Weer mis

Gister hals over kop naar huis van het werk. Koliek alarm. Ze lag erbij of ze het al opgegeven had de arme meid. Dierenarts gebeld en beetje gestapt tot hij er was. Hij heeft geluisterd, gevoeld, temperatuur gemeten, mest gecheckt, via de endeldarm inwendig gevoeld. Geen zand, geluiden normaal, geen opstructie, geen verhoging. Mest normaal.

Het kon volgens hem niet de maag zijn, want dan waren de symptomen anders, dus toch maar een pijnstiller en weer een darmontspanner gegeven. Hooi gecontroleerd, was prima hooi, zowel 2016 als 2015 hooi. Die slechte partij voerden we al zowiezo niet, maar dat konden we volgens hem ook wel weggooien.

Hij adviseerde haar in het kort gevreten stukje wei te zetten, omdat dat beter was dan op het zand. Dat was vragen om problemen. Ik herinnerde hem nog even aan het feit dat ze hoefbevangen symptomen had, maar volgens hem kon het helemaal geen kwaad. Mijn opmerking dat in gestressed (overbegrazen gras) juist heel veel fructaan kon zitten en de hele middag de zon volop had geschenen, antwoorde hij dat het tegenwoordig al helemaal niet zeker meer was of het wel de fructaan was. Daarnaast kon ze van het kleine stukje toch niet veel halen.

Dus Banita maar in het stukje gras gezet en met grote happen werd alles wat er nog stond naar binnen gepropt. Ik totaal in verwarring het internet weer op. Vreemd advies. Alles wat ik kon vinden was echter dat nog steeds fructaan als boosdoener wordt gezien en onderzoeken daar ook duidelijk op wijzen. Bovendien veroorzaken snelle veranderingen in het voer koliek. Ze heeft 2 maanden alleen hooi gehad en dan ineens een paard maar in de wei zetten? Ik heb haar er maar weer uit gehaald, want in mijn ogen klopt het niet. Constatering geen zand, en dan moet ze ineens van het zand af.

Gisteravond en vanacht nog wat met haar gestapt om de darmwerking te stimuleren en vanochtend weer. Benen koud afspoelen hebben we ook nog steeds in de behandeling. Vanmorgen liep ze weer wat slechter. Tussen de middag toch weer symptomen van ongemak met oortjes naar achteren. Ze eet nog wel alles op. Wat kunnen we nog meer voor haar doen? Ik wou dat ik wist wat er mis was, dan konden we de symptoom bestrijding staken en met oplossingen beginnen.