Ilse nam bij het opzadelen het bit niet zo vanzelfsprekend aan als normaal en eigenlijk geeft ze al langer een beetje aan dat ze t bit niet zo fijn meer vind. Ik heb haar mond na gekeken, maar kan niet echt iets vinden. Het verhemelte ziet er mooi zacht roze uit en de tanden in de buurt van het bit zie ik zo op het eerste gezicht ook niets vreemds. In het werk valt er verder niets op. Misschien heeft het te maken met de staart en manen eczeem. Ze is er nogal gevoelig voor en voor het poetsen en opzadelen heb ik natuurlijk de eczeem deken al een tijdje af. Maar even in de gaten houden, want als Ilse zo iets aangeeft, is er meestal toch wel wat.
Zoals meestal begon ik de training met werken aan de hand. Ik heb het afwisselen van renvers en travers afgewisseld, zoals van de les van Natalie onder het zadel, maar dan aan de hand, zodat ik mooi ook kon zien wat er gebeurde. Een mooie opwarmer om soepel te worden. Vervolgens het appuyement meegenomen en nu meer opgelet dat de voorhand meer voorging en het achterbeen mooi richting massa trad. Ze wordt hier wel weer iets stuwerig van, maar dat zal met de tijd wel beter worden. Ze doet het steeds meer in balans.
Vervolgens de draf aan de hand geoefend. Voltes linksom en rechtsom afgewisseld en niet te lang, want dit is nog vrij pittig voor haar. Ik verbeelde me dat het al weer beter ging dan vorige week.
Na het werken aan de hand heb ik alle nieuwe dingen van de lessen even onder het zadel doorgenomen. Renvers / schouderbinnenwaarts afwisselen en op de buiging in de wervelkolom letten. Schouderbinnenwaarts en appuyeren afwisselen en daarbij opletten hoeveel balans er is. Aandraven vanuit travers. Het afwisselen van sbw met appuyeren heb ik ook even in draf geprobeerd en ik vond het nog niet eens zo slecht voelen. Ze vindt het duidelijk moeilijk, die afwisseling van het een naar het ander, maar ze doet erg haar best.
Als afsluiting heb ik de galop geoefend. Aanspringen vanuit travers in stap en dan op de volte, waarbij ik zelf heel erg oplette of ik zelf de goede zit had. Mijn binnenschouder achter mijn binnenheup, mijn binnenhand van de hals, mijn binnenbeen lang, etc. De eerste 2 voltes rechtsom gingen super. Daarna begon ze de verzameling en rondheid wat te verliezen en naar binnen te vallen en werd het voor mij moeilijker om de juiste zit te behouden, aangezien ik haar steeds wil beletten om naar binnen te vallen. Het valt nog niet mee om het gewoon te laten gebeuren en dan op te pakken, naar buiten zetten en het zelfde. Trouwens wel een goede graadmeter. Die 2 voltes gaan we uitbouwen.
Linksom gebeurd het tegenovergestelde. Wordt ze wat moe, dan gaat ze naar buiten uitwaaien, en het is voor mij moeilijk om in het midden te blijven zitten. Mijn binnenzitbeenknobbel wordt opgetild en ik word wat naar buiten gezet.
Doordat ik zoveel oefeningen heb, hoef ik alles maar een paar keer te herhalen en ben ik toch een uur aan het trainen. En Ilse houdt de moed erin, omdat ze niet oeverloos de zelfde moeilijke oefening hoeft te doen. Ze weet dat we wat anders gaan doen, zodra ze echt haar best erop heeft gedaan. Ze is dan ook enorm plezierig en gemotiveerd in het werk en fijn aan de hulpen. Als ik aan dik 2 jaar terug denk, dan is dat wel eens anders geweest.