Nog steeds niet fit, maar vond het toch nodig om beide paarden even aan de hand te trainen.
Bij Banita lag de nadruk op het voorwaartsneerwaarts. De hals moet lager en er meer voor, minder halsbuiging. Het ging redelijk goed vond ik. Ik moet erg concequent zijn op het gefrut naar mijn hand toe, maar dan doet ze het ook braaf. Ze houdt het niet zo lang vol, want dan komt er veel stuw, dan wisselen we even van hand.
Linksom goed geconcentreerd op het rechtervoorbeen dat dat mee de volte op komt. Haar rechtervoorbeen is echt haar steun been. Als ze eet, staat ook altijd haar hele gewicht op dat been. Ik moet me dan ook steeds aan haar vragen het gewicht over beide voorbenen te verdelen.
Ik ben deze keer ietsjes langer bezig geweest met 2 teugels, omdat ze daar toch aan zal moeten wennen en het uiteindelijk zal moeten accepteren. Het ging heel goed, dus was ik erg trots op haar.
Ilse moest ik echt even wakker schudden. Ze was in de stap haast niet vooruit te branden, dus ging ik al gauw over op draf aan de hand. Daarmee kwam wat meer activiteit, dus dat was een goede zet. Ik kon daarna ook in stap meer doen. Ik had op Paardenbegrijpen een filmpje van een ijslander gezien die van komkommer (lang paard) naar een tomaat moest, dus wilde ik daar ook mee experimenteren met Ilse.
Afwisselend liet ik haar voorwaarts neerwaarts stretchen en dan weer langs de wand, maar recht, vragen om zich over de bovenlijn op te bollen en trots te zijn in de houding. Eerst begreep ze het niet en kwam er wat stress, maar al gauw had ze in de gaten wat de bedoeling was en kreeg ik best een hele leuke reactie. Dus ook op Ilse weer helemaal trots 😀