse en Nobel in de paddock eten en laten Banita er niet bij. En die durft in haar eentje weer niet naar de andere netten. Ik heb nu alle 5 netten en 2 hooitassen (de laatste 2 weliswaar kapot) allemaal aan de weg kant.


   Mar 17

Buigzaamheid binnen achterbeen

werken naar een buigzaam achterbeen afbeelding www.paardenbegrijpen.nl

Toen Marjan weg was, heb ik Ilse gezadeld. Eerst aan de hand werken en alle zijgangen in stap doornemen en daarbij de focus op de buigzaamheid van het binnenachterbeen: het zakken en kantelen van de heup.

Het appuyeren is nog steeds niet makkelijk met én buiging én voorwaarts neerwaarts. Toch bleef ik er aan peuteren tot ze een paar mooie passen in zelfhouding in de juiste vorm kon doen. Als we dat eenmaal kunnen uitbouwen, kunnen we weer kijken naar de kwaliteit van het ondertreden en het zakken van de heupen.

De draf aan de hand is ook al weer iets verbeterd en vanuit de voltes kon ik een paar pasjes schouderbinnenwaarts meenemen. Ook in draf geconcentreerd op het zakken van de binnenheup.

Onder het zadel geprobeerd in de oefeningen eerst te voelen wat het binnenachterbeen en de heup doen en daarna te beïnvloeden. Voor mijn gevoel lukte het hier en daar al aardig. Ook geprobeerd in slangevoltes en achtjes de heup te wisselen.

Daarna nog wat voltes in draf en galop. Ze moet wat harder werken, want ze wordt al weer stevig en ze staan nog niet eens in het gras.


   Mar 17

Leuke pony!

Na de les met Banita was Nobel even aan de beurt. Ik wou Marjan graag laten zien wat hij allemaal al kan. Zoals dat zo vaak gaat op zo’n moment: Hij had er geen zin in vandaag. Zo dwars als een klein aapje. Het is echter zo’n ontzettende leuke pony, dat je het hem nooit kwalijk neemt en altijd om hem moet lachen.


   Mar 17

Les van Marjan met Banita: Positie en houding

Vandaag zijn we bezig geweest met voltes langs de bakrand te leggen. Omdat Banita steeds in de voltes haar buitenachterbeen naast de massa zet en we geen buitenbeen hebben om dit te voorkomen, hebben we de aanleuning van de wand nodig. Ze ging echter steeds stuwen langs de wand, omdat ze daar van mij en de wand nogal druk ervaart. Door mijn schouder dicht te draaien probeerde ik dat te voorkomen.

Het gaat echter wel steeds beter al. Na steeds voltes en 2 of 3 passen op de hoefslag vroeg Marjan me om mijn houding aan te passen en mijn schouders precies boven mijn heupen te houden. Na aanvankelijk aarzelen wat ik wilde liep Banita ineens linksom heel prachtig zonder te stuwen. Rechtsom is dit nog wat te veel gevraagd, maar volgens Marjan was de kwaliteit nu eerst belangrijker dan het tempo. Dus liever niet steeds stil zetten, maar de voorhand voor de achterhand blijven plaatsen en eventueel een kleine ophouding omhoog, maar het voorwaartse moet blijven. En in de volte maar weinig buiging vragen.

Ook bij het longeren kan mijn positie en houding verbeteren door in de richting mee te lopen, schouders boven heupen en wat verder naar achter af te zakken. Banita is zo gevoelig voor druk dat als het fout gaat, dit vaak door onbewuste druk van mijn kant wordt veroorzaakt. Genoeg stof voor oefenen de komende week.


   Mar 16

At liberty

Vandaag begonnen met at liberty training. Circling game linksom en rechtsom. Ze bleef mooi bij me en deed galop en draf op aanvraag. Kwam ook weer mooi naar me toe als ik het vroeg. Al heel gauw had ze de smaak te pakken en reageerde direct met neus naar binnen als ik naar haar achterhand keek. Jojo ging ook wel leuk zo, alhoewel het moeilijker is haar recht achterwaarts te laten gaan, zo at liberty. We hadden ook zo een join up te pakken. Geen centje pijn 🙂

Na de at liberty heb ik een lijntje aan haar halster geklipt en hebben we nog wat academische oefeningen gedaan. Voltes, rechtuit met buiging en uitbreiden naar longeren. Het valt niet mee om het buiten de massa treden te voorkomen en langs de wand staan Nobel en Ilse als publiek en dan durft Banita er bijna niet meer langs. Ze voelt dan zoveel druk aan alle kanten.

Nageven naar beneden gaat al met hele zachte kleine hulp. Naar rechts gaat ook al prima. Je ziet het de hele wervelkolom doorkomen. Links is nog steeds moeilijk. Soms lukt het wel, soms niet, soms zie je de heup maar miniem komen. Niet getreurd… komt vanzelf!

We zijn al zo lekker bezig samen. Ze begint me beter aan te voelen en te begrijpen en ik haar. We hebben best plezier zo saampies!


   Mar 12

De zit als cakevorm voor het paard

Vandaag is het weer zo heerlijk weer! Heb de paarden volledig van de dag laten genieten. Pas ‘s avonds was het tijd voor wat training.

Eerst heb ik Ilse gereden met zadel. De nadruk lag op de juiste zit voor mij en wat minder op hoe Ilse liep. Ik wil de rechtszit toch beter voorelkaar hebben. Mijn cakevorm moet in ieder geval goed zijn. Het is me wel duidelijk dat het niet zo zeer mijn lijf is, wat niet wil. Ik heb in huis op de bureau stoel en staand een hoop gevoeld en geoefend met de houding die ik te paard moet hebben en eigenlijk gaat dit in rechtszit net zo makkelijk als linkszit.

Te paard wordt het dan wel anders. Dat komt, omdat Ilse mijn vorm niet volgt en dus gaat het wringen. Logisch, gezien Ilse haar natuurlijke scheefheid, maar daar is dus nog wel een hoop rechtrichten te doen. Eerste deel van de training dus vooral veel voelen en consequent goed zitten. Veel van hand veranderd, voltes, achtjes en slangevoltes gereden en de oefeningen even laten zitten. Het tweede gedeelte geprobeerd wat meer te beïnvloeden, haar gevraagd beter het rechterachterbeen er onder te zetten, meer de rechterheup naar voren te brengen. Daar ligt de sleutel.

Met Banita heb ik weer even alles doorgenomen, voorzover ze nu is. Nageven naar beneden, links en rechts, voltes linksom en rechtsom, rechtuit met buiging, waarbij de buiging in het achterbeen de nadruk heeft en dus tempo controle kritiek is en longeren links en rechtsom en ook daarbij in de gaten houden dat ze niet te veel gaat stuwen, zodat ze tot dragen kan komen.

Bij Banita is het zaak erg op te letten dat het buitenbeen niet buiten de massa treed. Als het moeilijk wordt, zwaait ze daar uit.


   Mar 12

Vlakken

Met Banita ook op het track en in de bak wordt er heel wat meer omgeploegd. De bodem is welliswaar droog, maar toch erg onregelmatig. Tijd om de sleep eens overal overheen te halen.

Als eerste Banita in de bak opgesloten en de paarden op het track met de paddock afgesloten, zodat ik die het eerst kon doen. Daar was een enorme krater ontstaan, omdat Banita erg goed is in sliding stops. Ik had het smorgens al met de schep enigszins gefatsoeneerd, maar dat valt niet mee, al die kilo’s zand verplaatsen met de schep. Bovendien wordt het dan nogal los.

Na dit netjes gemaakt te hebben, de afsluiting weer open en met de tracker het pad op en Ilse en Nobel de paddock in. Ook het pad kon wel een vlakker gebruiken. Doordat we het pad eerst een beetje anders hadden, was er een heuvel ontstaan op een plek waar je hem beter niet kan hebben. Dit een eind afgeschraapt en elders de gaten geprobeerd vlak te krijgen. Na diverse ronden zag het er weer keurig uit.

Inmiddels was het al wat gaan schemeren, dus de paarden naar binnen en nog snel de bak slepen. Helaas werd het wel erg donker en kon ik dus niet echt goed meer zien wat ik deed. De volgende morgen zag het er echter keurig uit. Genieten zo’n aanblik. Missie geslaagd! Het zal wel niet lang zo mooi blijven 🙂


   Mar 11

Samen genieten van lentegevoel

Vrij en prachtig weer, wat wil een mens nog meer. Aangezien Ilse en Nobel weer het hele track af durfden en overal durfden eten, heb ik besloten vandaag alle 3 bijelkaar te zetten. Om klemlopen te voorkomen heb ik het achterste gedeelte iets veranderd en van daaruit een doorgang naar de bak gemaakt en de bak aan de voorkant ook open gezet. Mocht er op elkaar gejaagd worden, dan is er altijd een uitweg.

De 3×3 maas netten en de hooitassen gevuld met hooi en weer goed verspreid bevestigd, alsmede het track langs overal bultjes hooi, zodat er overal een versnapering was en er geen ruzie gemaakt hoefde te worden om hooi. De grote 4×4 maas netten ook met hooi gevuld, alsmede met wat stro, dan kwamen ze niet gauw zonder. Vervolgens de paarden naar buiten en eventjes in de gaten houden hoe het gaat.

De bak was uiteraard favoriet bij alle 3, omdat daar wat grasjes langs de randen groeit waar ze tot nu toe niet bij konden. Even later besloot Ilse hooi te gaan eten en de rest volgde. Ilse is onbetwist leider voor Banita. Banita weet wanneer ze bij Ilse in de buurt kan komen en wanneer niet. Bij Nobel heeft ze daar wat meer moeite mee. Maar als hij achter haar aan jaagt protesteert ze wel. Hetzij door zich om te draaien met een dreigende hoofd/hals houding naar hem toe, hetzij de achterbenen de lucht in te gooien.

Ben benieuwd hoe zich dat verder ontwikkeld. In ieder geval gaat het zo prima met de drie, dus zelf heerlijk aan de slag met stallen schoonmaken, vegen, etc. en genieten van de lente geur, de zachte temperatuur op mijn huid en de prachtige zang van de vogels!

Het werd al gauw zo warm, dat ik de dekens bij Banita en Ilse er af heb gehaald, en Banita zweete inderdaad al een beetje onder het dek. De belofte van een nieuw jaargetij. Wat een heerlijk lentegevoel!


   Mar 10

Les van Marjan met Banita: Storm

Sjonge jonge wat waaide het hard. En wat zag ik er tegen op. Zal ik afbellen, of zal ik toch gewoon doen?

Toch maar doen! Binnen in de luwte gepoetst, hoefjes gekrabt en kaptoom om en toen naar buiten. Ik zou beginnen met hoofd laag nageven en links rechts, maar dat lukte niet met deze harde wind. Dus eerst maar gewoon even instappen links om rechts om. Begon het ook nog een beetje te regenen.

Ineens flipte Banita en ging debiel doen. Wit in de ogen en op stand instinct. Ik was zo blij dat Marjan erbij was! Want die gaf me gelijk de goede aanwijzingen. Ik moest eerst zorgen dat ze gehoorzaam op de plek stond die ik vroeg en haar daar haar probleem zelf uit laten zoeken. Als ze weg sprong, niet laten gaan, maar wel gelijk de druk weer van de kaptoom af. We gingen met de rug naar haar toe staan en lieten haar met haar eigen paniek alleen. Wij zelf ontspannen kletsen en Banita als ze bovenop ons wou springen steeds weer weggestuurd.

Het duurde misschien 2 minuten, en toen besloot ze dat ze toch maar beter zich op een normale manier bij ons kon aansluiten, ondanks de enge omstandigheden. Het hoofd zakte, ze ging kauwen en likken. Ik kon haar bij me vragen en vervolgens gelijk starten met hoofd nageven naar beneden, links en rechts. Ze liet hierin nu beter los dan eerder en de rug kwam ook duidelijk.

Daarna langs de kant met buiging waarbij ze niet mocht gaan stuwen, 2 stukjes linksom, 2 stukjes rechtsom. Dit ging al weer beter dan de vorige keer en ik zag nu ook duidelijk dat ze haar achterbenen ietsjes soepeler ging gebruiken een paar stapjes, ook te zien aan de heup. Daarna 2 voltes linksom en 2 voltes rechtsom. Hierbij ging ze wel weer wat meer stuwen en moest ik haar soms even stil zetten en eventueel in de achteruit. Dan even weer nageven en opnieuw aanstappen.

Van daaruit hebben we het uitgebouwd naar longeren. Hierbij gaf mijn linkerhand in de rechtsom wat te veel druk, waardoor ik zelf veroorzaakte dat ze te veel uitzwaaide. Mijn linkerhand mag rechtsom dus meer naar beneden hangen, ontspannener, zweepje op de grond. Banita behoeft geen aanmoediging en loopt zelf wel. Als ze wat te veel ging stuwen, dan weer even dichterbij om de stap kwalitatief beter te krijgen en dan weer wat vieren.

Marjan was heel tevreden, er was al duidelijk weer verbetering te zien ten opzichte van vorige week. En zeker dat ze met dit weer uiteindelijk zo meewerkte was fantastisch. Apetrots gingen we weer naar stal. Banita voor wat lekkers en hooi en ik in huis opwarmen met een kop thee en een warme maaltijd!


   Mar 09

Banita & Ilse allebei overstappen

Ik was pas rond 8 uur klaar op de zaak, dus thuis eerst zelf een hapje gegeten. Mijn man had de paarden al binnen gezet en hooi gegeven. Rond een uur of half 10 nog even met de paardjes spelen.

Banita heb ik weer van links naar rechts en van rechts naar links laten overstappen, maar dit keer met halster aan, zodat ik iets meer hulp kon geven. Ging al veel beter dan gister. Het ging al netjes: binnenbeen onderzetten, buitenbeen opzij, binnenbeen bijsluiten. Ook eventjes hoofd laag geoefend met iets meer stretch en hoofd laag links/rechts met meer buiging door de wervelkolom. Naar rechts lukte weer mooi, naar links iets minder duidelijk de heup naar voren.

Ilse ook laten overstappen. In linkerbuiging ging gelijk goed, in rechterbuiging ging het niet goed. Het rechterachterbeen (haar stuwende been en links is het dragende achterbeen) zou eerst onder moeten stappen. Ze zette rechtsachter echter juist naar achteren. Na mijn hulpen duidelijker te geven zodat ze naar voren zou stappen, stapte ze op haar andere hoef en nam dat mij kwalijk 😀 Ach het was nog maar de eerste keer. Mooi genoeg!

Tijd voor hun brokjes.


   Mar 09

Beren op de weg

Het was gister dus te spannend. Daarom waren de hooinetten nog vol. En schijnbaar was het nog steeds te spannend bij de weg. Vanmorgen zorgde het dus voor een probleem. En daarbij kwam nog eens de harde wind, extra eng en het uitgestrooide hooi langs het track waaide weg voor ze er een hap op konden zetten!

Ilse wilde alleen eten bij het net bij de waterbak en Banita mocht er niet langs. De truuc met Ilse naar het volgende net zetten werkte niet, dan werd er helemaal niet gegeten. Ik maar zoeken en turen, maar ik kon echt niet vinden waar ze nou zo van onder de indruk waren. En zolang ik er stond, durfden de helden ook wel, maar zodra ik wegliep, dan waren de paarden ook weer gevlogen.

Na een half uur prutsen met de beide dames heb ik maar besloten om Nobel weer bij Ilse op het track te zetten, zodat hij kon zorgen dat Ilse bedaarde en Banita dan maar weer alleen in de paddock. Zij kan het voer echt niet missen.

Maar ook Nobel zag het bij de weg niet zitten. De hooi zakken dus vanuit de enge hoek verplaatst naar veiliger oorden, zodat er in ieder geval gegeten kon worden. Wat een heisa op de vroege morgen. Niet eens meer tijd om alles uit te mesten.

De rust is weder gekeerd, of ze echter de enge hoek vandaag weer gaan vertrouwen weet ik niet.


