Nobel op zoek naar de lekkerste hapjes
Nobel v.d. veldakkerslaan. Onze kleine rakker, kruising Shetlander, mini Appaloosa kwam in 2008 bij ons. Flauw dat er in zijn paspoort afstamming onbekend staat, maar ja, zo zijn de regels m.b.t. stamboeken nou eenmaal. Hij was 1 jaar. Nu zou ik het nooit meer doen. Zo’n jong ding hoort in een echte kudde thuis, maar ja. Wijsheid achteraf. Onze Nobel bleek uiteindelijk klophengst en er was lange tijd geen land mee te bezeilen. Hij was bedoeld als gezelschap voor onze merrie, maar ook voor haar was het geen gemakkelijk heerschap. Na lang wikken en wegen hebben we toch het risico genomen om hem te laten opereren bij Paardenkliniek Garijp. Een rib uit ons lijf, maar de redding voor onze vent. Anders had hij nooit ergens terecht gekunt. Hij werd inderdaad rustiger, maar is nog steeds een enorme uitdaging. Hij traint Ilse elke dag minimaal 30 keer in de levade 😀
Hij is heel onderzoekend, eigenlijk nergens bang voor en altijd enthousiast. Aandacht en stil staan is voor hem dan ook het moeilijkst wat er is. Spelen kun je met hem als de beste. Ik heb hem zelf alles geleerd en je zou er zo op kunnen stappen en er mee wegrijden, ware het niet dat hij zo klein is en voor kinderen toch echt wel een hele hand vol met zijn karakter. Vaak ben ik niet met hem bezig, maar soms krijgt hij het hoofdstelletje om en sturen we de bak of het paddock paradise door. Andere keren doen we Pat Parelli waar hij echt super in is, maintain gate and direction is echter een verhaal apart!
Happen is meneer zijn grootste hobby en verslaving. Hij wil wel, maar kan het niet laten. Sinds kort hebben we Chris Irwin ontdekt en zijn methode wat toegepast. Dit heeft al veel verbetering gebracht.