De sneeuw en het ijs was gesmolten, dus vandaag voor het eerst echt gaan trainen in de bak. De bak was wel heel nat, maar onder mijn zeiltje was het nog redelijk droog. Vorig jaar had ik door alle sneeuw in de winter weinig kunnen trainen, dus heb ik in November een zeil bij de bouwmarkt gekocht van 8×10, waarmee ik een hoek van de bak bekleed heb. Als er dan sneeuw ligt, kan ik het zeil schoonvegen en in ieder geval op een kleine volte wat trainen.
Dus vandaag 3 kwartier geworsteld in de storm en regen om mijn zeil op te rollen in mijn eentje en vervolgens met Banita aan de slag, zodra het een klein beetje was opgehouden met regenen. Ik heb haar dek opgelaten want in de wind was het niet te doen om die af te halen en eerst de stal in was ook geen goede optie, omdat ze daarvan nogal in de stress raakte, omdat de andere paarden nog buiten waren. Beginnen met een totaal gespannen paard heeft ook geen zin.
Nageven hoofd laag, links en rechts begint ze al heel goed te begrijpen. Ik vraag nog niet erg laag, want ik ben heel blij met de reactie die komt en dat wil ik graag zo houden. Don’t overdo het tenslotte. We hebben alle tijd 
.
Vandaag dus voor het eerst buiging en voorwaarts-neerwaarts in beweging. Het onder stappen doet ze van nature eigenlijk al heel goed en ik vond haar vandaag eigenlijk al best soepel zowel naar links als naar rechts. Ik heb dus ook even gelongeerd. Zowel in stap als in draf. Dan raak ik de buiging weer wat kwijt, maar ik wil zuinig zijn met hulpen, dus weer naar werken aan de hand. Ze komt echt met haar neus naar mijn hand en dan ben ik zo trots op de buiging die ze dan echt geeft! Dat me dat in al die tijd nou nog niet gelukt is met Ilse zeg… Misschien less is more? Of misschien is die neus tegen mijn hand ook wel een soort ongehoorzaamheid? Ik weet het niet. Maar even kijken hoe het zich verder ontwikkelt.
Met het longeren ben ik nog wat aan het rommelen om haar voorwaarts te houden. Ik weet niet precies wat er fout gaat, maar na anderhalf of 2 rondjes draait ze ineens haar achterwerk van me af en gaat achterwaarts lopen. Ik lette heel erg op dat ik maar heel kort op elke hand deed en dan weer van hand veranderde, dus wat dat nou kan zijn? Te veel druk? Onduidelijke lichaamstaal van mij? Of is ze gewoon ongehoorzaam? De longe hangt mooi door steeds, totdat ze wegdraait en achterwaarts gaat. Ze begrijpt follow the feel op zich wel, dus bleef ik gewoon staan met uitnodigende houding en gelijke druk op de longe, uiteindelijk kwam ze dan wel wat naar me toe en kon ik haar wel weer op de volte leiden, maar had nog niet eerder met dit bijltje gehakt en wist dus ook niet goed wat ik er mee moest. In haar oude omgeving ging longeren eigenlijk prima.
Aan de hand wel de trainingssessie op een heel positieve manier kunnen afsluiten. Al met al best heel tevreden.