Met Banita gaat het heel goed, maar niet van een leien dakje. Ze wil graag werken en is heel gevoelig, maar het mag niet moeilijk zijn. Dan komt ze flink in opstand. Zelf vind ik dat niet altijd makkelijk, aangezien zo’n groot paard dan wel flink intimiderend is.
Je kunt echter niet alle moeilijke dingen omzeilen, dus zal ze er toch aan moeten geloven.
We hebben het longeren even gelaten, omdat ze teveel gewicht op het rechtervoorbeen neemt. In het longeren kunnen we nog te weinig beïnvloeden en dan gaat het alleen maar achteruit. Dat heeft helemaal geen zin.
Ze heeft inmiddels een beginnetje van de travers aangeleerd linksom, zodat we dit kunnen verbeteren. Ook verkleinen we de volte linksom, om te voorkomen dat ze het voorbeen rechtdoor zet ipv de volte op.
Rechtsom doen we schouderbinnenwaarts langs de kant en vergroten we de voltes (wijken) om haar van het rechtervoorbeen af te houden en een meer evenredige verdeling over de beide voorbenen te krijgen. Ondertussen animeren we de achterbenen om goed onder te treden.
Gezien de oefeningen die ze allemaal al geleerd heeft, gaat ze dus goed vooruit.
Het werken met 2 teugels vindt ze nog steeds een hele uitdaging. Dit gaat afwisselend heel goed, en minder goed. Met twee teugels kun je immers al meer beïnvloeden en dan wordt het werk moeilijker en zwaarder en daar is ze niet altijd van gediend.
Het is verder een heel lief paard in de omgang en ook een komiek soms, dus ik moet ook wel vaak weer hartelijk om haar lachen. Ze is ook nog echt een puppy in gedrag en uiterlijk, dus we hoeven ook geen haast te hebben.