Het pad achterlangs is nu kort genoeg. Aangezien we nog steeds geen regen hebben gehad na al die weken en het er voorlopig ook niet naar uitziet, was het tijd voor een nieuw stukje. Mazzelaars die zuiderlingen trouwens, die hebben flinke buien gehad. (haha, zou je anders ook niet zeggen als je geen wei of tuin had!)
Ze lopen nu in het stuk achter de bak. Ik heb het helemaal open gemaakt ook aan de zijkant naar het pad toe, zodat vervelende Nobel Banita niet in de draden kan jagen. Dan kan ze ergens heen vluchten.
Banita is op het ogenblik nogal overdreven onderdanig aangelegd en gaat meestal op een drafje aan de kant, of durft zelfs niet dichterbij te komen om ergens te eten. Ze is al weer in het draad terecht gekomen. Nu weer op een andere plek het haar van het been af. Gelukkig is het meestal niet erger, maar wel erg vervelend.
Hoe meer paniekerig ze reageert, hoe vervelender Nobel wordt. Ik zit er al over te peinzen om Nobel op de een of andere manier er maar weer eens een tijdje bij weg te halen, want dit is wel heel erg vervelend. Maar ja, de rangorde zullen ze toch samen uit moeten komen, haal ik ze uitelkaar, dan lost het ook niks op en gaat het weer vrolijk verder, zodra je de kudde weer herenigd.