Sjonge jonge wat waaide het hard. En wat zag ik er tegen op. Zal ik afbellen, of zal ik toch gewoon doen?
Toch maar doen! Binnen in de luwte gepoetst, hoefjes gekrabt en kaptoom om en toen naar buiten. Ik zou beginnen met hoofd laag nageven en links rechts, maar dat lukte niet met deze harde wind. Dus eerst maar gewoon even instappen links om rechts om. Begon het ook nog een beetje te regenen.
Ineens flipte Banita en ging debiel doen. Wit in de ogen en op stand instinct. Ik was zo blij dat Marjan erbij was! Want die gaf me gelijk de goede aanwijzingen. Ik moest eerst zorgen dat ze gehoorzaam op de plek stond die ik vroeg en haar daar haar probleem zelf uit laten zoeken. Als ze weg sprong, niet laten gaan, maar wel gelijk de druk weer van de kaptoom af. We gingen met de rug naar haar toe staan en lieten haar met haar eigen paniek alleen. Wij zelf ontspannen kletsen en Banita als ze bovenop ons wou springen steeds weer weggestuurd.
Het duurde misschien 2 minuten, en toen besloot ze dat ze toch maar beter zich op een normale manier bij ons kon aansluiten, ondanks de enge omstandigheden. Het hoofd zakte, ze ging kauwen en likken. Ik kon haar bij me vragen en vervolgens gelijk starten met hoofd nageven naar beneden, links en rechts. Ze liet hierin nu beter los dan eerder en de rug kwam ook duidelijk.
Daarna langs de kant met buiging waarbij ze niet mocht gaan stuwen, 2 stukjes linksom, 2 stukjes rechtsom. Dit ging al weer beter dan de vorige keer en ik zag nu ook duidelijk dat ze haar achterbenen ietsjes soepeler ging gebruiken een paar stapjes, ook te zien aan de heup. Daarna 2 voltes linksom en 2 voltes rechtsom. Hierbij ging ze wel weer wat meer stuwen en moest ik haar soms even stil zetten en eventueel in de achteruit. Dan even weer nageven en opnieuw aanstappen.
Van daaruit hebben we het uitgebouwd naar longeren. Hierbij gaf mijn linkerhand in de rechtsom wat te veel druk, waardoor ik zelf veroorzaakte dat ze te veel uitzwaaide. Mijn linkerhand mag rechtsom dus meer naar beneden hangen, ontspannener, zweepje op de grond. Banita behoeft geen aanmoediging en loopt zelf wel. Als ze wat te veel ging stuwen, dan weer even dichterbij om de stap kwalitatief beter te krijgen en dan weer wat vieren.
Marjan was heel tevreden, er was al duidelijk weer verbetering te zien ten opzichte van vorige week. En zeker dat ze met dit weer uiteindelijk zo meewerkte was fantastisch. Apetrots gingen we weer naar stal. Banita voor wat lekkers en hooi en ik in huis opwarmen met een kop thee en een warme maaltijd!