   Mar 08

08-03-2011 Banita: overstappen

Zitles op hoogopgeleid paard tussen de pilaren

Nu helaas wel erg weinig tijd om te trainen, aangezien ik steeds naar mijn moeder ga. Toch heel eventjes iets uitgeprobeerd met Banita. Ik heb op een filmpje op youtube iemand gezien die een paard van links naar rechts laat overstappen met de neus naar de bakrand. Eerst buiging en dan overstappen. Dit komt ook voor in de klassieke dressuur bij het werk in de pilaren. Dan moeten de paarden eerst ook van links naar rechts en van rechts naar links leren overstappen in buiging. Hier worden paarden heel buigzaam van, zowel in de achterbenen, als in het lijf. Nou is pilaren arbeid mega interessant, maar ook een hele riskante toestand en bij onkunde ook zeer paardonvriendelijk. Daar waag ik mij nog lang niet aan, maar zo het bakrand idee is nog niet zo gek…

Dus ik was even nieuwschierig hoe dit bij Banita ging. Door de Pat Parelli trainingen begrijpt ze aanwijzingen al heel goed, dus snapte ze heel gauw wat de bedoeling was. Zeker toen er iets mee te verdienen viel 🙂

Het jonge paard tussen de pilaren (Antoine de Pluvinel)

Duidelijk verschil: in linkerbuiging van links naar rechts stappen ging prima, maar van rechts naar links in rechterbuiging had ze snel bekeken. Ik had geen halster of hoofdstel om, dus kon moeilijk voorkomen dat ze op de verkeerde manier naar rechts ging. Logisch dat ze dit moelijk vind: het rechterachterbeen is het stuwende achterbeen en moet bij deze oefening onder gezet worden en daarna veel gewicht dragen om het andere been opzij te kunnen zetten. Dit is voor haar dus geen fijne oefening, totdat het been soepeler wordt en beter kan inbuigen.

 

Rustig aan, dan blijft ze het leuk vinden en komen we steeds een stapje verder.


   Mar 08

08-03-2011 Te veel of vies hooi of te spannend?

Het komt me wel heel goed uit dat ik tussen de middag niet naar huis hoef te vliegen, nu ik uit het werk direct door ga naar mijn moeder. Bovendien was het gister zo goed gegaan, dus vandaag de zelfde procedure: 2 plakken hooi in de netten en een plak hooi rond strooien. T is nog steeds prachtig droog weer en de bodem is super.

Helaas…. bij thuiskomst bleken 2 netten nog helemaal vol te zitten en 1 net had nog een klein plukje. Dit betekend dat ze over de hele dag bekeken gezamenlijk maar 4 plakken hooi hadden opgegeten. Wel erg weinig!

Of dit nu ligt aan het feit dat ze deze baal niet zo lekker vinden, gister te veel hadden gegeten, of er zich iets engs aan die kant van het paddock paradise bevond….? Geen idee. Maar even in de gaten houden of ze het restant van deze baal nog op eten. Zo niet, dan was het de baal, of hebben we ineens massaal koliek. Alhoewel, dat laatste zal niet, want ze hadden geen enkel probleem met de brokjes vanavond 🙂

Ze zagen er happy en tevreden uit, geen onrustig gedrag of sloomheid, dus we zullen ons er maar niet te druk om maken.


   Mar 07

07-03-2011 Genoeg hooi voor de hele dag

hooinet 3x3 maas van Zeldenrust

Aangezien ik vandaag mijn moeder uit het ziekenhuis moest halen, kon ik tussen de middag niet naar huis om de middagmaaltijd voor de paarden te verzorgen. In de 3 vierkante hooinetten met 3×3 mazen dus 2 dikke plakken hooi, in het grote net met 4×4 mazen 1 plak en een plak stro. Langs het pad nog een plak helemaal uitgestrooid in de hoop dat ze niet alles aan een stuk door zouden opvreten en daarna honger moesten leiden.

Het is overigens een genot om deze vrolijke netten elke dag te vullen! Die kleurtjes geven me gelijk een fleurig gevoel. Ik heb een lichtblauwe, oranje en een paarse. Een lekker bonte verzameling dus!

Ze redden zich allemaal prima met de kleinere maas overigens. Geen frustratie of problemen om er hooi uit te krijgen en ze kunnen zo niet schrokken of veel morsen. Ben dus erg tevreden. De tijd zal uitwijzen of ze duurzaam zijn.

Er zat ‘s avonds nog een heel klein beetje hooi in 2 netten en ‘s avonds binnen hoefden ze eigenlijk geen hooi meer. Ze hadden dus duidelijk genoeg gehad overdag.


   Mar 06

06-03-2011 Dominantie

Aangezien het gister zo goed ging vandaag maar weer bij elkaar gezet. Aanvankelijk ging het niet zo goed. Ilse liet Banita nergens bij en was overdreven boos. Banita heeft het eten echter hard nodig, dus ben ik even als kuddeleider opgetreden en heb ik Ilse naar een ander hooinet gestuurd, zodat Banita ook bij het eten kon.

Daarna ging alles weer prima en hebben ze zich prima gered.


   Mar 05

05-03-2011 Twee vriendinnen

Vanmorgen de paarden bijelkaar geprobeerd. Het geheel bleef nogal onrustig, dus Nobel maar even in de paddock gezet en de dames op het track. Eerste tijd er bij gebleven, maar afgezien van een duidelijke opmerking van Ilse naar Banita over wie waar eet, ging het er vredig aan toe. Toen Banita had uitgevonden dat je vooral geen eetneigingen vlakbij Ilse moet hebben en dat er overal plukjes hooi langs het pad liggen en in 4 netten hooi te vinden is, was het helemaal klaar.

Ik moest naar mijn moeder in het ziekenhuis, dus het was best wel eng om ze zo alleen te laten, maar toen ik ‘s avonds terug kwam stonden ze zo lief naast elkaar, elkaar perfect te spiegelen!


   Mar 03

03-03-2011 Ilse: draf aan de hand

Eerst gewerkt aan de hand. Geprobeerd op de heup te letten, zoals geleerd in de les van Natalie, maar een van de baklampen is kapot, dus kon ik het niet zien. Ze liep voor mijn gevoel wel mooi in eigen balans en deed alle oefeningen vrij goed, dus vandaag weer voor het eerst na de winterpauze een keertje de draf aan de hand erbij gepakt. Dat ging al weer best. Zelfs een paar pasjes schouderbinnenwaarts geprobeerd in draf.

Daarna gereden. Schouderbinnenwaarts, travers en renvers op beide handen doorgenomen en wending om de achterhand in stap en daarna wat tempo wisselingen in draf op de volte en voorzichtig wat achterhand naar binnen en naar buiten gezet op de volte. Ook dat ging wel goed. Het is nu duidelijk te voelen dat we weer vooruit gaan. Nog even en we zitten op ons niveau van eind vorig jaar 😀


   Mar 03

03-03-2011 Les van Marjan met Banita

Vandaag al kletsend met Marjan even gepoetst en alle 4 hoefjes uitgekrabt. Het laatste voetje is ook getackled.

Daarna in stilstaand nageven hoofd naar beneden en naar links en rechts. Hierbij moet ik op een aantal punten letten. Stretchen naar voren vanuit de schoft, nek los laten en kauwen. Als dat voorelkaar is, komt de rug ook omhoog.

Daarna werken aan de hand. Eerst een paar gewone voltes en proberen het tempo te controleren. Banita wil liefst flink stuwen. Door het tempo te verlagen, de buiging en de voorwaarts neerwaarts te behouden, moet ze de buikspieren aan het werk zetten en dat vindt ze niet leuk! Aangezien dat nu nog moeilijk is, niet te lang.

Eventjes een beetje op korte afstand gelongeerd beide kanten om en daarna nog een keer langs de bakrand geprobeerd zonder stuwen te laten lopen. Eerst moet dus voorwaarts neerwaarts in orde in de genoemde punten bij stilstand en dan pas aanstappen, want anders lukt het helemaal niet. Even werd zo verschrikkelijk boos en moest ik op mijn strepen gaan staan, maar uiteindelijk liet ze toch een paar mooie passen zien en konden we op het hoogtepunt stoppen.


   Mar 02

02-03-2011 Banita

Nog gauw even een half uurtje geoefend, voor we naar mijn moeder in het ziekenhuis gingen. Eerst hoofd laag en links en rechts oefenen. Dit ging vandaag wat minder. Daarna volte lopen om wat te stretchen en vervolgens weer langs de bakrand het tempo er uit halen en concentreren op dat de heup gaat zakken = veer in het achterbeen (heup omhoog, is stijf achterbeen). Ze gaat al beter begrijpen dat het langzamer moet, maar vindt dit nog wel erg moeilijk.

Afgesloten met Pat Parelli spelletjes. Jojo game waarbij ze al heel fanatiek met me bezig is. Vandaag een keertje al 5 passen achterwaarts. Circling game een half tot 3-kwart rondje met 2 sends, wat ook een vooruitgang is en als afsluiting haar om mijn opstapkruk heen gestuurd. Ging super, dus daarmee zijn we opgehouden.

Het vertrouwen tussen ons beidjes groeit gestaag.


   Feb 27

27-02-2011 Banita: draf aan de longe

Gestart met hoofd laag en links en rechts en dan een beetje richting lichaam brengen om meer buiging door de hele wervelkolom te krijgen en de heup duidelijker naar voren te zien komen. Daarna voltes lopen om links en rechts soepel te maken en wat voorwaarts neerwaarts te stretchen.

Vervolgens weer langs de bakrand het tempo er uit en geconcentreerd op het laten zakken van de heup. Langzaam begrijpt ze nog niet goed, dus het is stuwen of stilstaan, maar toch al weer een pasje of 2 a 3 per keer.

Afgesloten met steeds meer afstand nemen richting longeren. Dit ging heel goed, dus voorzichtig een drafje geprobeerd. Linksom ging heel goed, maar rechtsom vindt ze duidelijk moeilijker. Rechtsachter is haar stuwende achterbeen, waardoor ze dus minder balans heeft op het binnen achterbeen. Toch al een klein beetje vooruitgang vergeleken met eerder.


   Feb 26

DVD Horse in Hand, Chris Irwin

Eind januari, begin februari heb ik een aantal DVD’s bestudeerd, waaronder deze van Chris Irwin. Een grote eye-opener voor mij was de subtiliteit van de lichaamscommunicatie. Onbedoeld geven we zelf heel veel seintjes af, die bij een paard ongewenste reacties veroorzaken, zonder dat we het zelf doorhebben.

Er zijn 2 manieren om een paard te leiden. Aan een door hangend touwtje, waarbij het paard jou als leider overal volgt en het paard in de hand, waarbij je naast het paard loopt. Deze DVD gaat over de laatste manier.

Het doel is een ontspannen en gehoorzaam paard met het hoofd op rughoogte of lager gedragen, waarbij het paard op je let. Het is belangrijk dat het paard nooit in een houding komt, waarbij hij het hoofd hoog draagt en de rug weg drukt. In deze houding wordt adrenaline aangemaakt, ervaart een paard stress en komt in de instinctieve reacties: angst, boosheid of uitdagen/weigeren.

De staart geeft aan wat er in het paard om gaat.
Aangeknepen staart = angst
Zwiepende staart = boosheid
Kalme, gedragen staart, maar weggedrukte rug = uitdagen/weigeren

Chris Irwin gebruikt een simpel leidtouw en een gewone dressuurzweep.

Druk en drijven

In de paardewereld is belangrijk: wie drijft wie. Er zijn 2 soorten druk die paarden onder elkaar uitoefenen.
– drijvende druk
– blokkerende druk

Normaal zal een paard nooit drijvende druk naar het hoofd van een ander paard uitoefenen. Dit wordt gezien als onfatsoenlijk onder paarden. Wij horen dus ook niet het hoofd weg te duwen. Als je het hoofd van het paard weg moet drukken, betekend het dat je te laat was om het hoofd te blokken om in je ruimte te komen. Het hoofd duwen, maakt bij een paard direct adrenaline aan en afhankelijk van het paard, wordt het paard angstig of boos. Aan het hoofd trekken heeft hetzelfde effect. Blokkerende druk aan het hoofd mag wel: voorkomen dat het links of rechts gaat, maar dus niet naar links of rechts trekken of duwen.

Er zijn 5 drukpunten op het paard waar je druk uit kunt oefenen.

  1. De flank = voorwaarts
  2. De heup = de achterhand wegdrijven en het hoofd naar je toe vragen
  3. De singelplek = het paard vragen in te buigen
  4. De schouder = de voorhand wegdrijven
  5. Mondhoek = voorkomen dat het hoofd je ruimte in komt, alleen blokken, niet duwen!

Een paard mag niet het hoofd of de schouder in jou ruimte duwen. Dat is drijvende druk, dus dominant of onfatsoenlijk van het paard.

Voor jezelf geldt dit ook. Je moet zelf dus ook nooit je heup richting het paard buigen. Het betekent druk, waar je paard van vandaan moet bewegen. Vaak gaat het ongemerkt, als je naast het paard staat en zelf ontspannen op 1 been leunt. Je moet of rechtop staan, of je buigt jezelf licht van het paard af wanneer je er naast staat, als je wilt dat het stil blijft staan.

Hoe je je centrum houdt, je navel, is ook van belang. Draai je dit richting paard, dan is dit drijvende energie, waar het paard van vandaan moet bewegen, trek je je centrum, je buik in door licht voorover te buigen, dan vraag je het paard naar je toe. Let dus altijd op waar je navel heen wijst.

Alle druk die je uitoefend moet zo subtiel als nodig is om een reactie te krijgen. Geef je te veel druk, dan gaat het hoofd omhoog, de rug naar beneden en maakt het paard adrenaline aan.

Het paard effectief leiden

Drijf het paard met je zweepje bij de flank naar voren in je hand, tot je een zacht contact hebt, zonder te trekken. Loop dan pas mee met je paard. Een paard houdt van harmonie in beweging. Je moet er dus voor zorgen dat jouw lichaam en het lichaam van het paard steeds in harmonie zijn, parallel, spiegelend. Een dans.

Je kunt het paard recht houden door blokkerende druk uit te oefenen op het hoofd of de singelplaats als hij hoofd of schouder jou ruimte in duwt.

Als het paard naast je staat en de andere kant uitkijkt, dan is dat onfatsoenlijk. Daarmee oefent hij druk op je uit met de schouder. Als je het toestaat, zeg je tegen het paard: “bepaal jij voor die kant of er iets gevaarlijks is waar we voor moeten vluchten”. Dit betekend dat het paard in het geval van gevaar je dus aan de kant zal duwen. Door achter je rug met je zweep te wijzen naar de singelplaats (drijvende energie) kun je het paard weer recht maken.

Zelf terugwijken is een uitnodiging voor het paard om je te volgen. Pas op dat het paard nog steeds niet in jou ruimte binnen dringt. Bewaak altijd je grenzen en blok indringende bewegingen van het paard consequent.

Bocht lopen met jezelf aan de binnenkant:

  • Pas je snelheid aan (langzamer worden)
  • Pas de snelheid van je paard aan (iets actiever in je hand drijven)
  • Wacht tot het paard het gewicht op het buitenvoorbeen heeft
  • Draai je navel richting de bocht

Bocht lopen met jezelf aan de buitenkant:

  • Pas je snelheid aan (sneller lopen)
  • Pas de snelheid van je paard aan (langzamer vragen evt. zweep op boeghoogte om af te remmen)
  • Wacht tot het paard het gewicht op het buitenvoorbeen heeft
  • Draai je navel voorlangs het paard

Halthouden:
Veel voorkomend probleem is dat het paard niet stopt en dan voor jouw centrum eindigt met het hoofd. In paardetaal zou een paard een ander paard zo blokkeren voorwaarts te gaan. Bij de mens ontstaat er echter een soort botsing met ons centrum en het paardehoofd, waardoor er stress ontstaat. Je moet dus je centrum parallel houden aan het paard. Je moet er zelf voor zorgen dat hij niet in je centrum botst. Wil je voorkomen dat het paard blijft doorlopen, dan moet je je centrum voor hem langs draaien  vòòrdat hij voor jou kan langs draaien (alsof je een bocht met jou aan de buitenkant gaat lopen).

