Weer lekker met Ilse te rijden geweest. Vandaag getraind op het loslaten in mijn lijf en het bouwstenen op elkaar zetten. Allow the movement of the horse through your body. Voelen, hoe soepel kan ik mee bewegen, waar zijn in mijn lijf blokkades en ben ik in staat om dat los te laten. Overgangen geoefend door ze te rijden vanuit ademhaling en geen enkele andere hulp. Een overgang van draf naar stap gaat echt super door alleen uit te ademen. Ilse reageert daar echt op en dan wordt het veel vloeiender. Mijn hele lijf kon goed ontspannen zijn en het resultaat was dat Ilse ook heel ontspannen was. Prachtig…. of toch niet. Ze was te ontspannen en te veel op de voorhand, maar ik merkte dat ik dat niet kon oplossen zonder dat ik ergens in mijn lijf ging blokkeren. Hier wil ik toch nog wat meer op oefenen. Hoe kan ik meer gedragenheid krijgen en tegelijkertijd alle soepelheid in mijn lijf bewaren.
Ilse heeft door de achter de rug zijnde pauze niet zo veel uithoudingsvermogen meer, dus toen ze moe werd kon ze de buikspiertjes niet meer zo goed aanspannen en raakte ik de rug wat kwijt. Tijd om met iets positiefs af te sluiten.
Het mooie was dat dit ook een prachtig moment voor Banita was. Banita had heel wat stennis gemaakt, omdat wij uit de stal waren. Schreeuwen, schrapen, tegen de deur trappen met het voorbeen en zelfs een keer draaide ze zich om om haar frustratie op de deur te botvieren met haar achterbenen. Toch had ze zich uiteindelijk neer gegeven en was op haar rustplekje gaan staan met een been op rust. En op zo’n rust moment kon ik mooi weer terug komen, zodat ze leert dat we ook wel weer terug komen als ze zich niet druk maakt.
Wat een topperds heb ik toch!