Na 2 weken stil gestaan te hebben vandaag even gelongeerd op een stukje wat glibber vrij was. Een stukje van ons gazon en pad en pleintje. Maar even kort gehouden, aangezien we zo lang niks gedaan hadden. Ilse had er nu wel weer zin in, maar zo in het donker en op de ongewone plaats vond ze het best wel een beetje eng, dus de stelling en buiging viel nog niet mee. Ze wou graag 2 ogen naar buiten draaien om de boel in de gaten te houden. Wie weet zit daar in het donker een monster!
Ik had op een pat parelli filmpje gezien dat als je heel snel achterwaarts en aandraven afwisseld, dat je dan een gedragenere gang krijgt, dus die hebben we er even tussen gegooid. Nou dat was inderdaad erg leuk. Eerst was Ilse wat geschrokken van mijn verhoogde energie, maar ze begreep al snel wat de bedoeling was en ging al snel in een soort van passage achtige pasjes draven. Helaas gleed er toch een voetje even uit en toen was haar vertrouwen geschaad en vond ze het spelletje niet leuk meer.
Nog even wat schouderbinnenwaarts en travers gedaan om haar weer wat soepeler te krijgen en de achterbenen er onder. De buiging in de travers ging super goed, zelfs zonder aanleuning. Toch wel leuk hoe je soms na een pauze ineens iets kan wat je daarvoor nog niet kon (zonder aanleuning). Het ondertreden moet duidelijk weer aandacht krijgen!