Langs enge dingen lopen:

  • zorg dat je jezelf als leider opstelt en dus tussen het paard en het gevaar bent of dat je je centrum voor het paard langs naar het enge ding richt
  • laat het paard van het enge ding af buigen/er naar kijken als je er langs loopt
  • hou het paard voorwaarts in contact met het halster
  • vraag eventueel het hoofd weer omlaag door een soort zigzag “8” beweging te maken met de beenzetting van de voorbenen, het hoofd naar de kant van het dragend voorbeen en ietsjes omlaag, dan naar de kant van het nieuwe dragende voorbeen en weer iets omlaag, dus in harmonie en ritme van de beweging

Achterwaarts:

  • Houdt het zweepje naar beneden wijzend, als een paard met de hals naar beneden
  • Wijs naar de boeg of tik op de boeg tot het paard achterwaarts gaat
  • Hou contact met het hoofd, zodat je het kunt blokken om in jou ruimte te gaan of juist de andere kant uit.
  • Slinger niet met het touw of oefen druk op het hoofd uit, dan raak je de voorwaartsneerwaartse tendens en de ontspanning kwijt.

Positieve tekenen:

  • Een laag gedragen hoofd, liefst voorwaarts gestretched
  • Briesen
  • Likken of kauwen
  • Ontspannen staart
  • Ontspannen oren
  • Tevreden blik

   Feb 25

25-02-2011 Les van Natalie met Ilse

Eerst even kijken naar het werken aan de hand. Het ondertreden was verbeterd, maar ook Ilse laat, voornamelijk linksom, de heup niet goed zakken. Dit kon ik verbeteren door schoudervoor/schouderbinnenwaarts, maar vooral niet te ver naar binnen en niet te veel buiging, en dan de heup traversachtig naar voren te vragen. Ilse ging dan stuwen, maar als ik de stuw tegen ging, dan zag ik inderdaad de heup ronder worden. Ze wordt dan eerst wel weer korter in haar stap naar voren, maar dat is dan weer iets om daarna aan te werken met behoud van de rondere heup.

Hier waren we zo lang mee bezig geweest dat de les al bijna om was. Nog gauw even naar het rijden gekeken. Het viel Natalie op dat in de rechtszit mijn schouder ging wringen. Van achter bekeken leek het of ik rechts zakte en dan compenseerde door in te knikken. Al zoekende in mijn lijf kon ik eigenlijk niet vinden waar mijn wringende schouder dan voor compenseerde, tot ik iets minder naar rechts ging zitten. Toen was het ineens goed.

Linksom moet ik wel echt duidelijk naar links gaan zitten, anders buigt Ilse niet. Hier kan ik wel beter de linkszit houden met mijn binnenschouder keurig achter mijn binnenheup.


   Feb 25

25-02-2011 Les van Natalie met Banita

Bij het nageven naar beneden mag ze nog iets meer stretchen en de rug moet omhoog komen. Bij het nageven naar rechts kan ik het hoofd weer iets richting romp brengen, zodat de heup duidelijker naar voren komt en de ophouding dus duidelijker door de hele wervelkolom heen komt. Naar links is dit nog vrij moeilijk, maar bij de 2e of 3e poging kwam hier de heup ook even duidelijker naar voren.

Op de volte gaat het voorwaartsneerwaarts, de lengtebuiging en het ondertreden al heel goed. Banita gebruikt echter haar heup verkeerd. In plaats van dat deze zakt, wordt hij bij elke stap omhoog gedrukt. Ze houdt haar achterbenen dus te stijf. Het werd dus tijd om rechtuit met buiging langs de bakrand te gaan, waarbij ik het tempo er wat uit moest halen, waardoor ze minder kon stuwen. Banita vond dit vreselijk moeilijk, maar liet toch zo hier en daar al een pasjes zien waarbij de heup wel zakte.

Voor tussen de oortjes en voor het lijf was dit eerst zat voldoende.


   Feb 24

24-02-2011 Les van Marjan met Banita

De eerste les van Marjan met Banita. Vandaag gekeken naar alles van het poetsen, tot leiden, tot longeren, tot het oefenen in de bak. Volgens Marjan wil ik alles te goed doen en ben te voorzichtig geworden. Banita is wat onzeker en zoekt dus zekerheid bij mij. Die zekerheid en duidelijkheid moet ik uitstralen. Als Banita stopt op de volte en zich naar me toe draait, moet ik me niet afvragen wat ik verkeerd doe, maar gewoon doorzetten en haar direct weer op de volte sturen.

Door de DVD’s van Chris Irwin ben ik teveel bezig met het wegnemen van mijn core-energie en dergelijke, waardoor er onzekerheid ontstaat bij Banita. Ik moet bij Banita precies zo doen als bij Ilse. Schrikt ze dan een keer, dan is dat maar zo. Dus recht op lopen en precies weten wat ik wil.


   Feb 22

22-02-2011 Nobel

Eventjes een beetje AR met Nobel gedaan. Lange tijd niet gedaan! Dat was duidelijk te merken. Hoezo hoofd laag? Ik zie een hand hap! Voltes lopen was ie ook nogal pissed off dat het zo precies moest en dat ik buiging wilde. Toch weer wat meer gaan doen.

Als beloning daarna wat PP games gedaan. Wat nieuwe dingen toegevoegd die ik eerder nog nooit gedaan heb. Krukje erbij gepakt en hem er voor gezet. Gelijk target! Knappe vent! Ik denk: hij is zo klein, hij zou er best wel eens met zijn voorvoetjes op kunnen staan. En direct hakt hij er met zijn voorbeentje op. Belonen! Nog een keer er voor gezet en gewacht tot hij het weer deed. Beloning en wat anders doen. Jojo achterwaarts de deur door. Had ik bij zijn eigen stal al een paar keer gedaan, maar verder nog nergens. Hij legde direct de link en deed het, ookal moest ie nu een drempel achterwaarts op. Knappe vent!


   Feb 22

22-02-2011 Banita: halthouden

Niet zo veel tijd vandaag, dus maar even met dek op de bak in gegaan om toch nog eventjes te oefenen. Weer de zelfde dingen als gister gedaan. Het halthouden had ze nog onthouden. Ik hoefde maar 1 keertje te blijven meelopen, waarna ze zo iets had van: oh ja, niet wegdraaien maar stilstaan. Het op wat grotere afstand werken aan de hand/longeren ook weer even meegenomen. Ging redelijk nu. Maar 2 keer dat ze stil ging staan en kont wegdraaide, maar niet meer aan het eind van de lijn met hoofd omhoog. Ze begint echter nu al te veel zelf na te denken en minder te luisteren. Ze is zo fanatiek in haar best doen dat ze haar best doet, maar niet wat ik vraag. Ik vind haar eigenlijk wel heel guitig en moet steeds meer om haar lachen.

Later op de avond nog even de voorhoefjes uitgekrabt en om de achterhoefjes gevraagd. Met de achterbenen zijn we nog niet zo ver, maar na initieel gehengel laat ze ze toch al even een seconde of 2 a 3 in mijn handen liggen. Ik wordt zelf ook dapperder. Had vanavond echt zo’n idee van: “geen gezeur, vandaag krabben we ze alle 4 uit”. Als je er dan naast staat ben je je wel weer bewust van het gevaar van die benen, vooral als ze dan met het andere been gaat dreigen. Achter uitkrabben was toch nog net een brug te ver, maar k heb gedaan of mijn neus bloed en we zijn weer een stapje verder.


   Feb 21

21-02-2011 Nobel

Met Nobel weer Pat Parelli oefeningen gedaan. Wat is het toch een portret. Meneer hap, slik, hap, smak, hap graag. Maar verder kan ie alles heel goed. Sideways, squeeze, driving, circling, jojo. Hij doet gauw zijn eigen ding als je hem niet continu engaged houdt. Erg leerzaam. Ik moet razendsnel en heel inventief zijn.


   Feb 21

21-02-2011 Banita: vlucht of vecht reactie

Weer lekker gepoetst en daarna de bak weer in om te oefenen. T wou allemaal niet zo vandaag. Ze had een beetje een gekke bui. Ze was stuwerig, en afgeleid. Hoofd laag/links/rechts ging ook niet zo. Wel grappig. Ik heb midden in de bak zo’n blauwe opstapkruk staan. We waren enkele malen er al langs gekomen en ineens zag ze hem staan en vond dat gevaarlijke ding zo dicht bij dat vluchten (1 van de 4 f’s) te laat was. Ze viel hem dus aan. Ik moest zo lachen! Zeker een enerverende dag geweest vandaag.

Wat meer geoefend op het halthouden. Ik blijf nu net zo lang meelopen en rustig hoooo zeggen tot ze stilstond zonder haar achterhand helemaal weg te draaien. Uiteindelijk had ze het aardig door en bleef nu in een soort van 90 graden staan ipv 180. Vooruitgang dus. Daarna wat meer afstand genomen en al mee lopend naast de schouder een soort longeren simulatie. Dit ging nu toch al wat beter. Heb ontdekt dat het stil gaan staan en kont wegdraaien toch meer heeft te maken met iets spannends dan met mij. Dus als ze ergens liever niet heen wil. Bij Banita is het niet zo dat als ze ergens een paar keer langs is geweest dat het dan OK is. Het kan eerst OK zijn geweest, maar daarna niet meer. Soms ziet ze gewoon dingen niet en dan ineens wel. Een soort van onhandigheid zeg maar. Blijf ik dichter bij, dan heeft ze meer vertrouwen en gaat het dus wat beter.

Ik heb Marjan gevraagd om me zo nu en dan te komen helpen. Het lijkt me toch fijn om er iemand bij te hebben die mee kan kijken hoe we thuis aan de slag zijn en ze woont zo heerlijk dichtbij. Frequentie en tijdstip zien we nog maar ze komt in ieder geval eerst donderdagavond. En vrijdag heb ik weer les van Nathalie, dus dat is al weer mooi een dag met begeleiding.


   Feb 21

21-02-2011 Ilse: te veel stuw

Veel stuw, binnenbeen komt niet ver genoeg onder

Vandaag eerst even aan de hand gewerkt. Ze was eerst weer zo stug. Toch wat doorpeuteren en vragen en Ilse werd al weer wat soepeler dan de vorige keer en was uiteindelijk best fijn vandaag. Toch brengt ze t achterbeen er nog lang niet onder zoals het vorig jaar was. De winter heeft niet veel goed gedaan helaas. Na het handwerk gereden. Geprobeerd steeds het achterbeen op te halen door af te wisselen in verruiming, verzameling, overgangen en oefeningen. Ze bleef nu fijner zacht aan het bit zonder steeds de rug weg te drukken, dus we zijn weer enigszins op de goede weg. We waren zo heerlijk aan het rijden. Ik heel erg naar haar voelen en zij naar mij. Wat kan dat dan fijn zijn! Ookal is de uitvoering dan niet zo als waar je graag heen wilt.

Heb vandaag van mijn vriendin ook de foto’s gekregen die ze van de les in januari had gemaakt. En inderdaad zag ik in beeld wat mijn gevoel me al zei. Ilse is weer helemaal aan het stuwen, het achterbeen komt er niet voldoende onder. Niveau van de eerste maand/maanden toen we begonnen ooit met AR. Dus ik zat eens even te denken hoe we toen begonnen. Tempo eruit halen. Ik denk dat ik dat morgen maar weer even oppik in het handwerk, zodat ik goed kan zien wat er gebeurd. Eerst moet denk ik die stuw weer weg, voordat ik weer kan werken aan het ondertredend achterbeen. Gelukkig weet ik nu beter waar ik mee bezig ben, dus dit zou snel weer moeten verbeteren. Zo niet, dan wordt het toch de osteopaat.


   Feb 20

15/16-01-2011 Seat Clinic Hanna Engström

Hanna Engström zit specialist uit Zweden15 en 16 januari 2011 ben ik naar een Clinic over de zit geweest met Hanna Engström uit Zweden. Heel byzonder, hoe deze vrouw bij elke ruiter precies dat er uit weet te pikken wat met een kleine aanpassing enorm resultaat kan boeken. Veelal zit het eerder mentaal, dan lichamelijk.  Hanna heeft een speciaal programma ontwikkeld voor de zit. Hierbij heeft ze een aantal modules/fases die je als ruiter doorloopt:

  1. Balans (van de ruiter, dus ook een andere sport doen voor je coördinatie in je lijf, bijvoorbeeld Pilatus of Salsa, zonder balans kun je niet rijden)
  2. Informatie (voelen, informatie verzamelen vd beweging, zonder te kunnen voelen en interpreteren kun je niet effectief beïnvloeden)
  3. Zwaartepunt (de beweging ook gaan beïnvloeden)
  4. Consequent (zeker zijn van wat je wilt, het lef hebben om het van uit het hart te vragen en reactie te verwachten, maar ook consequent zijn op je eigen houding en hulpen)
  5. Samensmelten/Flow, niks meer doen
  6. Is voor iedereen anders, zonder gedachten, het unieke zelf zijn, rijden wordt kunst

Bij rijden zijn de volgende zaken van belang:

  • Rechtgerichtheid van de ruiter = de manier waarop je hersenen je lichaam helpen balans te bereiken en het paard te kunnen besturen.
  • Gebruiken van het zwaartepunt = als je zelf loopt en beweegt, is het eerste wat in beweging komt je zwaartepunt, niet je voeten. Zo moet je ook rijden, alsof je zelf beweegt.
  • Ontspanning in je lijf en je mind = dit betekend niet hangen, het is precies wat je van je paard verwacht. Zo moet je zelf ook zijn: alert / wakker, geïnteresseerd, positief / open minded, kalm, ademhaling natuurlijk, het swingen van je rugspieren, licht en vrij in je schouders, soepel, relaxt en smooth.
  • No force! = zonder druk rijden, niet in spieren en niet in je gedachten (ook die voelt het paard)

Door de ruiter 50% te ontwikkelen/verbeteren en het paard 50% te ontwikkelen/verbeteren, kun je komen tot een situatie waarbij het paard 80% van de beweging doet en de mens 20%.

Balans
Het gaat bij rijden niet om je spieren, maar vooral om je hersenen. Die moeten leren. Wij leren niet zo snel als een paard helaas. Wij hebben veel repetitie nodig. Verandering kan echter snel zijn als het een plezierige verandering is. Maar soms voelt iets vreemd, ongemakkelijk en dan is het lastig om te veranderen. Rechtgerichtheid van de ruiter is belangrijk.

Veel dingen kun je stilstaand oefenen. Zowel voor jezelf, als om dingen uit te leggen aan je paard. Je kunt zelfs oefeningen in stilstand doen om iets op te lossen wat in de galop niet goed gaat. Of  bijvoorbeeld verzameling in stilstand oefenen door je paard te vragen alleen het zwaartepunt wat naar achteren te brengen. Daarna kun je dat weer meenemen in je rijden.

Hanna waarschuwde er voor dat je consequent moet zijn met betrekking tot je zit. Er is geen hulp zo belangrijk dat hij je zit mag verknoeien. Bij diverse ruiters was te zien dat het bovenlichaam niet meer in de richting van beweging was, maar naar buiten was gedraaid. Dit moet eerst opgelost en brengt dan gelijk een verbetering bij de beweging van het paard.

Ook mentale balans is erg belangrijk, als ruiter moet je zowel geestelijk als lichamelijk ontspannen zijn en in balans zijn. Dit kun je met ademhaling bereiken. Nooit forceren, niet jezelf en niet je paard. Dat is ongezond.

Informatie
Ze wilde ook aangeven dat niets goed of slecht was. Dat de dingen die ze uitprobeerde met de ruiters geen wet was, maar een zoektocht naar dat waar het paard happy mee was. Zonder zadel rijden is goed, met zadel rijden is goed, zoals ook beide hun slechte kanten hebben. Als je zonder zadel op je bips gaat zitten, blokkeer je je heupgewricht bijvoorbeeld, dan is de academische zit beter, waarbij je je gewicht meer naar je bovenbenen overhevelt. Het zadel zet je net even in een andere positie, waardoor je heupgewricht niet blokkeert. Maar ook het zadel heeft zijn nadelen. Ze gaf aan dat het haar ging om het luisteren naar het paard! Vraag en luister naar het antwoord. Waar het paard ja tegen zegt, dat is goed. Dit geld voor oefeningen, zadels, bitten, hulpen, alles. Experimenteer met je hulpen, je mentale plaatje, je gedachten en luister naar wat werkt bij jouw paard. Stel de vraag anders om een ander antwoord van je paard te krijgen.

Point of weight
Als je staat en je beweegt je zwaartepunt, dan zullen je benen altijd onder je zwaartepunt stappen. Beweeg je je zwaartepunt naar voren, dan loop je, stop je het en hou je het op de plaats, dan sta je weer stil. Zo simpel moet je ook rijden… met je zwaartepunt. Alsof je stopt, loopt, draait…. We geven vaak veel te veel hulpen. Een fysieke hulp is alleen nodig, als je paard je zwaartepunt niet meer volgt.

