Tussen de buien door toch maar gauw Ilse gezadeld om te testen. Doordat die singelstoten amper door de gespen pasten en ik mijn eigen stijgbeugels van mijn zadel af moest halen en aan de zaldi moest bevestigen, duurde het nogal even voordat ik er op zat en was het al aardig aan het schemeren.
Er stond een gigantische wind, dus Ilse was ook nog eens behoorlijk schrikkerig, dus toch eerst maar aan de hand om te kijken of het wel vertrouwd was om te gaan rijden met een wildvreemd zadel.
Het ging nog wel, dus ben ik er maar opgestapt.
Ook met dit zadel veel meer gevoel tussen paard en mens en daardoor ook betere reacties en makkelijker vanuit de zit te rijden. Het zadel is helemaal stroef en dat vind ik onder het zitvlak wel fijn, maar voor je benen niet. Gezien je je benen steeds moet verleggen, schuurt dat nogal en dat is niet fijn. Ook is het enorm rond/wijd. Daar moet je ook aan wennen.
Ik had het vilten dekje achterwege gelaten, omdat ik dan de singel niet bij de stoot kon krijgen, maar het zadel bleef toch wel aardig op zijn plek en ik had niet het idee dat hij voorover ging of achter wipte. Wel ging de achterkant van links naar rechts, leek het meer om het paard te draaien.
Afgesloten met aan de hand weer de achterbenen te vragen en nu een stapje verder. Echt links rechts links rechts wat sneller achter elkaar, waarbij 1 van de keren ze een super reactie had!