Al tijden ben ik er van overtuigd dat Ilse de travers van de wand af moet leren om er meer kwaliteit in te krijgen, omdat ze te veel steun aan de wand heeft en meer op eigen benen moet komen. In December had ik Natalie dan ook gevraagd hoe ik dat in vredesnaam moest doen.
In de les leek het na enige uitleg en voordoen wel enigszins te gaan, maar thuis evenaren was nog niet gelukt. Elke keer weer even oefenen, maar steeds kwam niet de achterhand naar me toe, maar gaf ze de buiging en ging dan om me heen draaien.
Heel soms even leek ze het te begrijpen, maar t was nooit herhaalbaar. Tot vanavond! Eindelijk eindelijk is het kwartje gevallen.
Ik had namelijk bedacht dat het misschien wel een idee zou zijn om wel aan de wand te blijven, eerst de travers normaal te doen en dan zelf naar de buitenkant te gaan, de buiging te wisselen en dan had je renvers maar met mij aan de binnenkant en ook geen steun van een wand aan de schouderzijde, maar wel aan de achterhand. Zo had ze toch een beetje richting.
Dat ging wel enigszins goed, ik zag haar gezicht zo ineens veranderen, zo van oooooh, nou snap ik het. Dus ik gelijk van de wand af precies het zelfde doen als wat ik net bij de wand deed…. draaide ze weer om me heen, dus ik haar stil gezet, weer opgezet voor succes en weer achteruit lopend terwijl buiging vragend. De eerste de beste beweging van de achterhand naar me toe vet beloond en weer stil zetten. Zo een paar pasjes en daarna ging ik aan de andere kant van haar hoofd staan en de andere buiging en travers vragen en ineens had ze het!
Nu kon ik ook weer aan de eerder geprobeerde kant gaan staan en daar kwam de achterhand ook als ik om buiging vroeg. Dat was voldoende! Beloond en volgende keer maar weer.