Weer een super les. Weer het gevoel dat er nog meer bij is gekomen aan gevoel en aan weten wat je er mee moet. Heerlijk!
Ilse kon nu al makkelijker de buiging en het voorwaartsneerwaarts met een mooi uitgeschoven hals voorelkaar krijgen. Nu dat lukte kwamen we haar standaard problemen weer tegen: rechtsachter stuwt het gewicht naar linksvoor, dus piepte ze er steeds op de linker schouder uit, zowel linksom als rechtsom. Linksom moest ik dus aan de buiging werken en dat het binnenachterbeen voldoende naar voren kwam en ook daadwerkelijk wilde dragen/veren en dat door voldoende buiging het buiten been ook onder de massa kon komen in plaats van buiten om, om zo het gewicht van links voor naar het midden te halen.
Dat lukte op een geven moment heel goed, door goed duidelijk de linkszit aan te nemen en haar te vragen om mijn binnenbeen heen te buigen. Maar daar had ze gauw wat op gevonden: dan deed ze toch gewoon het achtereind wat naar buiten? Ik voelde het duidelijk gebeuren. De snelle rakker, ineens zaten we aldus in travers in de andere buiging. We moesten er zo om lachen 🙂
Rechtsom ligt het werk er in om het binnenachterbeen meer onder de massa en dragend te krijgen ipv stuwend en haar steeds te vragen het gewicht van linksvoor af te halen en naar het midden te brengen.
Gaandeweg de les begon ze met steeds meer power en losheid te lopen. Als de balans niet in het midden is, doordat het rechter achterbeen (wat niet wil dragen en dus snel het gewicht eraf stuwt) het gewicht naar linksvoor duwt, loopt de energie weg over de buitenschouder, of blokeert de energie omdat ze de hals in de schoft vast zet. Als alles in balans en soepel en doorlatend is, blijft de energie in het paard en stroomt van achter naar voren, waardoor je vanzelf meer power krijgt, zonder dat je er nog aan hoeft te rijden. En zo werd mijn rijden weer een stukje rijker.
Oefeningen die we gedaan hebben: rechtuit met buiging voorwaarts neerwaarts op de 2e hoefslag, als de balans er was voorzichtig meenemen in appuyement en dan weer rechtuit met buiging. Daarna schouderbinnenwaartsen en het draagmoment verlengen door het gebruik van ophoudingen. Vandaag geen galop gedaan.
Nog een kwartje: Doordat Ilse rechtsom voor het aandraven het gewicht al naar linksvoor verschuift, probeerde ik dat altijd eerst goed te krijgen en dan pas aan te draven. Maar Ilse had hiervan geleerd dat ze daardoor de aanspanning/inspanning van het draven kon uitstellen, dus ging ze dit steeds erger doen. Ik heb haar dus eigenlijk dit gedrag aangeleerd. Hier moest ik haar dus wat aanpakken. Stelling iets naar buiten waardoor we t evenwicht wel in t midden hadden, maar onmiddelijk aandraven, no matter what. En inderdaad, een enorme verbetering toen ze eenmaal in de gaten had dat die vlieger niet meer op ging.