Aangezien we wat krap in de tijd zaten, warmde ik op aan de hand, terwijl mijn vriendin haar les nog gaande was. Er was nog wat calamiteit, omdat Nobel en Banita balorig waren en Banita het presteerde om met haar voorbenen achter het schrikkoord te komen (stond niet aan) en vervolgens de boel kapot te trekken. Zowel wij als de paarden schrokken zich rot!
Banita en Nobel dus toch maar binnen gezet. Zonde met dat mooie weer, maar als ze zich niet kunnen gedragen, dan hebben ze pech. De omheining weer even met noodoplossing gerepareerd en toen kon ik mijn les beginnen, gelijk er maar op… de barebackpad. Natalie vroeg gelijk of ik kon draven op barebackpad. Mijn antwoord was dat dat niet een onverdeeld succes was, maar we zouden gaan kijken.
Na de zijgangen in stap te hebben doorgenomen, gingen we eerst de stap verzamelen en verruimen vanuit de zit. Ilse reageerde prima, alhoewel ze dit nog wel moeilijk vindt.
Daarna rechtsom begonnen vanuit de travers aan te draven om zoveel mogelijk een dragende overgang te krijgen. Dit ging eigenlijk wel heel goed en omdat de draf dragend was, kon ik ook prima zitten. Daarna hetzelfde linksom. Nu drukte Ilse echter haar rug weg al in de stap in de travers en het lukte maar niet. Volgens mij had ze in haar hoofd dat ze in travers linksom niet kon aandraven, want toen ik het eenmaal in een soort schouderbinnenwaarts/travers had gedaan was het ok en kon het ook vanuit de travers. Ze bleef mooi rond over de rug. Ze zet me aan de binnenkant wel duidelijk omhoog, omdat ze moeite heeft haar linkerheup te laten zakken. Gaaf dat ik dit duidelijk kon voelen.
Eerder in de les ook al zo’n joepie moment, omdat ik natuurlijk al langer draf oefen met bbp zelf, maar nu eindelijk iemand had die mee kon kijken. En dan hoor je welke stukjes er goed uitzien en dat dat dan ook nog klopt met je gevoel. En dan ontdek je ook nog dat je met je soepele heupen de boel ook nog kunt beïnvloeden en dat je paard dan ook nog reageert! Yes! Heerlijke les!