Dinsdagochtend kwam Annemieke voor Ilse. Ze zag al snel wat er aan de hand was. De tegenoverliggende schouder (rechter) zat vast een te hoog.
Ze had het weer vrij snel voor elkaar dat de schouder weer los kwam en naar de normale plaats zakte.
Ze heeft Ilse verder ook even nagekeken. Ilse zag er prima uit, alleen zat er weer een klein beetje spanning op het middenrif en een werveltje achter het zadel kon er wat mooier bij liggen, maar zeker niet dusdanig dat ze er last van zou hebben gehad.
De rest van de week moet Ilse even rust hebben en het weekend kan ik dan weer beginnen met trainen.