Consequent
Wat je van je paard vraagt moet vanuit je hart komen. Je moet het zeker weten en er in geloven, omdat alleen dan je paard het ook geloofd. Het moet 100% eerlijk zijn. Wees altijd eerlijk over het feit of de realiteit van de dag. Ben je bang, wees dan eerlijk. Vertel het je paard. Ben je niet fit of heb je geen zin, ga dan iets anders doen.

Als je paard andere dingen gaat voorstellen, omdat hij het moeilijk vindt wat je vraagt, dan moet je zelf toch ontspannen blijven bij wat je in gedachte hebt, anders denkt je paard dat je niet serieus was. Je kunt je paard vragen om te vertellen hoe het voor hem/haar dan wel mogelijk is.

Samensmelten/flow
Je gedachten zijn belangrijk. Gaat er iets niet goed, dan verbeter je het plaatje in je hersenen. Je kunt elke dag, elke seconde opnieuw starten. Stop en begin overnieuw. Als je dingen van je paard vraagt die hij niet kan of wil, kan je paard niet stralen.

Praktijklessen
Al deze dingen hebben we in de praktijklessen zien werken. De experimenten met mentale plaatjes als het kopen van nieuwe armen, het je voorstellen dat de teugels van zijde zijn, de tong van je paard van chocola, je zwaartepunt als tennisbal in een doosje stoppen en op een lage plank in jezelf wegzetten, klinken gek, maar hebben een enorme uitwerking in het rijden. Consequent zijn in je zit ook. Het naar binnenvallen of gebrek aan buiging, lost ineens op als de ruiter exact goed zit. Het stellen van vragen aan je paard was ook prachtig te zien. Hoe lang wil je de teugels hebben, zodat je zo kunt lopen dat je niet meer op mijn handen hoeft te hangen, resulteerde in een paard wat binnen enkele minuten op eigen benen kon lopen. Hoe hoog wil je je hoofd dragen om dit goed te kunnen doen? resulteerde binnen enkele minuten in een soepel verzameld paard. Kun je je longen vullen met lucht en je rug onder mij omhoog drukken? veranderde een vrij onconfortabele draf al snel in een betere kwaliteit van beweging. Een gesprek tussen ruiter en paard en het daadwerkelijk luisteren naar het antwoord liet een paard trots dansen en de ruiter stralen.

Een byzonder mooi en leerzaam weekend!


   Feb 19

19-02-2011 Banita: 5e trailertraining

het buitenbeen naast de massa, afbeelding paardenbegrijpen.nl

Vandaag weer aan het touwtje, bultje hooi op de grond en eerst even poetsen.

Met kaptoom om eerst hoofd laag en links rechts. Met de kaptoom gaat dit toch minder dan gewoon met halster. Daarna voltes linksom en rechtsom gelopen en aan de lengtebuiging en het juist onderstappen gewerkt. Het komt nog best precies wanneer ze gaat uitscharen en wanneer ze correct ondertreed.

Ook short range longeren getrained, waarbij ik heel erg op mijn positie en lichaamstaal let. Toch draait ze nog steeds regelmatig haar achterhand van me weg en staat dan aan het einde van de lijn met haar gezicht naar me toe. Je staat dan toch in een soort machteloze positie. Ik wijs dan weer waar ze heen moet, maar kan moeilijk voorwaartse druk geven, aangezien ze dan achterwaarts gaat treden. Ik vind het nog steeds knap lastig, dat longeren met haar.

Afgesloten met friendly game, het paard overal aanraken en krabbelen met de zweep, het voetje vragen door commando voet en het wijzen of aanraken met de zweep. 3 voeten gaan al echt heel goed, linksachter blijft een beetje een probleem. Uiteindelijk hield ze de voet netjes en rustig een 2 seconden in de lucht. Daar kon ik tevreden genoeg mee zijn. Ook de achterhand laten wijken, de voorhand laten wijken, (driving game) het achterwaarts treden en weer naar je toe komen (yoyo game) geoefend. Ze wordt wat pissig als ze achterwaarts moet en maait dan met haar voorbeen, of houdt het voorbeen omhoog. Ook bij het achterhand wijken was ze nogal pissig en liet een soort oversprong gedrag zien, ze schopte nijdig naar haar buik, alsof er een vlieg zat. Duidelijk geïrriteerd dus. Schijnbaar te veel of te lang druk gegeven. Of ze vindt het wel welletjes met mijn leiderschap. Stof tot nadenken.

Begin van de avond heb ik haar weer even gepakt voor een ander project. Het oefenen van trailer laden. We hadden namelijk nieuw hooi gehaald en hij stond dus nog mooi klaar met het tussenschot eruit, lekker ruikend naar hooi en overal plukjes hooi. De eerste benadering ging met luid gesnurk, maar ze volgt me braaf. Al gauw werd er aan de klep geroken. Het duurde even voor ze ook daadwerkelijk de hooisprietjes wat begon te vergaren. Zo wat laten knabbelen. Daarna squeeze game naast de trailer gedaan, door haar tussen mij en de trailer door te sturen. Dit ging na een paar keer zonder stress. Zelfs eventjes stilstaan in de squeeze. Vervolgens weer naar de klep en haar haar gang weer laten gaan. Duidelijk uitzendend dat mijn vraag 1 voet op de klep was, meer niet.

De hoeven op begane grond tegen de klep aan was geen probleem, maar de klep zelf werd niet zo vertrouwt. Ze begon eerst op de grond voor de klep te schrapen, daarna werd de klep beschraapt en bevoelt. Met wat benadering en terugtrekken werden haar pogingen al tot het op de klep zetten van de linkervoorvoet, maar geen gewicht erop. Toen weer eventjes squeeze game naast de trailer gedaan en vervolgens weer naar de klep. En ja hoor. Een voet er op met gewicht. En zelfs een voet er ver op met gewicht erop en dat terwijl ze een ontspannen hoofd/hals houding had. Precies wat we moeten hebben! Genoeg voor vandaag! Naar stal met een plak hooi. Ze was zelf ook wel trots en blij met wat ze bereikt had zo te zien. Grappig. Volgende keer hopen we op 2 voetjes en het achterwaarts er weer af.


   Feb 19

19-02-2011 Lijnzaadolie

Ik was vergeten dat ik nog een nieuwe fles lijnzaadolie had staan. Dat kwam goed uit, dan hoefde ik nog geen lijnzaad te gaan halen en konden we het eerst met een beetje olie proberen. Beide paarden krijgen nu dus al een tijdje lijnzaadolie over de Havensbrok met Pavo Daily plus en Banita mest inmiddels al makkelijk.


   Feb 15

15-02-2011 Banita: training in het donker

De training van Vrijdag heeft me een heel eind geholpen in het vertrouwen. Ik was nog steeds aan het denken hoe ik het nou zou hebben als ik niet overdag kan, wat dus het grootste gros van de tijd is. Tot nog toe steeds wat geprutst hetzij in haar paddock, hetzij voor de stal om vooral maar te voorkomen dat ze onrustig werd door de afwezigheid van de andere paarden of iets dergelijks. Vandaag dacht ik: geen flauwe kul, we doen precies als Vrijdag en er is niets aan de hand. Dus thuisgekomen eerst een plukje hooi bij de andere paarden, toen alles klaar gelegd en een pluk hooi op de grond voor Banita en een borstelbeurt aan los hangend touw. Prima!

Deze keer dan toch maar het geheel helemaal serieus gemaakt en de bak in gegaan, ookal was het al donker. Banita was inderdaad wat gespannener, en alles ging dus iets minder vanzelfsprekend. Hoofd laag en links rechts koste iets meer moeite, maar ging wel goed. Volte linksom ging prima, rechtsom wordt ze iets te gehaast en stilstaan naast me is onmogelijk. Ze wil haar neus naar me toe en de achterhand weggedraaid. Nog even geoefend om halt te houden naast de bakrand, maar dan maakt ze er liever een squeeze game van en loopt als nog liever door. Tussendoor lopen OK, maar stilstaan in de squeeze is veel te spannend. Nou ja, komt wel. Na de AR oefeningen weer wat Pat Parelli gedaan. Ook dit was nu iets moeilijker. Achterwaarts van mij vandaan vond ze toch wel erg spannend. 1 stap of 2 stap OK, maar bij meer vragen liep ze naar links of rechts weg. Hield ik dit tegen, dan ging ze met het voorbeen maaien. Gewoon herhaald tot ze keurig 3 of 4 stapjes achterwaarts ging en dan gelijk weer terug naar mij en belonen. Ook even kennis laten maken met de opstap kruk. Alleen er aan ruiken was voor mij voldoende. Stoere meid! Belonen en naar stal met een lekkere plak hooi.

Ze wordt ook al iets minder ribbig. Het gaat dus beter. Wel heb ik het idee dat ze wat moeite heeft met mesten, dus we gaan lijnzaad aan het rantsoen toevoegen. Misschien is dat ook wel de reden dat ze haar stal zo enorm vies maakt…


   Feb 14

14-02-2011 Les van Ria met Ilse

Les met Ilse gehad. Deze keer weer wat meer op de zit geconcentreerd. Ook gevonden waarom voor mijn gevoel linksom rijdend moeilijker gaat dan rechtsom, terwijl Natalie juist vindt dat rechtsom het werk ligt. Heerlijk AHA moment en kwartje. Eindelijk in staat om een goede buiging te rijden zonder continu met de hand te hoeven vragen en lossen en haar weer terug te zetten, omdat ze naar binnen valt. Duidelijk aan het paard te merken dat dit het was. Dit wordt mijn werk voor de komende tijd: in linkszit nog meer naar de binnenkant verplaatsen en heel streng zijn op mijn binnenkant lang te houden. Binnenzitbeenknobbel stug op de goede plaats, ookal wipt Ilse me elke stap er weg, dan gewoon direct weer terug op de goede plaats gaan zitten en volhouden. Alsof ik ingeplugd zit als een stekker.


   Feb 14

14-02-2011 Ilse: Dek perikelen

Door de training wordt het met Ilse wel weer wat beter, maar misschien moet ik toch eens even een ostheopaat er bij halen. Het wil niet echt vlotten. Ze drukt steeds haar rug weg bij het minste of geringste en het rechterachterbeen wil niet echt onder komen. Ze blijft over het algemeen veel korter dan wat we sinds de AR van haar gewend zijn. Ik had het zo eind maart willen doen, voor het buitenseizoen, maar ik denk niet dat ik zo lang kan wachten. Toch wat vreemd, want de ruggewervels liggen mooi plat en recht.

Over luisteren naar je paard gesproken en dat je paard je beste leermeester is: Weer heb ik ervaren dat Ilse me echt wel probeert te vertellen als er iets aan de hand is, maar dat ik helaas er nog altijd een flinke tijd mee bezig ben om door te krijgen waar het nou eigenlijk om gaat.

Ilse was de laatste tijd nogal zuur met als ik het dek opdeed. Ik had het op een gegeven moment maar geschoven op het feit dat ze zo’n kriebel van de losse haren had en met zo’n dek op zichzelf niet lekker meer kon krabben en bijten, want ik kon nergens schuurplekken vinden. Daar was ik echter mis mee. Wat heeft notabene mijn man namelijk ontdekt? Het ging niet om het epplejeck dek, maar om de hals. Aangezien de losse hals steeds opwaaide en dan van onder nat werd, had ik uiteindelijk de hals vast laten zetten aan het dek. De hals is daarbij blijkbaar net iets te lang geworden en schuurt haar net tussen hoofd en hals, zodat je dit eigenlijk niet kunt zien, alleen als ze echt van je afkijkt terwijl je naast haar schouder staat.

Had ze dus toch gelijk! En het was een lelijk plekje nog ook. Haren eraf en rood. Arme meisje! Ik heb gelijk het dek afgegooid, de sudocrem gepakt en het zachtjes ingesmeerd. Haar bedankt dat ze het me steeds zo vriendelijk duidelijk probeerde te maken en haar beloofd dat ze het dek niet meer ophoefde tot het opgelost was. Ook mijn excuses aangeboden dat ik t niet door had en niet geluisterd had. Gelukkig had ik net een nieuw dek gekocht, dus daar de hals afgehaald, om te voorkomen dat er nog iets tegen aan zou komen en haar beloofd dat deze geen zeer zou doen. Gelijk liet ze het dek op doen weer heel vriendelijk toe. Wat is het toch een slim meisje en ben ik toch een domme paardebezitter! Volgende keer, als ze weer commentaar heeft, zoek ik nog langer door! Ze heeft altijd gelijk!

Nu vraagt ze zelf erom, wanneer ze er creme op wil, dan gaat ze naast me staan en laat het plek zien door haar hoofd van me af te draaien. Normaal houdt ze niet zo van gefrutsel aan haar hoofd, maar als ze het me heeft laten zien en ik ga de creme pakken, dan laat ze het zonder gezeur opsmeren. Topperdje!


   Feb 11

11-02-2011 Banita

Aan los touwtje eerst een heerlijk uitgebreide poetsbeurt. Man wat verhaart ze verschrikkelijk en aan 1 kant kan ik nu de ribben toch wel erg goed zien. De beweging en het buiten zijn neemt meer van haar dan ze gewend is denk ik. T valt echter niet mee om er voldoende hooi in te krijgen. Dan laat ze het staan. Met de wortels gemengd is ze inmiddels ook aan de brokjes gewend, dus voer ik wat brokjes bij om te voorkomen dat ze echt te mager wordt. Ze is wel ontwormt, dus het zal wel van de omschakeling zijn. Komt vast wel goed.

Na de uitgebreide poetsbeurt eerst met AR voltes bezig geweest, achteruit lopend en vooruit lopend geprobeerd LVO te krijgen en ook het nageven in stilstand. Het nageven gaat nu al super op heel weinig druk en ook laag naar rechts en links waarbij de heup naar voren komt. Mijn positie is wel enorm belangrijk in wanneer ze gaat stuwen of juist stopt. Ze is gevoeliger daarop, dan ik van Ilse gewend ben. Weer erg leerzaam.

Daarna wat games van Pat Parelli geoefend. Porcupine game doet ze al in fase 1 (aanraking van haar), dus dat gaat al heel goed. Jojo game gaat ook super, waarbij ik het achterwaarts drijven, meer doe op de Irwin manier en druk op de boeg dan op t hoofd, omdat ik graag de ontspanning en het hoofd laag wil houden. Werkt prima. De driving game, waarbij je voor en achterhand verplaatst zonder aan te raken gaat ook heel super. Circling game gaat ook aardig, maar het zenden is nog wat lastig, omdat ze het dan echt zelf moet gaan doen, maar dat komt ook wel. Ze doet ongeveer een half rondje helemaal uit haar zelf, achterlangs gaat nog niet, dan komt ze weer naar me toe.

Deken op en af is ze nog steeds erg wantrouwend, sinds de enorme statische schokken van tijdens het vriesweer, maar hopelijk heeft deze training wat meer vertrouwen gegeven. Het was echt fijn, omdat het goed ging, we beiden vertrouwen aan het opbouwen waren en het nog eens heerlijk weer was en we alle tijd hadden!

‘s middags kwam een vriendin kennis met haar maken, dus weer dek af en even los in de bak. Ze danste mooi in het rond…… totdat ze ontdekte dat er gras groeit. Ze liet zich niet zo heel eenvoudig meer pakken. Gelukkig uiteindelijk wel gelukt, zonder haar op te jagen en in alle rust. Boefje! Hooi had ze geen belang meer bij. Ze heeft eerst een half uur langs de afrastering gelopen hoe ze nou bij dat gras kon komen :D.


   Feb 02

02-02-2011 Nobel: opletten

Helemaal geïnspireerd door Chris Irwin ook eens met onze dondersteen Nobel weer aan de slag. Nou nou wat een krengetje is dat haha. Die kan het niet laten om te happen en is dan met zichzelf aan. De Irwin training bracht echter best verbetering. Heel consequente paardentaal, don’t bend your head into me, don’t bend your shoulder into me en dan weer netjes stappen. Dat je een paard door hem toe te staan naar buiten te kijken ook subtiel aangeeft dat hij dus moet bepalen of er aan zijn kant iets engs is en jullie samen dan moeten vluchten (dan bonkt hij dus op je af) wist ik niet, maar wel logisch. Na een tijdje bleef hij staan als ik bleef staan en bleef hij mooi recht of in de buiging die ik vroeg, zonder dat hij nog hapte of pissig werd. Hij ging dus eindelijk op mij letten. Erg leuk.

