Weer even fijn Marjan erbij te hebben. Ik bleek weer te veel aan het tuttelen en belonen. Deze les mocht ik alleen maar stil zijn en moest ik met alles doorgaan totdat Marjan zei dat ik mocht stoppen. Met name bij het longeren zag je nu duidelijk verschil! Na wat initiele onzekerheid en balans problemen bij Banita hadden we uiteindelijk een tevreden paard wat in balans in stap en draf rond ging en lekker aan het swingen was. Het enige wat ik mocht doen was stil zijn, niet naar haar kijken en me concentreren op het achterbeen en dat alsmaar animeren om onder te treden.
Het was heel mooi te zien dat de achterbenen van wat stijf, hectisch en stroffelig naar een soepel, zwevend ondertreden veranderden.
Bij het schouder buiten langs de zijde moest ik me nog meer concentreren op het swingen van de heupen. Daarvoor mag het nog wat meer schuin. En dit dan afwisselen met minder schuin voor het ondertreden.