Banita was nogal statisch, dus de geplande poetsbeurt was niet zo fijn. Bij het afnemen van de deken sprongen de vonken al over tussen ons (jaja, vette liefde!), waarbij Banita het verstandig vond om een meter afstand te bewaren.
Ik gaf duidelijk naar haar aan dat ik de vonken ook gevoeld had en dat ik haar nu bijna niet meer durfde aanraken. Voorzichtig zocht ze toenadering. Ik bedacht dat ik mezelf moest ontladen, dus hand tegen de stalwand en zo konden we elkaar weer vertrouwt aanraken. Ze vond het wel vreemd dat ik in zo’n gekke houding stond tijdens het poetsen, maar alles ging goed.
Kaptoom om, teugel aan de middelste ring en eerst weer kijken of ze het zweepje vertrouwde. Na wat sceptisch te zijn, accepteerde ze het al gauw als iets waar ze mee geaaid kon worden, dus waren we klaar om naar buiten.
In de bak aangekomen eerst weer hoofd laag en links en rechts nageven. Vandaag wou ik vragen of ze wat verder het hoofd en de hals kon laten zakken. Eerst vond ze het moeilijk om dat te doen zonder voorwaarts te stappen, maar al heel snel was het begrip daar en konden we ook links en rechts lager vragen. De heup komt daarbij naar voren. Naar links vindt ze echter moeilijker dan naar rechts.
In stap voltes gelopen in Lengtebuiging en Voorwaartsneerwaarts met Ondertreden. Hierbij schaart ze soms wat uit achter, maar over het algemeen zowel links als rechtsom was ik wel tevreden. Ik vraag nog niet super veel buiging, anders red ze het niet. Halthouden is nog niet zo makkelijk. Ze loopt net zo lang door en draait om me heen tot ze alleen met de neus naar me toe staat. Volgende keer halthouden oefenen langs de bakrand.
Vandaag eens geprobeerd om de volte te vergroten, eerst met alleen energie hulp, dan echt wijzen en vervolgens een hulp op de schouder. Dit werd beantwoord met happen. Dus weer terug naar kleinere hulp. Begrip was er wel, toen heb ik de teugels op de buitenste ringen gedaan om ook te kijken hoe ze de volte weer kon verkleinen. Ook hier wel begrip, maar natuurlijk niet op beide zijdes even gemakkelijk.
Wat ze moeilijk of vervelend vindt geeft ze duidelijk aan met schrapen (geduld) of happen, maar ze leert snel. Ze kan zich nog niet zo heel lang concentreren, en zelfs als we heel veel afwisselen van hand is ze al gauw verveeld. De sessies houden we dus nog kort.