De volgende dag bij het naar buiten zetten kon ik ook al verschil merken. Het eerste wat hij doet is altijd happen als ik het touw aan het halster wil bevestigen. Deze keer geen enkele hap! Weliswaar wel tijdens het naar buiten lopen, maar waarschijnlijk had ik daar weer even onbewust geweest op mijn lichaamstaal. Uitermate interessant!


   Feb 02

02-02-2011 Banita

Geoefend met hoofd laag, wat echt heel erg goed gaat. Ze trekt alleen haar kin een beetje in als ik wat lager vraag, dus dat moet nog wat meer stretchen. En verder met voetjes geven geoefend. Nou dat valt nog steeds niet mee. De achtervoeten laat ze gewoon stijf op de grond staan. De voorvoeten wordt ze al meer toeschietelijk mee. Optillen gaat al heel prima en zelfs even in de lucht houden. Aan haar rechterkant vertrouwd ze het meer dan aan haar linkerkant en met haar rechterachterbeen is ze dan weer iets toeschietelijker om het op te tillen. Nou ja, we blijven volhouden. Vertrouwen moet je verdienen.


   Feb 01

01-02-2011 Banita: subtiel

Heb de afgelopen dagen de videos van Chris Irwin bestudeerd. Dit gaat toch weer anders dan bij Pat Parelli. Met name wat opvalt is het subtiele van de body language en het als no-go zone bestempelen van het hoofd. Nooit druk op het hoofd uitoefenen. Hoofd mag wel geblokt, maar nooit geduwd of getrokken. Erg respectvol. Zelfs je kompass, je energiecenter mag je niet vol richting het hoofd hebben.

Heb dus met Banita wat op deze manier gewerkt en ik moet zeggen: het resultaat is veel ontspannener dan bij Parelli werk. Ze houdt van knuffelen aan haar hoofd, maar de hulpen die in het Parelli systeem voor achterwaarts en voorhand van je afdraaien richting het hoofd gegeven worden veroorzaken hoofd hoog en rug weggedrukt. Volgens Chris Irwin wil je dit altijd voorkomen.

Ik merk nu ook dat Banita haar manier van zoeken naar en testen van dominantie verhoudingen heel subtiel is, dus ik heb zo het idee dat Chris Irwin zijn ideeen beter bij haar passen. Ze wil je zowat in de zak kruipen, maar daarmee dringt ze dus wel mijn ruimte binnen. Weliswaar op een schattige manier, maar toch…. Gaan we eens wat meer op studeren en mee oefenen.


   Jan 31

31-01-2011 Les van Ria met Ilse

Weer gewerkt aan het stretchen van de bovenlijn en het onderbrengen van het achterbeen. Ze was al weer wat sterker en soepeler, dus weer fijner te rijden. Het is zo leuk om nu het zelfde te doen en dan met de bagage van Hanna net weer even anders. Het is net of ik nog weer een pakket gevoel erbij gekregen heb door het weekend. Alleen door er naar te kijken. Ik heb het idee dat Ilse dit ook voelt. Ze is minder gauw gestresst. Fijn gereden!


   Jan 28

28-01-2011 Les van Natalie met Ilse

De schouder te veel naar binnen gezet

Les op “barebackpad” gehad. Schouderbinnenwaarts rechtsom meer letten op het binnenachterbeen. Dit oplossen met zit en stokje en niet mijn lijf spannen. Het duurde even, maar op een gegeven moment snapte ik hoe ik het moest hebben en kon ik ontspannen een paar pasjes betere kwaliteit bereiken. Mijn academische verlichte zit die ik onderhand wat had kunnen trainen zag er volgens Natalie goed uit. Ik zat er mooier op. Met handwerk moet ik het travers gevoel mee gaan nemen in de sbw om de kwaliteit en de zelf gedragenheid van de sbw wat te verbeteren. Nog duidelijk last van het gebrek aan training, maar gaat wel weer komen Zie het helemaal zitten!


   Jan 28

28-01-2011 Les van Natalie met Banita

Banita op de volte aan de hand

Natalie kwam deze keer naar mij thuis, zodat ik met beide paarden les kon hebben. De les met Natalie was heel leuk. Banita liet zich van haar beste kant zien. We hebben hoofd laag links rechts gedaan en voltes. Heb van Natalie nu geleerd de voltes te lopen terwijl ik zelf achteruit loop, waarbij ik dan beter kan peuteren aan de buiging. Ik moet dan de volte precies zo klein maken dat ze nog aan kan, maar niet uitzwaait. Als ze uitzwaait, heb buitenachterbeen buiten de massa gaat zetten, is de volte dus te klein. Valt nog niet mee om een nette ronde volte achteruit te lopen Maar het was inderdaad wel heel handig. Ik moet er even aan wennen, maar kan zo inderdaad beter de grens opzoeken en zie precies waar het te veel is.

We hebben ook even gekeken naar het longeren. Volgens Natalie moeten mijn hulpen en positie verbeteren, aangezien ze heel gevoelig reageert op alles. Ik moet een meer drijvende positie kiezen, ik beland te veel voor aan zeg maar en dan is het gelijk mis. Bij Ilse is dat helemaal geen issue, maar bij Banita komt het allemaal duidelijk veel nauwkeuriger. Na wat aanwijzingen van Natalie was duidelijk verbetering te zien. Nu kunnen we dit ook weer wat oppakken zelf. Natalie vond dat we het al heel goed deden.

Ze vond Banita nog een echte puppy, dus rustig aan. We hadden ongeveer 20 minuutjes wat gedaan en dat was inderdaad mooi zat!


   Jan 27

27-01-2011 Banita: wennen aan vreemde dingen

Op weg van wei naar stal leg en zet ik allemaal vreemde dingen. En dan kijken of ze er langs durft, er op durft te staan etc. Heb afgelopen dagen bijvoorbeeld een rubber plaat op de grond gehad en daar gaan we dan smorgens en smiddags even mee spelen. Ze durft er zo maar op te staan. Dappere dodo. Ilse staat elke morgen en middag weer raar te kijken en heeft er nog steeds geen voet opgezet. Ik heb hem nu weer weggehaald, want het wordt tijd voor iets nieuws. Moet ik nog even verzinnen wat het volgende ding wordt. Misschien plastic zeil, of houten plaat. Maar even kijken.

Als ik ergens een stoel of een bak neer zet of iets anders is ze ook vrij cool onder. Voor je het weet staat ze er aan te snuffelen. Ook als ik dingen gek stapel tot een eng ding. Ze is meer van de geluidjes, of dingen in de verte. Wat je niet kunt onderzoeken blijft natuurlijk eng.

Met het voeren gaat het nu eigenlijk heel keurig. Ze is nog wel wat ongeduldig, maar luisterd nu heel goed. En ook als ik met Ilse in de buitenbak train, wordt ze steeds rustiger onder.


   Jan 24

24-01-2011 Les van Ria met Ilse

De eerste keer van huis sinds Banita er is. Ik vond het mega spannend en hoopte maar dat Banita niet te veel in de stress zou schieten, dus ik had Ilse echt helemaal klaar gemaakt, zodat ik op t allerlaatste moment weg kon gaan en van daar ook rapido weer naar huis. We hebben een camera in de stal en mijn man paste op. Banita was wel onrustig en in het begin heeft ze tegen de deur geslagen en geschreeuwd, maar ze had het toch goed doorstaan. Fijn om te weten dat het thuisfront zich red, dan kan ik tenminste weer bouwen aan lessen en andere dingen buiten de deur met Ilse.

Ilse heeft duidelijk nog wel een wegje te gaan voor we weer op niveau zitten. Ze is minder sterk en soepel, dus gewerkt aan het naar de hand toe rijden en de buikspiertjes weer aan het werk gezet. Ik kon er nu mooi het gevoel en de gedachten en innerlijke beelden van het Hanna weekend bij gebruiken en bereikte meer met minder en prettiger. Erg tevreden na de les, ik had echt meerdere zaken geleerd en gevoeld. Een paar goede passen verzameling in stap met meer soepelheid en ontspanning dan ooit te voren (en dat met een minder sterk en soepel paard!), beetje meer door hoe ik verzameling in mijn lijf aan kan geven en hoe ik het mentale plaatje kan hebben, en beter de rug en achterbenen voelen en de swing bewaren en toch de pas verkleinen, en der voor niet aan zitten natuurlijk, afgezien van kleine ophoudingen. Give twice as much as you take.

Wat ben ik toch dankbaar voor t Hanna weekend. Ik kan nog maaaanden vooruit en hoop dat ik dit alles nooit meer vergeet en meer en meer kan meenemen


   Jan 23

23-01-2011 Banita: 4e trailertraining

Een oefening met het hooinet gedaan buiten, waarbij ik als soort van leidmerrie tussen hooi en paard ga staan en Banita pas mag eten als ze zich gedraagd zoals ze in de kudde zou horen te doen naar een ranghogere. Wegkijken en geen interesse meer tonen in het hooi. Ze deed precies wat ik zei en ik kon haar dus al heel snel haar eten geven als beloning. Misschien is het toch alleen in de stal dat ze zich zo onbehoorlijk gedraagt. Apart. In de stal is wat weinig ruimte om die oefening te doen, maar ik zal toch eens kijken hoe we daar kunnen oefenen. Misschien is het ook meer mijn uitstraling, of de ruimte die ik zelf heb daar. Zal ik ook nog eens op letten.

Vandaag weer even met de trailer training aan de gang geweest. Ze kwam nu zo ver dat ze de voorhoeven tegen de klep had staan, de klep helemaal afgesnuffeld heeft en vervolgens haar achterbenen er helemaal onder bracht om de poging te wagen. Aangezien het geen vrachtwagen is en zo’n jump als ze in gedachten had helemaal niet zo’n goed idee is en ik eigenlijk haar bereidheid al zo super vond heb ik daar beloond en zijn we gelijk gestopt.

Het beeld van hoe ze stond doet mij er alle vertrouwen in hebben dat ze de achterhand er straks in het werk super onder kan brengen hihi

De bedoeling is eigenlijk dat ze met een 1 voet de klep gaat uitproberen en niet er overheen springen, dus we zullen dit langzaam en rustig moeten aanpakken. Zolang ze nog een sprong in gedachten heeft is het onveilig voor zowel mij en het paard en kunnen we niet verder. Toch al een hele stap vooruit in vergelijking met vorige keer (niet dichter dan 1 meter bij de klep in de buurt).


   Jan 23

23-01-2011 Ilse: zitoefening op barebackpad

Mijn grote wens

Vandaag wilde ik met barebackpad proberen Hanna oefeningen te doen. Dus mijn dekje en wollen dikke onderlegger vast gebrouwen met een longeersingeltje en er op geknutseld. T is een gepruts maar zit heerlijk! Menig bbp die ik heb geprobeerd is te dun. Het valt me op dat ik iedere keer weer zo geniet van het zonder zadel rijden dat ik toch maar voor een echte bbp ga sparen. Of misschien een boomloos zadel. Die closeheid met je paard is zo fijn. En Ilse heeft ook liever bbp op dan zadel.

Vandaag voor t eerst de nieuwe opstapkruk aan Ilse voorgesteld. Te enthousiast stapte ze er op af en stoote haar neus haha. Ze schrok maar toch dapper weer ruiken. Beloning op de kruk gelegd. Helemaal klaar natuurlijk! Toen aan haar gevraagd of ze er zo naast kon gaan staan dat ik er op kon klimmen. Nou dat ging prima. Knap paard.

Buiging links al iets meer in orde. Ze valt nog wel op de binnenschouder, maar t gaat al weer beter. Ook nu kon ik weer met het toestaan van de swing in mijn zit de kwaliteit van het ondertredend achterbeen beïnvloeden, maar het lukte wat minder als van de week met zadel.

Zoeken naar de juiste houding in academische verlichte zit, want ik kiepte voorover of zat op mijn gat, maar het voelde beter dan met zadel. Ilse reageerde niet zo duidelijk voorwaartsneerwaarts als ze deed onder het zadel, dus verder zoeken naar het gevoel van de balon die je beet moet houden, maar niet in mag drukken. Toen dat wat voor elkaar was, ook gaan letten op de gerichtheid van mijn bovenlichaam. En dat ik mijn binnenheup wel goed naar voren deed. Valt nog niet mee alles tegelijk

Even gelet op Ilse haar ademhaling. Ze was toch niet helemaal vrij aan het ademhalen, dus gaf ik zelf het goede voorbeeld.

Vervolgens een drafje. Mijn voeten hadden ineens de behoefte om zich rond de buik van Ilse vast te houden. Niet zo fijn dus even reset. Ik vroeg haar heel rustig te draven, zodat ik het goed ontspannen zou kunnen volgen. Dat ging veel beter. Van hand veranderd en nu als bij de clinic van Marijke bij Hanna aan Ilse gevraagd of ze het comfortabel voor me wilde maken door mij te dragen, haar borst te vullen met lucht en mij een beetje op te drukken. Ze had mijn vraag verstaan! Ze ging echt haar hals naar beneden doen en haar rug omhoog drukken. Het was voor haar nog niet zo makkelijk en lukte niet lang. Vroeg ik gewoon of ze het nog een keertje voor me wilde doen en ja hoor, weer een paar passen. Geweldig toch! Ik heb haar uitvoerig de hemel ingeprezen en stoppen!

Weer gevraagd of ze zo naast de kruk kon gaan staan dat ik er af kon, maar ze was zo trots dat ze nog even een ererondje moest. Ik moest om haar lachen. Daarna kwamen we keurig naast de kruk en kon ik er (onhandig) afstappen. Ilse vond het allemaal prima. Want zij was toch een topperd? Hoofdstel af, zodat ze nog even kon drinken en dan zou ze wel naar stal komen. Ik ging alvast stokje en hoofdstel opruimen. Ontdeugend besloot ze toen grasjes te gaan plukken langs de bakrand. Haha. Nog een lekkere poetsbeurt en een lekkere plak hooi. Lange manen en dikke staart ontpluist en gekamt. Goh wat is ze toch mooi. Ik wilde het filmen, maar ze staat te dicht boven op je of t is te donker, dus das niet gelukt helaas.


   Jan 19

19-01-2011 Ilse: de zit

Eerst wat handwerk gedaan, waarbij duidelijk is dat we nog wel weer een weg te gaan hebben om het niveau te bereiken waar we voor de winterstop zaten. Toch liet ze na wat opwarmen ineens een fantastisch appuyement in stap zien! Helemaal blij mee. Rijden met in het achterhoofd (vol vol vol) al die dingen die ik dit weekend bij Hanna Engstrom gehoord en gezien heb.

Maar eens begonnen met niets doen en voelen en het uitproberen van de academische verlichte zit. En dan merk je ineens dat je eigenlijk niet zo’n fijn zadel hebt. Mijn zadel is er eentje met een diepe zit en dikke wrongen. Het viel nogal tegen om gewicht naar mijn bovenbenen te verplaatsen. Het kwam meer neer op knijpen met de bovenbenen als ik dit wilde doen. Uiteindelijk toch wel enigszins een modus gevonden en het antwoord van Ilse was een bries en een mooi voorwaarts neerwaarts zakken terwijl ik nergens om had gevraagd. Hiermee kon ik dus verder. Toen bezig met de informatie verzameling. Puur voelen wat er onder me gebeurd en nog steeds niks doen. Tsjong wat is dit moeilijk haha. Niet zozeer het luisteren, maar het blijven luisteren en nog niet gaan beïnvloeden. Dat is moeilijk. Informatie: rechterachterbeen swingde niet mooi onder en ze was over het algemeen wat kort, linkerbuiging was er niet en ze viel op de binnenschouder linksom. Rug was ook nog niet helemaal ontspannen.

Beïnvloeden: eerst geprobeerd alleen het swingen in mijn lijf meer toe te staan en dieper ademen. Nu kwam er al een veel ruimere stap en meer ontspanning. Daarna geoefend met het halthouden en weer aanstappen puur op point of weight. Bleek dat Ilse eigenlijk helemaal niet zo op mij geconcentreerd was en dacht: aha, ze doet maar weinig, laat ik dan eens lekker mijn eigen ding gaan doen. Dus even gewichtshulp ondersteund met hand of been en dan weer proberen. En inderdaad. Blijkt dat ze het wel kan. Kwaliteit van de overgangen is er dan niet, maar ik moet eerlijk bekennen dat mijn mentale plaatje ook ontbrak. Ik was zo bezig met voelen!

