Ik had me niet gerealiseerd dat ik al weer een maand achterloop met het blog. Druk, druk, druk met andere zaken. Hoog tijd om toch het blog weer eens bij te werken.
De paarden hebben inmiddels het gras aan de voorkant ook al weer op en zijn weer aan het begroeide track langs de sloot begonnen. Hier kunnen ze nog een dag of 2 mee en dan gaan ze weer met de rechterkant van het achterste binnenweitje beginnen. Daar is het al weer lekker gegroeid, maar niet zo hoog als we wel gewend zijn, alhoewel het weer toch afwisselend erg nat en erg mooi is geweest. Zon, warmte en water genoeg zou je zo zeggen. We gaan er nu natuurlijk wel weer sneller doorheen met een extra paard.
De pony hebben we sinds een week, anderhalve week apart staan. Een gedeelte van de dag staat hij op de helft van het begroeide track langs de sloot (de dames de andere helft) en de rest van de dag in de zandpaddock. Hij zorgde toch voor te veel onrust, en Banita werd weer wat schraal en stresserig. Zowel Nobel als Banita kwamen niet aan gras eten toe, aangezien Nobel het veel te druk had met haar overal weg te sturen en Ilse werd ook helemaal geïriteerd van al die drukte om haar heen. Het is zo wel veel meer werk en gedoe, maar t ging echt niet goed. Deed Nobel zijn naam maar eer aan :S
De dames zijn nu zo heerlijk rustig met elkaar. Ze kunnen het prima vinden. Ilse is wel duidelijk de baas, maar dat is helemaal geen probleem. Banita is ook rustiger in de omgang geworden.
Allemaal voordelen dus. Er is maar 1 nadeel. Als ik nu met Ilse weg moet met de trailer, dan is Banita weer helemaal overstuur. Ze gaat een uur lang al schreeuwend heen en weer denderen. Ze was helemaal bezweet toen ik terug kwam. Ook als ik thuis wil gaan rijden en Ilse naar de stal haal, is Banita heel erg druk. De zelfstandigheid komt deze regeling dus niet echt ten goede, terwijl dat nou eigenlijk net zo goed begon te gaan.
Vanavond ga ik weer met Ilse naar les. Ik ben benieuwd of ze zich er deze keer beter onder houdt. T zal toch moeten wennen.