Door de training wordt het met Ilse wel weer wat beter, maar misschien moet ik toch eens even een ostheopaat er bij halen. Het wil niet echt vlotten. Ze drukt steeds haar rug weg bij het minste of geringste en het rechterachterbeen wil niet echt onder komen. Ze blijft over het algemeen veel korter dan wat we sinds de AR van haar gewend zijn. Ik had het zo eind maart willen doen, voor het buitenseizoen, maar ik denk niet dat ik zo lang kan wachten. Toch wat vreemd, want de ruggewervels liggen mooi plat en recht.
Over luisteren naar je paard gesproken en dat je paard je beste leermeester is: Weer heb ik ervaren dat Ilse me echt wel probeert te vertellen als er iets aan de hand is, maar dat ik helaas er nog altijd een flinke tijd mee bezig ben om door te krijgen waar het nou eigenlijk om gaat.
Ilse was de laatste tijd nogal zuur met als ik het dek opdeed. Ik had het op een gegeven moment maar geschoven op het feit dat ze zo’n kriebel van de losse haren had en met zo’n dek op zichzelf niet lekker meer kon krabben en bijten, want ik kon nergens schuurplekken vinden. Daar was ik echter mis mee. Wat heeft notabene mijn man namelijk ontdekt? Het ging niet om het epplejeck dek, maar om de hals. Aangezien de losse hals steeds opwaaide en dan van onder nat werd, had ik uiteindelijk de hals vast laten zetten aan het dek. De hals is daarbij blijkbaar net iets te lang geworden en schuurt haar net tussen hoofd en hals, zodat je dit eigenlijk niet kunt zien, alleen als ze echt van je afkijkt terwijl je naast haar schouder staat.
Had ze dus toch gelijk! En het was een lelijk plekje nog ook. Haren eraf en rood. Arme meisje! Ik heb gelijk het dek afgegooid, de sudocrem gepakt en het zachtjes ingesmeerd. Haar bedankt dat ze het me steeds zo vriendelijk duidelijk probeerde te maken en haar beloofd dat ze het dek niet meer ophoefde tot het opgelost was. Ook mijn excuses aangeboden dat ik t niet door had en niet geluisterd had. Gelukkig had ik net een nieuw dek gekocht, dus daar de hals afgehaald, om te voorkomen dat er nog iets tegen aan zou komen en haar beloofd dat deze geen zeer zou doen. Gelijk liet ze het dek op doen weer heel vriendelijk toe. Wat is het toch een slim meisje en ben ik toch een domme paardebezitter! Volgende keer, als ze weer commentaar heeft, zoek ik nog langer door! Ze heeft altijd gelijk!
Nu vraagt ze zelf erom, wanneer ze er creme op wil, dan gaat ze naast me staan en laat het plek zien door haar hoofd van me af te draaien. Normaal houdt ze niet zo van gefrutsel aan haar hoofd, maar als ze het me heeft laten zien en ik ga de creme pakken, dan laat ze het zonder gezeur opsmeren. Topperdje!