Daarna bezig met het creeeren van de buiging vanuit de zit en niet met de hand. Rechtsom lukt dat, maar linksom was dat vrij moeilijk. Veel van hand veranderd om uit te leggen dat dat wat ik rechtsom bedoelde ook graag links wilde, maar helaas. Moest toch met hand gaan vragen. Een puntje om dus aan te gaan werken.

Aan het gebries en de ontspanning en fleur van Ilse te merken vond ze het zo wel fijn. Voor de overbelasting van het linker voorbeen was het wat minder… Het valt echter nog niet mee om de oefeningen puur vanuit de draai in je lichaam en point of weight te rijden.

Ik was echter wel heel erg blij met het feit dat ik steeds de achterbenen kon ophalen puur vanuit de swing toestaan in de zit. Daar heb ik dus eigenlijk niet zo veel beenhulp bij nodig als ik altijd wel heb gedacht. Nu moet ik dit nog erg bewust doen, maar er komt een dag dat het is verinnerlijkt en dat dit weer automatisch en in flow gaat.

Voorlopig heb ik nog stof tot oefenen genoeg!!!


   Jan 19

19-01-2011 Banita: de vonken vliegen over

Banita was nogal statisch, dus de geplande poetsbeurt was niet zo fijn. Bij het afnemen van de deken sprongen de vonken al over tussen ons (jaja, vette liefde!), waarbij Banita het verstandig vond om een meter afstand te bewaren.

Ik gaf duidelijk naar haar aan dat ik de vonken ook gevoeld had en dat ik haar nu bijna niet meer durfde aanraken. Voorzichtig zocht ze toenadering. Ik bedacht dat ik mezelf moest ontladen, dus hand tegen de stalwand en zo konden we elkaar weer vertrouwt aanraken. Ze vond het wel vreemd dat ik in zo’n gekke houding stond tijdens het poetsen, maar alles ging goed.

Kaptoom om, teugel aan de middelste ring en eerst weer kijken of ze het zweepje vertrouwde. Na wat sceptisch te zijn, accepteerde ze het al gauw als iets waar ze mee geaaid kon worden, dus waren we klaar om naar buiten.

In de bak aangekomen eerst weer hoofd laag en links en rechts nageven. Vandaag wou ik vragen of ze wat verder het hoofd en de hals kon laten zakken. Eerst vond ze het moeilijk om dat te doen zonder voorwaarts te stappen, maar al heel snel was het begrip daar en konden we ook links en rechts lager vragen. De heup komt daarbij naar voren. Naar links vindt ze echter moeilijker dan naar rechts.

In stap voltes gelopen in Lengtebuiging en Voorwaartsneerwaarts met Ondertreden. Hierbij schaart ze soms wat uit achter, maar over het algemeen zowel links als rechtsom was ik wel tevreden. Ik vraag nog niet super veel buiging, anders red ze het niet. Halthouden is nog niet zo makkelijk. Ze loopt net zo lang door en draait om me heen tot ze alleen met de neus naar me toe staat. Volgende keer halthouden oefenen langs de bakrand.

Vandaag eens geprobeerd om de volte te vergroten, eerst met alleen energie hulp, dan echt wijzen en vervolgens een hulp op de schouder. Dit werd beantwoord met happen. Dus weer terug naar kleinere hulp. Begrip was er wel, toen heb ik de teugels op de buitenste ringen gedaan om ook te kijken hoe ze de volte weer kon verkleinen. Ook hier wel begrip, maar natuurlijk niet op beide zijdes even gemakkelijk.

Wat ze moeilijk of vervelend vindt geeft ze duidelijk aan met schrapen (geduld) of happen, maar ze leert snel. Ze kan zich nog niet zo heel lang concentreren, en zelfs als we heel veel afwisselen van hand is ze al gauw verveeld. De sessies houden we dus nog kort.


   Jan 18

18-01-2011 Banita: wat oefeningetjes in de stal

Hoofd laag en links rechts gaan al heel fijn. Ik kan met weinig in zachtheid al een heel eind komen en ze kan ook al lager naar links en rechts. Ik heb nu ook geprobeerd aan te leren dat als ik op de schouder duw dat ze dan op moet schuiven, zodat ik haar van de schouder af kan halen in de oefeningen en dat snapt ze super. Ook dat kan ik met weinig doen.

Verder begint ze al helemaal te wennen aan dingen tegen haar benen en zo als ik in de stal bezig ben. Ze geeft er echt niks meer om. Dappere dodo


   Jan 17

17-01-2011 Ilse: overgangen met zwaartepunt

Ilse is in de stal nog vrij chagerijnig op me, maar in t werk toch wel enthousiast. Voornamelijk om de brokjes die te verdienen vallen. Vandaag in het kader van het weekend over de zit van Hanna Engstrom, het halthouden geoefend met het zwaartepunt terug te brengen en dan ook weer aan te stappen met het zwaartepunt en geen enkele andere hulpen. In het begin snapte Ilse het niet zo, dus moest ik toch even helpen met een beenhulp of teugelhulp, maar na een poosje begon ze aarzelend te reageren op mijn zwaartepunt. Ook een paar pilatus oefeningen voor het paard gedaan en een beetje lengtebuiging, voorwaartsneerwaarts en ondertreden op de volte maar dan nu weer wat meer buiging gevraagd dan de vorige trainingen.


   Jan 14

14-01-2011 Banita: 3e trailertraining

Eerst weer even aan het oefenen met de trailer. Dit keer bij daglicht en met de klep open. Nou dat was een heel ander verhaal. “No where near that thing” zei ze. Uiteindelijk de klep op anderhalve meter genadert en aan de zijkant durfde ze ruiken. Helaas heeft ze ook ontdekt dat er wat gras voor de klep groeit en daar waar we circling game enzo doen. En nu duikt ze dus continu met hoofd naar beneden. Ik bleef afwisselend wat oefeningen vragen, maar ze ging weer met de kont van me af staan op een afstandje en vervolgens schrapen. Hmmm is dat nou zoiets van verdorie laat me eten, of is het toch een soort stress doordat alles zo in het daglicht toch een stuk spannender was. Ik ben er nog niet helemaal uit. Schrapen is wel haar favoriete dingetje…

Afsluitend nog even lvo op de volte gedaan. Ging niet onaardig, als ik zo dichtbij ben concentreerd ze zich beter en vindt ze het allemaal leuker om te doen. Ze houdt wel van de aandacht.


   Jan 14

14-01-2011 Banita: fatsoen bij het voeren

Banita staat om elk wissewasje met haar voorbeen te schrapen of tegen de wanden of de deur te rammen. Als er eten moet komen, als ze naar buiten mag, als Ilse en ik samen gaan trainen en haar achter laten. Dit wil ik haar graag afleren door dit te negeren en te belonen als ze rustig staat. Bij alles wat ik doe draai ik haar dus de rug toe als ze dit gedrag vertoont en geef aandacht aan 1 van de andere paarden, of zij krijgen er nog een plukje hooi bij (tijdens voertijd). Zodra ze stil staat, beloon ik haar met stem en ga direct naar haar toe of ze krijgt direct haar eten. Het vergt een hoop geduld, maar er is al enorm verbetering in het gedrag gekomen! Ik ben benieuwd hoe dit er over een maand uitziet!

Bij het voeren van hooi scheurde ze dit direct uit mijn handen zodra ze er bij kon. Ik stuur haar dus steeds achteruit als ik voer, en als ze niet voldoende afstand neemt, moet ze wachten, dan krijgt ze niks. Maar soms let ik niet voldoende op en gebeurd het dus toch nog wel. Maar we houden vol! Ik weet zeker dat we ook hier succesvol zullen zijn.


   Jan 13

13-01-2011 Banita: 2e trailertraining

Vanavond weer even met Banita getraind bij de trailer. Ik heb de klep nog dicht. Ze vindt hem nog heel spannend, maar gaat er nu al wat sneller aan ruiken en vandaag ging ze niet alleen de zijkant ruiken, maar ook de achterkant. Ze durft nu ook al tussen mij en de trailer door te lopen in de squeez game en dat beide kanten op. Er naast tussen mij en de trailer stil staan is echt nog teveel gevraagd. Volgende keer wil ik de klep naar beneden doen en kijken of ik haar zo ver kan krijgen dat ze haar hoofd er boven durft, of misschien zelfs wel aan de klep ruiken.

Na de trailer hebben we nog wat 7 games van Parelli gedaan en als laatse wat Academische dressuur. Lengtebuiging, voorwaartsneerwaarts, ondertreden aan de hand. Vandaag was ze weer iets soepeler en zag je dat ze wat makkelijker buiging geeft zonder uit te zwaaien. Ze wil ook al mooi voorwaarts zakken met de hals. Ze is duidelijk gewend altijd van 1 kant geleid te zijn dus is ze op de andere kant nog erg onzeker, maar ik besteed er ook aandacht aan bij het naar buiten en binnen zetten, dus ze krijgt voldoende training erin. Al snel zal ze niet anders meer weten dan dat het heel normaal is dat ik aan beide kanten loop.


   Jan 12

12-01-2011 Ilse: lossgelassenheit van de ruiter

Weer lekker met Ilse te rijden geweest. Vandaag getraind op het loslaten in mijn lijf en het bouwstenen op elkaar zetten. Allow the movement of the horse through your body. Voelen, hoe soepel kan ik mee bewegen, waar zijn in mijn lijf blokkades en ben ik in staat om dat los te laten. Overgangen geoefend door ze te rijden vanuit ademhaling en geen enkele andere hulp. Een overgang van draf naar stap gaat echt super door alleen uit te ademen. Ilse reageert daar echt op en dan wordt het veel vloeiender. Mijn hele lijf kon goed ontspannen zijn en het resultaat was dat Ilse ook heel ontspannen was. Prachtig…. of toch niet. Ze was te ontspannen en te veel op de voorhand, maar ik merkte dat ik dat niet kon oplossen zonder dat ik ergens in mijn lijf ging blokkeren. Hier wil ik toch nog wat meer op oefenen. Hoe kan ik meer gedragenheid krijgen en tegelijkertijd alle soepelheid in mijn lijf bewaren.

Ilse heeft door de achter de rug zijnde pauze niet zo veel uithoudingsvermogen meer, dus toen ze moe werd kon ze de buikspiertjes niet meer zo goed aanspannen en raakte ik de rug wat kwijt. Tijd om met iets positiefs af te sluiten.

Het mooie was dat dit ook een prachtig moment voor Banita was. Banita had heel wat stennis gemaakt, omdat wij uit de stal waren. Schreeuwen, schrapen, tegen de deur trappen met het voorbeen en zelfs een keer draaide ze zich om om haar frustratie op de deur te botvieren met haar achterbenen. Toch had ze zich uiteindelijk neer gegeven en was op haar rustplekje gaan staan met een been op rust. En op zo’n rust moment kon ik mooi weer terug komen, zodat ze leert dat we ook wel weer terug komen als ze zich niet druk maakt.

Wat een topperds heb ik toch!


   Jan 11

11-01-2011 Banita: 1e trailer training

Vandaag even rond de trailer wat Parelli games gedaan, totdat ze er aan durfde ruiken.

Daarna nog wat aan de hand geoefend. Dit was voor t eerst dat ik met haar in t donker werkte en was toch te zien dat ze dat nogal erg spannend vond. Ze wilde steeds dat ik tussen haar en het donker stond, dus stil staan was maar op 1 kant mogelijk. Niet getreurd, dan zetten we dat toch zo in scene? Hoofd laag en links en rechts gaat eigenlijk al heel goed… of eerder gezegd hoofd laag gaat heel goed en iets hoger links rechts ook. Echt laag hoofd links en rechts doen zonder balans te verliezen en een stap te zetten valt nog niet helemaal mee

Linksom en rechtsom stappen ging vandaag ook wat moeilijker. Concentratie was niet zo eenvoudig in het donker, dus schouder van me af duwen resulteerde in stil gaan staan en dan vroeg ik voorwaarts en dan kwam haar schouder weer. Ze begint echter al beter te begrijpen wat ik van haar wil, dus we gaan vooruit. Ben nog wat aan het zoeken naar de juiste dosering. Soms wat te veel of verkeerd en dan gaat ze met haar kont van me af achterwaarts aan de lijn trekken. Opnieuw opzetten en verder maar weer. Al doende leert men!

Ze is helemaal gek op knuffels, dus belonen is makkelijk.


   Jan 09

09-01-2011 Ilse: Gremlins

Gremlins, ofwel beperkende gedachten

Doordat ik het nieuwe met Banita allemaal ineens wel erg spannend vind, slaat het ook een beetje over naar de omgang met Ilse. Ineens ben ik me weer bewust dat een paard toch echt wel een paard is. Ik had natuurlijk al een hele tijd niet echt meer met haar kunnen trainen, dus ik wilde haar vandaag heel graag even aan de hand trainen en even rijden. Nu ze echter dominantieverhoudingen met Banita aan het zoeken is, was ze nogal chagerijnig ook naar mij. Het vooruitzicht om op een weinig getraind en chagerijnig paard te gaan rijden vond ik toch wel eng. Wat een angsthaas ben ik ineens zeg. Allemaal Gremlins voor mijn ogen. Het verrast mezelf en valt me nogal tegen! Dit had ik allemaal helemaal niet verwacht. Maar goed, toch met opgezadeld paard en cap in de aanslag naar de bak getogen. Alle Gremlins weggejaagt en Adem innnn adem uit…..

Extra bemoeilijkende factor was dat Banita de stal afbrak, en alles bijelkaar gilde omdat haar leider natuurlijk voor t eerst even weg was. Ik had nog getwijfeld of ik het bovenluik nou moest dicht doen of niet, maar ja dan zag ze natuurlijk helemaal niks en zou ze er helemaal niks van begrijpen. Dus toch maar het risico genomen om het bovenluik open te houden. Ilse schrok elke keer als Banita stond te rammen. Toch kon ik de angst van me afschudden en me uiteindelijk concentreren op Ilse. En Ilse liet me niet in de steek!

Mijn doel was vandaag om alles lekker wat te stretchen, dus de buiging en het voorwaartsneerwaarts met ondertredend achterbeen. Kortom soepel maken in ontspanning. Puur in eenvoudige stap en draf op rechte lijnen en voltetjes. Er stonden allemaal balkjes en jerrycans in de bak, dus daar kon ik leuk omheen figuren rijden en zo moest Ilse ook opletten. Dat was wel handig voor ons beide om ons meer te concentreren en creatief te worden. Ze was mooi voorwaarts en al vrij gauw soepeler. Wat was dat weer fijn om op haar rug te zitten!!!! Heerlijk En ik kon aan Ilse ook merken dat ze het heel fijn vond. Ze brieste en had de fleur erin.

Zodra we terug kwamen kalmeerde Banita ook weer. Voor haar de les dat we wel even weg gaan, maar ook weer terug komen. De stal was een puinhoop, dus na Ilse verzorgd te hebben, daar de boel ook maar weer even op orde gebracht en toen ze allemaal met een lekkere pluk hooi beloond.

En ik dolgelukkig naar binnen voor een bakkie, omdat dit vertrouwen in ieder geval weer was hersteld en Ilse nu ook weer happy met mij was.


   Jan 09

09-01-2011 Banita: bewegen met dressuurzadel

Vandaag naar aanleiding van een tip van vrienden de bak meer afgezet zodat er meer aanleuning was bij het longeren. Toch vertoonde ze het zelfde gedrag weer. De kont wegdraaien en aan het eind van de lijn met hoog hoofd blijven staan. T was niet beter maar ook niet erger, dus ik wil me er ook niet te druk om maken. Mijn man hielp gelukkig vandaag want dan kon ik ook het zadel even opdoen, zodat ze dat niet helemaal vergeet. Dit voelt natuurlijk voor haar weer anders dan een spring zadeltje. Even nog geen stijgbeugels eraan maar wel even met de bladen geflapt en er op geslagen voor het geluid. Vond ze totaal niet eng. De menzweep vond ze echter wel een raar ding. Even laten ruiken en toen haar er mee geaaid. Toen had ze er al wat meer vertrouwen in.

