Tiemen, hier 16 jaar oud
Tiemen, een Friese ruin met een heel bijzonder karakter. Hij was mijn eerste echte eigen paard. Een prachtig trotse bouw en veel behang. Een plaatje met een fantastische uitstraling. Iedereen werd op slag verliefd op hem als ze hem zagen. Ik heb van hem mogen genieten van zijn 8ste tot zijn 17e. Geen uitblinker ergens in (wel in guitigheid!), maar een enorm veelzijdig paard. Je kon alles met hem. Ik heb van de B tot de M1 dressuur met hem gereden en ook voor de kar misstond hij beslist niet. We haalden zelfs ons koetsiers bewijs met hem. Hij was eens de ster op het ijs voor de arreslee met de kampioen in Thialf en hij had een glansrol bij ons huwlijk. Hij liep ooit in de friezenkoers in Wolvega en soms in 4-tal of voor de arreslee in shows in Stoeterij “Het Swarte Paerd” te Hemrik. Een klein sprongetje op zijn tijd, lange buitenritten, vrijheidsdressuur en kunstjes. Hij draaide zijn hoef er niet voor om, vooral als er een wortel mee verdient kon worden.
Helaas voor hem was hij mijn eerste paard. Ik wist van toeten nog blazen, ookal heb ik als kind alle paardeboeken uit de bibliotheek verslonden. Een mensen leven is niet genoeg om alle kennis te verzamelen over paarden.
Tiemen was een Oege uit een Hearke moeder. Standaard reactie als ik vertelde dat het een Oege zoon was: “Oei, een Oege”. En inderdaad hij had gekke dingen. In het begin eindigde elke buitenrit in een wilde galoppade richting huis. Gaandeweg leerde ik trucjes om hem te stoppen en dan leerde hij weer hoe hij daar weer tegenin moest gaan. Hem uit balans brengen bleek uiteindelijk de enige blijvende remedie. Op wedstrijden wist hij feiloos waar de trailer stond. Windrichting trailer, dan werd er gebokt en gevlogen, windrichting de andere kant uit stond de handrem er weer op. Ook in de les was het altijd een feest om te galopperen. Hij deed soms zo gek dat zijn benen hem niet meer konden dragen. Voor de grap zei men dan dat hij voor mij op de knieen lag. Uiteindelijk is alles wel goed gekomen.
Een maand voor zijn verjaardag waar hij 18 zou worden overleed hij aan een ernstige verdraaing in de darmen, tot ons grote verdriet. Hij was het liefste paard wat je je maar voor kunt stellen. Ik heb veel van hem mogen leren!