Met Banita ook op het track en in de bak wordt er heel wat meer omgeploegd. De bodem is welliswaar droog, maar toch erg onregelmatig. Tijd om de sleep eens overal overheen te halen.
Als eerste Banita in de bak opgesloten en de paarden op het track met de paddock afgesloten, zodat ik die het eerst kon doen. Daar was een enorme krater ontstaan, omdat Banita erg goed is in sliding stops. Ik had het smorgens al met de schep enigszins gefatsoeneerd, maar dat valt niet mee, al die kilo’s zand verplaatsen met de schep. Bovendien wordt het dan nogal los.
Na dit netjes gemaakt te hebben, de afsluiting weer open en met de tracker het pad op en Ilse en Nobel de paddock in. Ook het pad kon wel een vlakker gebruiken. Doordat we het pad eerst een beetje anders hadden, was er een heuvel ontstaan op een plek waar je hem beter niet kan hebben. Dit een eind afgeschraapt en elders de gaten geprobeerd vlak te krijgen. Na diverse ronden zag het er weer keurig uit.
Inmiddels was het al wat gaan schemeren, dus de paarden naar binnen en nog snel de bak slepen. Helaas werd het wel erg donker en kon ik dus niet echt goed meer zien wat ik deed. De volgende morgen zag het er echter keurig uit. Genieten zo’n aanblik. Missie geslaagd! Het zal wel niet lang zo mooi blijven 🙂