Longeren ging verder wel goed, maar ze werd steeds frisser en wou op een gegeven moment ook niet meer netjes in stap over. Daar dus op beide handen op geoefend. En met 1 keer een brave reactie naar stap gelijk beloond en gestopt. Volgende keer mijn lichaamstaal nog wat beter analyseren en even weer proberen of het dan alleen lukt.

Tot mijn verassing vind ik het toch allemaal wel heeeeel erg spannend met zo’n nieuw paard. Ik moet echt mijn best doen om mezelf tot ontspanning te brengen. Adem innnnnnnn, adem uit……, aarden….


   Jan 08

08-01-2011 Banita: voor t eerst in de bak

De sneeuw en het ijs was gesmolten, dus vandaag voor het eerst echt gaan trainen in de bak. De bak was wel heel nat, maar onder mijn zeiltje was het nog redelijk droog. Vorig jaar had ik door alle sneeuw in de winter weinig kunnen trainen, dus heb ik in November een zeil bij de bouwmarkt gekocht van 8×10, waarmee ik een hoek van de bak bekleed heb. Als er dan sneeuw ligt, kan ik het zeil schoonvegen en in ieder geval op een kleine volte wat trainen.

Dus vandaag 3 kwartier geworsteld in de storm en regen om mijn zeil op te rollen in mijn eentje en vervolgens met Banita aan de slag, zodra het een klein beetje was opgehouden met regenen. Ik heb haar dek opgelaten want in de wind was het niet te doen om die af te halen en eerst de stal in was ook geen goede optie, omdat ze daarvan nogal in de stress raakte, omdat de andere paarden nog buiten waren. Beginnen met een totaal gespannen paard heeft ook geen zin.

Nageven hoofd laag, links en rechts begint ze al heel goed te begrijpen. Ik vraag nog niet erg laag, want ik ben heel blij met de reactie die komt en dat wil ik graag zo houden. Don’t overdo het tenslotte. We hebben alle tijd .

Vandaag dus voor het eerst buiging en voorwaarts-neerwaarts in beweging. Het onder stappen doet ze van nature eigenlijk al heel goed en ik vond haar vandaag eigenlijk al best soepel zowel naar links als naar rechts. Ik heb dus ook even gelongeerd. Zowel in stap als in draf. Dan raak ik de buiging weer wat kwijt, maar ik wil zuinig zijn met hulpen, dus weer naar werken aan de hand. Ze komt echt met haar neus naar mijn hand en dan ben ik zo trots op de buiging die ze dan echt geeft! Dat me dat in al die tijd nou nog niet gelukt is met Ilse zeg… Misschien less is more? Of misschien is die neus tegen mijn hand ook wel een soort ongehoorzaamheid? Ik weet het niet. Maar even kijken hoe het zich verder ontwikkelt.

Met het longeren ben ik nog wat aan het rommelen om haar voorwaarts te houden. Ik weet niet precies wat er fout gaat, maar na anderhalf of 2 rondjes draait ze ineens haar achterwerk van me af en gaat achterwaarts lopen. Ik lette heel erg op dat ik maar heel kort op elke hand deed en dan weer van hand veranderde, dus wat dat nou kan zijn? Te veel druk? Onduidelijke lichaamstaal van mij? Of is ze gewoon ongehoorzaam? De longe hangt mooi door steeds, totdat ze wegdraait en achterwaarts gaat. Ze begrijpt follow the feel op zich wel, dus bleef ik gewoon staan met uitnodigende houding en gelijke druk op de longe, uiteindelijk kwam ze dan wel wat naar me toe en kon ik haar wel weer op de volte leiden, maar had nog niet eerder met dit bijltje gehakt en wist dus ook niet goed wat ik er mee moest. In haar oude omgeving ging longeren eigenlijk prima.

Aan de hand wel de trainingssessie op een heel positieve manier kunnen afsluiten. Al met al best heel tevreden.


   Jan 04

04-01-2011 DVD Horsenalities Pat Parelli

Parelli Horsenality Chart

Heb vanavond een DVD over horsenalities van Pat Parelli zitten kijken. Parelli verdeelt paarden over 4 quadranten. Hierbij is van belang of een paard extrovert of introvert is. Dat wil zeggen erg geïnteresseerd in de omgeving of meer in zich zelf gekeerd. Een ander aspect is of een paard de linker of de rechter hersenhelft gebruikt. De rechter hersenhelft is het instinct. Het vluchten, vechten, automatisch gedrag. De linker hersenhelft is het gedeelte waar het paard mee nadenkt, probeert te begrijpen wat je van hem wilt, of hoe hij in een situatie moet reageren.

Paarden die extrovert zijn en waarbij de rechter hersenhelft domineert, zijn paarden die heel schrikachtig zijn en altijd alert. Wil je deze paarden goed kunnen trainen, dan moet je er voor zorgen dat ze zich veilig voelen.

Introverte paarden waarbij de rechter hersenhelft domineerd, hebben zich vaak in zichzelf teruggetrokken. Ze hebben geen interesse in de omgeving. Deze paarden worden vaak verkeerd begrepen. Ze worden als brave sul gezien. Maar trek je ze uit hun droomwereldje, dan kunnen ze ineens zo reageren als extrovert rechterhersenhelft paarden. Dan komt de wereld ineens heel erg op hun af. Deze paarden moeten eerst comfort ervaren voor je goed kunt trainen.

Introverte paarden met de linkerhersenhelft dominerend, zijn paarden die ook niet geïnteresseerd zijn. Ze hebben het graag gemakkelijk. Eten is de grootste hobby en ze zijn moeilijk te motiveren. Ze vragen zich af waarom ze iets zouden moeten doen. Bij deze paarden moet je de drive vinden. Wat motiveert ze. Geef ze een reden waarom ze iets zouden doen.

Linkerhersenhelft extroverte paarden zijn paarden met veel go. Ze zijn druk met de omgeving bezig, en zijn overal in geïnteresseerd en kunnen zich vaak moeilijk concentreren. Ze zijn ondeugend, wel heel slim en ook speels. Voor hen is het spelenderwijs trainen en leren het beste. Veel afwisseling.

Openbaring! Goh wat is Nobel een left brain extrovert typetje! Altijd afgeleid, met dingen om hem heen bezig, boordevol energie. Gogogo. En wat leuk dat ik daar nu weer handvaten voor heb. Ik ben te precies met hem en ik ben saai voor hem. Je kunt dus ook te langzaam gaan voor een paard. Speed up en be creative en lach om foutjes. Leuk! Gaan we weer mee aan de slag.

Tiemen zat tussen de introvert-rightbrained en introvert-leftbrained in. Hij leek het braafste paard van stal maar kon ineens exploderen en onbetrouwbaar zijn. Had ik deze DVD toen maar gezien. Dan had ik hem veel beter kunnen begrijpen en trainen.

Ilse is overwegend een introvert-leftbrained paard, met een klein beetje van extrovert-leftbrained paarden. Een versnapering is voor haar een enorme motivator.

Banita moet ik nog beter leren kennen. Ik zie in haar van alle 4 quadranten wel eigenschappen. Misschien kan ik hier met een paar maandjes meer zinnigs over zeggen.


   Jan 03

03-01-2011 Les bij Ria met Banita: omgangsvormen en zadel passen

Aangezien we met Banita nog trailer training moeten doen totdat ik in mijn eentje kan laden en lossen heb ik Ria gevraagd om bij ons te komen. We hebben in de paddock even wat omgangsvormen gedaan. Het bleek dat ik al weer te lief en te voorzichtig was. Banita reageert al heel snel met het hoofd omhoog en dan denk ik dat het al te veel druk is, maar volgens Ria is het van Banita meer een soort van protest en ook een wat dominant gedrag, zo van ik ben groter dan jou. Leerzaam. Meer op mijn strepen staan dus. Toch prettig als er ook even iemand mee kijkt. Ik ben altijd alleen bezig met die paarden. Met zo’n jong ding is dat best lastig. Nog even oefenen met voeten optillen en dergelijke samen met mijn instructrice. Dit moet makkelijker gaan en behoeft dus nog wel wat oefening en hier mag ik ook wat duidelijker in zijn naar Banita, alsmede ook het halster omdoen. Banita kan wat flauw doen wat ik vertaald had als onzekerheid. Goh wat een ander paard is dit zeg! Heerlijk dat ik nu al zo veel mag leren. Ze is er nog maar net

Als laatste even zadels gepast. Ik heb er 3 en mijn KN paste haar als gegoten en ze kan er eventueel ook nog een klein beetje in groeien, dus dat komt goed uit. Voorlopig hoeft het nog niet uit de kast, maar dan weten we dat in ieder geval.


   Jan 03

03-01-2011 Les bij Ria met Nobel: klaar voor de ruiter

Nu mijn instructrice toch bij ons was, zij we ook nog maar even met Nobel bezig geweest met de 7 games van Pat Parelli. Hij doet het echt heel erg goed en mijn instructrice dacht dat het tijd werd om er eens een kind op te zetten. We gaan eens een keertje een afspraak maken voor een zaterdag middag. Ze wist wel iemand die wel zou willen en kunnen helpen met ruitermak maken.

We hebben het ook nog even over het hapgedrag van hem gehad en het vreemde alsmaar weer slikken. Ik ben toch wel goed bezig met hem. Het is gewoon zijn karakter en hoort ook wel wat bij Shetlanders. Zij heeft er ook 2 en die doen het ook allebei. Gewoon terugbijten zoals paarden dat ook bijelkaar doen en verder consequent zijn.


   Jan 01

01-01-2011 Banita: desensibilisatie

Ook al is Banita wel het een en ander gewend, dat wil niet zeggen dat ze alles dan ook gelijk maar prima vindt in deze nieuwe situatie waar alles vreemd voor haar is. Waar ik haar bij de fokker makkelijk heb kunnen poetsen en overal heb kunnen aanraken, vindt ze het nu toch allemaal niet zo vanzelfsprekend. We moeten dus een beetje opnieuw desensibiliseren. Vandaag geoefend met dat ik haar overal kan aanraken zonder dat ze daar gespannen van hoeft te worden. Ze vindt haar hoofd en hals helemaal prima, verder naar achteren is al iets spannender, dan gaat ze al opletten en haar benen vindt ze toch wel nog spannend, met name haar rechtervoorbeen. Dit kan een indicatie zijn dat dat het meest dragende voorbeen is. Interessant.

In de stal wat kleine oefeningen gedaan als vragen om terug te stappen, de achterhand te wijken, de voorhand te wijken. Opzij stappen. Gaat allemaal heel prima. Het lijkt erop dat ze in alles gewend is om aan de linkerkant benaderd en geleid te worden. Mij aan haar rechterkant vindt ze maar vreemd en vertrouwt ze eigenlijk niet. Van stal naar buiten ga ik dus met opzet rechts lopen en terug links, zodat ze beide kanten gelijkelijk went en normaal gaat vinden. Dit hebben we straks nodig in het werken aan de hand.


   Jan 01

01-01-2011 Ilse: rust roest

Na 2 weken stil gestaan te hebben vandaag even gelongeerd op een stukje wat glibber vrij was. Een stukje van ons gazon en pad en pleintje. Maar even kort gehouden, aangezien we zo lang niks gedaan hadden. Ilse had er nu wel weer zin in, maar zo in het donker en op de ongewone plaats vond ze het best wel een beetje eng, dus de stelling en buiging viel nog niet mee. Ze wou graag 2 ogen naar buiten draaien om de boel in de gaten te houden. Wie weet zit daar in het donker een monster!

Ik had op een pat parelli filmpje gezien dat als je heel snel achterwaarts en aandraven afwisseld, dat je dan een gedragenere gang krijgt, dus die hebben we er even tussen gegooid. Nou dat was inderdaad erg leuk. Eerst was Ilse wat geschrokken van mijn verhoogde energie, maar ze begreep al snel wat de bedoeling was en ging al snel in een soort van passage achtige pasjes draven. Helaas gleed er toch een voetje even uit en toen was haar vertrouwen geschaad en vond ze het spelletje niet leuk meer.

Nog even wat schouderbinnenwaarts en travers gedaan om haar weer wat soepeler te krijgen en de achterbenen er onder. De buiging in de travers ging super goed, zelfs zonder aanleuning. Toch wel leuk hoe je soms na een pauze ineens iets kan wat je daarvoor nog niet kon (zonder aanleuning). Het ondertreden moet duidelijk weer aandacht krijgen!


   Dec 29

29-12-2010 Banita: Het allereerste begin

Nageven vragen in stilstand

Banita is er nu een weekje. Ze is natuurlijk nog lang niet gewend, maar ook oefenen hoort bij het wennen. Ze is bij de fokker een aantal weken onder het zadel geweest, maar ik wil Banita helemaal van het begin af volgens de academische rijkunst opleiden, dus ga ik ook weer helemaal bij het begin beginnen. Dit betekent de eerste tijd werken aan de hand om haar soepel en sterk te maken en haar balans te verbeteren.

De eerste oefening is nageven op druk. Het hoofd laag vragen in stilstand, waardoor een paard gaat ontspannen en de rug wat stretched. Banita had al heel snel in de gaten wat de bedoeling was en deed haar best. Ze kan nog niet heel laag, dan verliest ze haar balans en stapt vooruit. Daarna vragen om na te geven naar links en rechts. Ook dit nog niet te ver, anders verliest ze de balans weer en verzet ze een voet.

Mijn eerste indruk is, dat ze rechtsgebogen is, met de lange, slappere kant aan de linkerkant en de sterkere, strakkere kant aan de rechter kant. Naar rechts nageven gaat in ieder geval op dit moment makkelijker, naar links heeft ze duidelijk meer moeite. Dan wil ze verstappen of draait haar hoofd de verkeerde kant uit. Nu dus eerst alleen geconcentreerd op de stelling de goede kant uit en het zo klein gehouden dat ze niet verstapte.

Verder wat Pat Parelli dingetjes geprobeerd aan te leren, die altijd handig zijn in de omgang. Allereerst friendly game, waarbij ik met de achterkant van de zweep haar krabbel overal. Ze moet me gaan leren kennen en leren wanneer ik wat van haar vraag en wanneer ze kan ontspannen en ik haar beloon. Het is ook een desensibilisatie. Jojo game: wiggel met vinger of touw = achteruit en uitnodigen om weer naar me toe te komen. Driving game: achterhand van me af laten draaien door van afstand druk uit te oefenen en voorhand van me af. Dit alles gaat goed en leert snel. Met de eerste neiging ben ik tevreden en dan begrijpt ze ook meteen de bedoeling. Al gauw geeft ze me 1 of 2 passen.


   Dec 28

Huisvesting

De bestrating voor de stallen

Onze paarden staan gedurende de wintermaanden van ca. 19.00 uur tot ca. 08.00 uur op stal. De rest van de dag brengen ze door in het Paddock Paradise. Naarmate de dagen lengen blijven ze steeds langer buiten. Afhankelijk van de weersomstandigheden, blijven ze dan vanaf eind maart/begin april tot eind september/begin oktober dag en nacht buiten.

Voor Tiemen en Ilse pasten we eerst stripbegrazing toe, later toen Tiemen er niet meer was en Nobel en Ilse ons domein regeerden, hebben we dat ook een tijd nog gedaan. Sinds een jaar hebben we nu het paddock paradise.

Ilse en Nobel lopen op het track. Banita staat nu overdag nog in de paddock. Als de paarden voldoende aan elkaar gewend zijn en de track goed en veilig begaanbaar is, dan gaan we haar voorzichtig introduceren op het track.


   Dec 28

Stallen

rechts Ilse haar stal, links vroeger Tiemen nu Banita

De paarden hebben een stal van 3,5 bij 3. De bovendeur naar buiten staat eigenlijk altijd open en ze hebben ook een luik aan de binnenkant dat eigenlijk altijd open staat. Dit geeft extra bewegingsvrijheid. Nobel heeft een iets kleinere stal achterin en helaas geen buitendeur, maar hij kan met zijn hoofd over een groot gedeelte van de stal wand heen, die is laag gehouden, zodat hij alles kan zien.

Op de bodem hebben we dikke rubber platen met daarop op het moment hennep. We begonnen ooit met stro, maar daar vrat Ilse zoveel van dat ze met een verstopping in de kliniek kwam te staan. Daarna hebben we een paar jaar vlas gehad, maar dat blijft zo slecht liggen en ligt altijd in de hoeken. Sinds we rubber op de bodem hebben is het niet zo’n probleem meer, maar ook hennep blijft niet zo heel goed liggen. We hebben eind vorig jaar een test gedaan met stropellets en dat is heel erg goed bevallen. Het maakt een mooi stalbed. Er is echter zo moeilijk aan te komen. We wachten al sinds begin december (februari nu), dus doen we het steeds bij gebrek aan beter met Hennep van de Fixit. Prijzige oplossing!

Ilse en Nobel zijn hele nette stalgebruikers. De mest komt in een hoek en wip je zo in de stalboy. Banita is verschrikkelijk. Die mest midden in de stal en roert het dan door alle strooisel heen. Er is geen beginnen aan. Elke dag de hele stalinhoud zeven. Je hebt er veel werk van en dan nog is het niet zo schoon als ik wel zou willen. Hopelijk verandert dit nog met de tijd.


   Dec 28

Banita

Banita in de paddock, feb 2011

Vlak voor de kerstvakantie 2010 is Banita in onze kudde opgenomen. Banita is een KWPN merrie, gefokt door Post in Middelbert, met een hoog percentage volbloed (v. Watermill Swatch XX, mv Zuidhorn) en geboren in 2006. Haar hele leven heeft ze bij Post op stal of in de wei doorgebracht en daar is ze eind 2010 ook zadelmak gemaakt.

Lang heb ik naar haar gezocht, vele paarden bekeken en eindelijk wist ik: dit is ze. Ze beweegt fantastisch, is mooi en heeft een goed karakter. Ze is volledig bruin met enkele witte haren op het voorhoofd en een iniminie schattig wit snebje.

We kennen haar natuurlijk nog niet erg lang, maar het is een lief, zachtaardig en cool paard. Ze is gek op knuffelen en legt graag haar hoofd in je handen. Ze kan wel erg ongeduldig zijn, met name als ze vindt dat het tijd voor hooi is, om naar buiten of naar binnen te gaan, of om op te houden met een oefening. Dat laat ze duidelijk merken, door met haar voorbenen tegen de stalwand of -deur te rammen of te schrapen. Ook als ze jaloers is op mijn aandacht voor Ilse, of als ik met Ilse naar de bak ga, terwijl Banita op stal staat, of Ilse naar stal haal om op te zadelen, terwijl zij in de paddock staat.

We zijn nog in de gewenningsfase. Initieel vond ik het wel heel erg spannend met haar. Ik was zo bang dat ze ergens van zou schrikken en dan haar zelf of mij zou verwonden. Ik had er nooit bij stilgestaan dat dit toch wel anders is, dan jonge paarden vanaf veulen op te voeden. Die kleintjes ken je van haver tot gort, Banita is totaal nieuw en toch al bijna 5. Je weet dus helemaal niet hoe ze op al die nieuwe dingen gaat reageren. Het valt gelukkig heel erg mee. Het is een stoere onderzoekende dame. De vluchtreacties blijven beperkt tot een sprint van een paar meter en daarna wordt er gekeken of die sprint nodig was.

Ik ben gewoon helemaal overnieuw begonnen. Net gedaan alsof ze nog helemaal niks kende. Vanaf overal aanraken, tot voetjes optillen, etc. We doen ook wat Pat Parelli 7-games en zijn helemaal onderaan begonnen met de trap van de Academische Dressuur. Voltes stappen aan de hand, waarbij we haar buigzamer maken en het binnenachterbeen animeren om onder te treden.

Je kunt hier kijken hoe het nu gaat met de lessen en trainingen met haar.

 


   Dec 28

Paradise

Nobel en Ilse op het track mei 2010

Ik ben iemand die altijd blijft nadenken over het welzijn van de paarden. Paddock, wei, hit-actief, alles onderzocht en uiteindelijk gevallen voor het Paddock paradise concept. Enkele jaren geleden vroeg ik het boek van Jamie Jackson op mijn verjaardag. Dit werd in de vakantie gelezen en vervolgens begon het denkproces en het zoeken naar ervaringen van anderen op het internet. Eerst hebben we een proef opstelling geprobeerd en vervolgens gingen de vaste palen in de grond. De lengte van het track is nu ca. 270m? Ons totale oppervlak incl. huis en erf is 4400m2. We hebben inmiddels alle seizoenen een keer meegemaakt en er is geen dag geweest dat de paarden niet naar buiten konden. O.K. soms was het erg nat, soms was de bodem knoerthard bevroren, maar altijd hebben we het veilig genoeg geacht om ze het pad op te kunnen sturen.

Er zijn nog wel wensen ter verbetering en het lijkt me leuk om ook hierover onze belevenissen bij te houden. Hoe is het met de conditie van het pad, hoe is het met de conditie van de wei. We hebben het afgelopen jaar al een heel leertraject gehad. Ook dit jaar zal er nog wel genoeg te leren zijn.

Toekomstige wensen: veilige schuurgelegenheid, natuurlijke elementen, aansluiten stal op het track waardoor totale lengte ca. 300m wordt, modderplaats beter begaanbaar en ten alle tijde nat houden, paden minder modderig en meer zanderig, verlichting achter, meer voerplaatsen en bakslowfeeder met dakje helemaal achterin om nog meer beweging te stimuleren, eenvoudiger water geven. Van meerdere maaltijden per dag naar altijd ruwvoer beschikbaar (testen of het gaat).




   Dec 28

Nobel

Nobel op zoek naar de lekkerste hapjes

Nobel v.d. veldakkerslaan. Onze kleine rakker, kruising Shetlander, mini Appaloosa kwam in 2008 bij ons. Flauw dat er in zijn paspoort afstamming onbekend staat, maar ja, zo zijn de regels m.b.t. stamboeken nou eenmaal. Hij was 1 jaar. Nu zou ik het nooit meer doen. Zo’n jong ding hoort in een echte kudde thuis, maar ja. Wijsheid achteraf. Onze Nobel bleek uiteindelijk klophengst en er was lange tijd geen land mee te bezeilen. Hij was bedoeld als gezelschap voor onze merrie, maar ook voor haar was het geen gemakkelijk heerschap. Na lang wikken en wegen hebben we toch het risico genomen om hem te laten opereren bij Paardenkliniek Garijp. Een rib uit ons lijf, maar de redding voor onze vent. Anders had hij nooit ergens terecht gekunt. Hij werd inderdaad rustiger, maar is nog steeds een enorme uitdaging. Hij traint Ilse elke dag minimaal 30 keer in de levade 😀

Hij is heel onderzoekend, eigenlijk nergens bang voor en altijd enthousiast. Aandacht en stil staan is voor hem dan ook het moeilijkst wat er is. Spelen kun je met hem als de beste. Ik heb hem zelf alles geleerd en je zou er zo op kunnen stappen en er mee wegrijden, ware het niet dat hij zo klein is en voor kinderen toch echt wel een hele hand vol met zijn karakter. Vaak ben ik niet met hem bezig, maar soms krijgt hij het hoofdstelletje om en sturen we de bak of het paddock paradise door. Andere keren doen we Pat Parelli waar hij echt super in is, maintain gate and direction is echter een verhaal apart!

Happen is meneer zijn grootste hobby en verslaving. Hij wil wel, maar kan het niet laten. Sinds kort hebben we Chris Irwin ontdekt en zijn methode wat toegepast. Dit heeft al veel verbetering gebracht.


   Dec 28

Ilse

Ilse 4 jaar oud

Ilse v.d. Haanestate om precies te zijn. Friesche merrie geboren 8 mei 2002 (v Abel, mv Doeke). Voor het eerst gezien toen ze 10 maanden was. Met een enorme kopstoot maakte ze gelijk een onuitwisbare indruk. Ik was verliefd. Een paar weekjes later werd ze afgeleverd bij haar nieuwe woonplek. De kudde van de buren. Tiemen, een merrie van 13, een jongere merrie, een twenter en een ander veulen. Een perfecte plek om op te groeien.

allereerste keer rijden Ilse voorjaar 2006

Toen we een eigen plek met stal en weiland hadden kwam ze samen met Tiemen naar huis. Al jong ging ik met haar wandelen en wende ze geleidelijk aan alles. We zijn gestart met de 7 games van Pat Parelli, daarna lessen bij Ria Dijkstra en al snel ook bij Peter Spahn.

Helaas moest Peter veel van zijn lesklanten opzeggen als hij zelf nog aan trainen toe wilde komen. We gingen naar wedstrijd en waren binnen no-time L2 en vervolgens M1. Toch had ik steeds maar het idee dat het niet goed zat met de zogeheten basis.

Ilse april 2011

Mijn vriendin en ik gingen op zoek. Er moest toch meer zijn. En er was meer. Via een workshop Klassieke dressuur van Nelly Abbenes kwamen we uiteindelijk terecht bij de Academische dressuur en starten onze lessen bij Natalie v.d Meide van www.fijnerijkunst.nl. We begonnen weer helemaal van voor af aan, maar gaandeweg werd alles beter. Eindelijk een goede basis om verder te trainen. Ilse groeide uit tot een trotse dame met nog altijd een goed hart.

 

 

 

Kijk hier voor de lessen of trainingen met Ilse.

 


   Dec 28

Tiemen

Tiemen, hier 16 jaar oud

Tiemen, een Friese ruin met een heel bijzonder karakter. Hij was mijn eerste echte eigen paard. Een prachtig trotse bouw en veel behang. Een plaatje met een fantastische uitstraling. Iedereen werd op slag verliefd op hem als ze hem zagen. Ik heb van hem mogen genieten van zijn 8ste tot zijn 17e. Geen uitblinker ergens in (wel in guitigheid!), maar een enorm veelzijdig paard. Je kon alles met hem. Ik heb van de B tot de M1 dressuur met hem gereden en ook voor de kar misstond hij beslist niet. We haalden zelfs ons koetsiers bewijs met hem. Hij was eens de ster op het ijs voor de arreslee met de kampioen in Thialf en hij had een glansrol bij ons huwlijk. Hij liep ooit in de friezenkoers in Wolvega en soms in 4-tal of voor de arreslee in shows in Stoeterij “Het Swarte Paerd” te Hemrik. Een klein sprongetje op zijn tijd, lange buitenritten, vrijheidsdressuur en kunstjes. Hij draaide zijn hoef er niet voor om, vooral als er een wortel mee verdient kon worden.

Helaas voor hem was hij mijn eerste paard. Ik wist van toeten nog blazen, ookal heb ik als kind alle paardeboeken uit de bibliotheek verslonden. Een mensen leven is niet genoeg om alle kennis te verzamelen over paarden.

Tiemen was een Oege uit een Hearke moeder. Standaard reactie als ik vertelde dat het een Oege zoon was: “Oei, een Oege”. En inderdaad hij had gekke dingen. In het begin eindigde elke buitenrit in een wilde galoppade richting huis. Gaandeweg leerde ik trucjes om hem te stoppen en dan leerde hij weer hoe hij daar weer tegenin moest gaan. Hem uit balans brengen bleek uiteindelijk de enige blijvende remedie. Op wedstrijden wist hij feiloos waar de trailer stond. Windrichting trailer, dan werd er gebokt en gevlogen, windrichting de andere kant uit stond de handrem er weer op. Ook in de les was het altijd een feest om te galopperen. Hij deed soms zo gek dat zijn benen hem niet meer konden dragen. Voor de grap zei men dan dat hij voor mij op de knieen lag. Uiteindelijk is alles wel goed gekomen.

Een maand voor zijn verjaardag waar hij 18 zou worden overleed hij aan een ernstige verdraaing in de darmen, tot ons grote verdriet. Hij was het liefste paard wat je je maar voor kunt stellen. Ik heb veel van hem mogen leren!


   Dec 28

Wijs mij de weg

les van Natalie

Niet paardrijdende kennissen vragen je wel eens: “Moet je nu nog steeds naar les? Maar jij kan toch al lang paardrijden?” Aangezien Anky in heel Nederland bekend is, zeg ik dan maar: “Anky heeft ook nog steeds heel regelmatig les en zij is olympisch kampioen”.

Als ruiter ben je nooit uitgeleerd. En het is goed als je een paar ogen hebt die mee willen kijken en je steeds nieuwe input willen geven. Ik heb op dit moment 3 instructeurs. Een instructeur waar ik al jaren met plezier wekelijks les neem is Ria Dijkstra van Hermitage te Lippenhuizen. Ze heeft zich in veel richtingen verdiept en doet dat nog steeds. Zelf heeft ze les van Peter Spahn, waar ik ook een jaar met veel plezier heb gelest. Van centered riding tot Pat Parelli, alles komt voorbij. Ilse is ook door Ria in alle rust en vertrouwen beleerd.

Mijn andere instructeur is Natalie v.d Meide van www.fijnerijkunst.nl te Oosterwolde. Ze is inmiddels instructeur rechtrichten 4e graad en heeft zich toegelegd op de academische rijkunst. Een trainingsmethode die gestoeld is op de kennis van de oude meesters en in leven wordt gehouden door Bent Branderup en vele van zijn studenten. Na een kijkles hadden mijn vriendin en ik in Juni 2009 onze eerste les en ging er een hele nieuwe wereld voor ons open. We hebben eens per maand les en krijgen dan zoveel informatie en nieuwe stof dat we ook wel weer een maand nodig hebben om alles te verwerken en eigen te maken.

Sinds eind februari 2011 komt Marjan Bouma mij donderdags les geven, specifiek voor Banita. Zij geeft al jaren privélessen en verenigingslessen en houdt zich ook bezig met rechtrichten en werken aan de hand. Ze heeft ook les van Natalie gehad en is ook lid van het premium programma van Paardenbegrijpen. Ik had al eerder eens een workshop werken aan de hand van haar gevolgd en ze geeft waardevolle aanwijzingen.

Het wordt tijd dit alles eens voor mezelf te gaan documenteren.

Eerdere instructeurs:
-Herman Wientjes. Van hem meegekregen: fanatiek zijn, toewerken naar, voorwaarts is de eerste vereiste, wat kleine kneepjes, enthousiasme.
Peter Spahn. Van hem geleerd: planmatigheid, hoe was van de week, waar staan we nu en wat is de volgende stap, waar willen we heen, vele oefeningen, trainen is een aaneenschakeling van aanspannen en ontspannen van de spieren, waarbij ontspannen net zo belangrijk is als het aanspannen.
-Prakash Peerenboom. Alhoewel slechts korte tijd, omdat we in de lappenmand raakten en vervolgens in de Academische Dressuur verzeilden, zeer waardevol: nadenken, voelen en nog eens nadenken. Wat vraag ik en krijg ik het ook van mijn paard. Creatiever zijn, je paard steeds weer met iets anders verrassen dan hij verwacht, waardoor je paard op je gaat letten. Zo klein mogelijke hulpen.

Er zijn er nog meer geweest, van allen heb ik waardevolle dingen geleerd, maar dan kan ik wel bladzijden vol schrijven. Beats the purpose :). Als ruiter moet je je eerst ook ontwikkelen, voor je de volle waarde van bepaalde instructeurs weet in te nemen. En op dat niveau ben ik nog maar pas aangeland.

Naast de instructeurs die naar mij met mijn paarden in de praktijk kijken, volg ik sinds januari 2010 ook “les” via het eerder genoemde premium programma van Paarden Begrijpen van Marijke de Jong. Hier is een schat aan informatie te vinden over het trainen van de ruiter, van paarden en het rechtrichten. In tekst en in instructievideo’s, e-books, pdf’s, alsmede in webinars (soort internet uitzending waarbij je via chat ook vragen kunt stellen) is al heel veel waardevols vastgelegd. Hier bestudeer ik regelmatig alle informatie.

Dan zijn er natuurlijk ook nog boeken en DVD’s waar veel van te leren valt. Hier heb ik een aparte categorie voor aangemaakt. Als ik dingen uit boeken of DVD’s op pik, wil ik dit ook graag in het blog vastleggen, zodat ik dit altijd weer kan vinden.


   Dec 28

Onderweg!

2011 Een nieuw jaar, een nieuw begin. Welkom op mijn nieuwe blog. Eigenlijk had ik al eerder willen beginnen. Tijdgebrek en gebrek aan kennis over blogs hebben er voor gezorgd dat het wat langer heeft geduurd. Hier vind je regelmatig updates over mijn leerweg met betrekking tot paarden trainen en alles erom heen.